Svava - 01.02.1900, Blaðsíða 38

. SVAVA
[IV, S.
3T0
á fætur og' inu í salinu, kom Edtnuncl fangað líka út
úr sínu svefnherLei'gi, seia var á aðra hlið salsins.
Hann Iæsti hcibergi síuu og stakk lykiinnm í
vasá sinn og mælti til muuksins:
,,Méi- ev í liuga að ríða dálítið mér til skemtunar
í das“.
,,Næv kemur þú'aftur sonur minnl“
„Líldega eklci fyr en á moigun“.
, „Eriður veii með þér“.
Edrnund gekk nú úr salmmi, en í stað þess aö
fiira út í hestlnis og taka liest sinn, févr hann að
eins ofau í anddyrið, þir stóð stór skúpuv og inn
í Iiann fór Edmund og lokaði að sér nð innan.
Skömmu síðar g'ekk munkurinn út og upp til
hcdkirinnar tii þéss að uppfræða Eagnhildi eins og
úður var s<'igt.
Strax og mnnkurinn var farinn, lúr Ediinrnid úr
skápnuni og upp í herbergi sitt, lokaði sig þar inni
tg boraði tvö göt á skilrúmið svo hann gæti séð
um allan salinn.
Klukkan tvö kom munkarinn aftur og fann
að dyrnar að Edmttnds herhergi voru læstar, hélt
þvi að hanu væri ekki licima og fór ian í sitt hot'—