Svava - 01.02.1900, Blaðsíða 2

vorið samfost að meiru eða minna loyti um löng jarð-
frœðisleg tímabil, og þetta á, sér enn stað með
Evrópu, Asíu og Afríku. Jafnvel Miðjarðarhafið el'
að ujrpruna tiltölulega ungt, sem sjá má, of grasa-
tegunclirnar eru bornar samau á suðnr og norður ströndum
Jiess.
Alt betidir á að nyrztu oddarAnteríku og Asíu fiafi
verið samfastir um síðari hluta þrílagamyndunar-tíraa-
bilsins, og þá hafi til verið ]»œr tegundir spendýr.u,
sem enn finnast á báðura hnatthelmingunum. Þttð
er því fyllilega skiljanlegt af greindum ástæðum, að
Astralía, með eyjaflokkunum sem að henni ligga,
hafi sérstakt aðdráttarafl fyrir náttúrufræðingana. Þar
getn þeir skoðað lifandi tegundir af dýrum, fuglum,
fiskum og skriðdýrum, sem Jreir annarsstaðar að eins
finua steingerðar lei-far af.
I þessu augnamiði og með peningalegum styrk
af Eitter-sjóðnum í Jena, vav það, að dr. Kichard
Sernon, fyrverandi lærisveinn Ernst Haeckels, en uú
sem stendur prófessor í líkskuiði við háskólann í
Jena, tók súr ferð á hendur til Ástralíu um mið-
sumarleitið 1891.
Iíann fdkk sór vagn og 5 hesta, sem hnnn áleit
heppilegast til ferðalaga, þar að auki rdði hnnn í