Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 44

MIKLl imATTUftlNN'.
4 7 (!
aftui' og fram um góliiö í ákafa og reykjandi: lokp tókluiim
liattinu sinn og fór, Eftir svo sem tvo tíma kom liann
aftuv, og var þá svo iimilega gláður og rólegur, sem
aldrei fyr.
’Jim‘, sugði tg, ’hy.ar hefírðu verið V
’Hjá Mary,‘ svaraði hanu. ’O, þér er ómöglogt að
gi/ka á hve ánægður ég er. Eg var að rölta fram og
eftur um Broadway, og jró það virðist umdarlegt, þá var
það rétt eins og ég gæti ekki komist út úr þeirri götn.
Aður en ég vissi af, var ég korninn að dyrunum á nr. 13,
Mrs. Havvks dyrum. Eg klappaði á liurðina og.vinnu-
konan lauk upp fyrir mér.‘
Andspænis dyrunum sat Mary á fótskemil, sem stóð
við hliðina á legubekk er roskin kona hvíldi á, Um 1 eið
og ég gekk inn, roðnaði Mary og leit til mín bæmir-
augum. Eg skildi það; það mátti ekki talíi um lánið í
nærveru móöur hennar. En hvernie átt.i ét>- að liaga
mér í þessum kringumstæðum, uð koma alveg erindis-
laus inn til mér ókuunugra maunal En ’noyðin kennir
naktri konu að ‘spiuua/ og svo fór uii; ég kvaðst vera
eiuu af æskuvinum hins framliðua manns hennar, frá þeim
tíma er hann fékkst við hermennsku. A veggnum
liékk mynd af nianni í herforingjahúuingi. Eg ímyndaði
mér að hún væri af manni hetmar, og af ýmsu öðru á-
lyktaði ég að hún væri okkja, enda var það og tilfellið.