Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 12

444
COLDE FELIi’S LEYNDARMÁLID.
.‘udóiDsfull. Fanginn og maöui' liennar hefðu lífað samau
í óhamingjusömu Iijónabandi; milli þeirra átti engiu ást
eða tiltrú sór stað, og þó þau lifðu í sama húsi, töluðu
þau sjaldan hvort til annars, og þá sjaldau þau skiftu
orðum, voru þau fremur óþægileg. Þau höfðu jagast út
of þessu síðasta gestaboði sem endaði með dauða hans'.
Einhver hafði hoyrt hjón þessi á óánægjustundum þeirra
— sem niargar voru — óska sér frelsis. Áldursmunur
þeirra var mikill, þar sem fanginn var tæplega 21 árs,
en liinn framliðni niaður hennar nær fimmtugu. Hjúna-
handið hafði aldrei verið ánægjulegt, og hæði verið orð-
iu þreytt. Engin afbrýðissemi átti sér stað; ósámlyndið
var meira sprottið af skaplyndi þeirra en nokkru öðru.
Þau voru oft sainan í heimboðum, og höfðu oft heimbcð
hjá sér. Colde Eell var kallað gestrisnisheimili. — Þau
voru iík og í miklum mannvirðingum, svo óhamingja
þeirra virðist að liafa átt rót sína að rekja lii kaldlyndis
þeirrá eða skorti á ást, hvort til annars.
XIV. KAPÍTULI.
SEK, EDA.EKKI SEK.
7'NK þá varð allt kyrt, og lögmaðurinn tók aftur til
•“* máls: ’Þannig standa þá sakir. Ekkert óvanalegt