Svava - 01.09.1903, Síða 30

80
segja sögu sína fYamnii fyrir þessum mikla áliovfendu
fjölda.
f fyrstu var Alfred skjálfraddaður og feiminn, en
alt fyrir það hafði hann gott. samhengi i hugsun sinni
og tókst með velvöldum orðum, að lýsa kringumstæðum
sínum, sem hafði djúp áhrif á tillieyrendur. Með á-
hrifainiklum orðum lýsti hann asku sinni; dró upp
Ijósa mynd af bernskn dögum sínum, þegar vitavörður-
inn hreif hanu úr greipum dauðans og hjúfraði hann
að brjósti sínu, og hvernig þessi góði maður hefði borið
umhyggju fyrir sór, hvernig harm hefði elskað sig og
uppfrætt sig, og á allau mögulegau liátt viljað styðja
að vellíðan sinui. Svo sagði hauu frá því, þegar Pett-
roll hofði fyrst komið og tekið sig með váldi frá vita--
verðinum.
Um nokkur augnablik nam hinn ungi maður hér
staðar. Hinar bitru og sáru endurminniugar. sem ýfðu
nú upp hjartasár liaus, gerðn bonum erfitt að halda á-
fram. En hanu náði sór brátt og tókst snildarlega að
útmála fyrir áheyrendunum, hið ægilega stórveðtir er
skall yfir sálu hans, þegar hann var dreginn á burt frá
verndara sínum af miskuunarlausum hralcmennum. Hann
lýsti átakanlega hinni þungu baráttu, sem sál haus átti
við að stríða gegu hinum óviðráðanlegu forlögum, som