Svava - 01.11.1903, Blaðsíða 34

180
Pettrell þar ac og fór að leita á þór. Eg gjörði mér
von um, að þú tnundir lifna við, goymdi því böggulinn
vandlega, þar til eg gœti fundið þig. Nú liefir niór loks
tekist að finna þig, og eg vonn, að eg bafi gjört þér
þénustu’.
„Þónustu !’ endurtók Alfred um leið og lrann tók
við skjalabögliuum og sú að hann hafði ekki verjð biot-
inn upp. ,,Já, þú hefir gjört mór mikinn greiða. Hvorn-
ig get eg borgað þór hanu?’
,,Það hefir þú fyrir löngu gjört. Hið eina ondur-
gjald, sem eg œski eftir, er að þú ljóstir ekki upp
um mig. Pettiell verður liengdur, og það verðskuldar
hann. Bill Grinnelt er farinn til Ameríku, og sömu
leiðina fer eg’.
„Þú þarft einskis að öttast af minni hálfu, Paul;
og geti eg gjört þór einhvern greiða, þá er cg fús að
iuna slíkt af hendi. Hefirðu nóga ireniuga til ferðar-
innar V
„Já, uægilega’.
„Þá got eg einungis þakkað þór fyrir greiða þeim,
og beðið guð að styrkia þigtil að lifa heiðarlegu lífi hér
eftir’.
„Það hefi eg líka ásett mór, Alfred. Eg hefi reynt
hlð illa og nógu lengi troðið þá braut, til að komast