Svava - 01.04.1898, Síða 32

46-1
CODE fell’s leyndarmálid.
Eoss- inn aftur. Ilomim hefði þótt gainan að vita hvað
erindi hans hefði verið, on hún sagði ekkert og svo
vildi haun }iá ékki heldur siiyrja um það.
’Ég kom til að lialda áfram með það sem við vorum
byrjuð að tala uin,‘ sagði hann.
’Eg vil fylgja ráðum yðar,‘ mælti hún þvevtulega.
’Ef dómsorðið hefði verið ,saklaus,‘ hefðuð þór getað .
farið að yðar eigin ráðum og yilja. Þór liefðuð gotað
tekið aftur Btöðu yðar í mannfólaginu, en eins og nú
stendur á, er eini vegurinn að fara sem lengst í burt —
burt frá æskustöðvum yðar og fólki því sein þkkir yður.‘
’Þór hafið rótt,‘ mælti hún.
. ’Eg ráðlogg yður áð yíirgefa Ardrosan tafarlaust,
fara til Liverpool, setjasi' þar að á ei.nhverju gestgjafa-
Iiúsi þangaðtil þór fá'ið far til Ameríku.1
’Þangað scnj ég þalcki enga lifandi sál,‘ sagði luín
og lá við að hugfallast.
’Kæra fiú, að hvaða gagni eru yður þeir, sem þér
þekkið hér?‘
' Engu/ svaraði húu sorglega.
’Það fyrsta sem riú þavf.að gera, er að velja hæti-
legt nafn fyrir yðu'r. Hestir Blair er nú orðið alþekkt
iiH) allan heim. — Það uafn megið þór aldrei framar
hafa.‘
’Ég vildi óg hefði aldrei iieyrt' það.‘