Svava - 01.10.1903, Blaðsíða 7

103
um þær mnndir 1 ráðaneyti sitt, og gerði hann að rík-
isritara fyrir Indland. Tveirn árum síðar dó faðir hans,
°g tók þá Eobert að erfðum hið forna höfðingjasetur
Hatfield House og nafntignina: markgreifi af Salisbury.
Nú var hann sjálfkjörinn meðlimur efri rnálstofunnar.
Jín það var sagt, að honum hafi verið mót skapi, að yfir-
gefa neðri roálstofuna og taka sæti í lávarðastofunni.
Hann hefði kunnað betur við sig í hinni. Þar var hið
e'ginlega þjóðþing; og þar var oft sótt hart og ósleitu-
laust varið.
Svövu skortir pláss til að fara ítarlega útí stjórn-
nrálalíf Salisbury lávarðar. Hún verður að látasér nægja,
að gefa stutt yfirlit af því. Árið 1874, þegar Disraeli
(síðar Beaconsfield lávarður) tók við stjórnartaumunum,
Var Salisbury lávarður aftur skipaður ríkisritari fyrir
Indland. Meðan haun hafcSi það embætti með höndum,
geysaði ógurleg hungursneyð á Indlandi, ogsýndihann
Þá, hvaða hæfileika og dugnað hann hafði til að bera.
Enda þótt að framkoma hans í því vandamáli, veitti
honum litla lýðhylli eða vinsældir heima á Englandi.
Hn þá kom fyrst í Ijós, hvaða stjórnvitringur hann var.
Eftir styrjöldiua milli Tyiklauds og Sorbíu árið 1876,
Hljóp snurða á þráðinn miili Tyrkjasoldáns og Eússa-
keisara. Þá var Salisbury sendur til Miklagarðs, sem