Svava - 01.02.1900, Blaðsíða 44

370
iSVA VA
[rv(s.
„Tveir ókunnir rnenn, som berjast af aleíli í nnddyi
bústaðav míns og kalla liver arman knapa, hljóta a
vilja uá lííi mfnu".
Um þetta sannfferðist hann fyllilega, þngar ham
heyrði annan þeirra segja;
„Argi knapi! Svo framt óg heiti Jíerviður Er
lonclson, skal ég drepa þig-1,
„Þú Iieifir ekki Herviður, heldur Edmund, og þ‘:
nariw mlg ekki með því að taka þér falskt mfr“
ausaði hinn á dönsku.
,.Þá skalt þú deyja ‘, sagði Heryiðnr aftar.
„Ekki fyr en ég heíi hefut á þér móðgunar þoin'-
íir er þú veittir ungfrú Yiittuíc, svaraði hjna döusku
madandi niaðm-h
Edmuucl gekk nú út' skugga uni það að þeir vora
báðir komuir í þeim erindum að drepa hanu. Jafiþ
framt gizkaði hann á að innnnskfnns yrðu þeir vad1'
yið mjsgrip sín, og þá væri sér hætta húinn að standa
ÞalI1á vopnlaus úti fyrir dyrum hússins. ílonum varð
nú litið upp, og sér hann þá að glugginc í efra apd-
dyrinu er opinn og að vatnsrenna 1J niður að jörða-
limur sem köttur klifraðist liann upp rennuua og upiE
a þakið, þaðan gat hapn komist ofan í glugga nn 0
inn um hann. Þegar haun var korninn ijjn, sér haiiu,