Svava - 01.02.1900, Blaðsíða 9

SVAVA
341
IV, 8. ]
takmavkað, þá tekið sé tillit til ráðlegginga þeirva.
Enga heimild liafa þeiv t. d. til að 6etja lög eða regl.
ur, eða korna vilja sínum fram, ef aðvir meðlimiv œttav-
innav evu á móti því. Einstaldings fvelsið ev mikið; að
undanteknum nokkvum almennum ákvövðunum er sév-
hvevjum í sjálfsvald sett hvað hann geviv, jafnvel hövn-
in geva það sem þeim sýnist og eru fvjálsnvi en kou-
uvnar, sem evu sóveign manna sinna, og vevða að bera
hita og- þunga dag'sins. Aldvaðiv menn, sem mikla
reynslu hafa, njóta mikils álits og leiðbeina hinum
yngvi við giftingarathafniv o. s. fvv. Menn, sem 'sknva
fvam úr að gáfum, ná oft miklu valdi innan œttíiokks
síns, evfðaréttuv og þjóðfélagsleguv stöðumismuuuv þekk-
isi ekki.
Astvalíubúav fylgdu kenningu Malthusav(* í vevkinu,
löngu áðuv en Malthus fæddist. Þeia fylgja stvöngum
reglum til að halda haldr kynfjölguninni inuan vissra
takmarka. Þeir drepa hövn sín eða koma í vog fyviv
að þau fæðist, gcdda enda dvengi sína aðuv eu þeir ná
*)Rev. Th. R. Malthus, fvæguv onskuv þjóðmegunavfvæð-
iuguv, fædduv 1766 og dáinn 1834. Kenning hans gekk
út á þ.vð, að ef engav skovðuv yvöu veistav við of mikilli
mannfjölgun, þá yxi hún um of í samaubuvði við atvinnu-
vegina; ennfvennir að ungu fólki, innan viss alduvs-takmavks
œtti með lögum að vera banuað að ganga í hjónaband.—Ititst