Svava - 01.11.1903, Blaðsíða 47

193
féllu fyiir sverðsopgjum Spúnverjn, er þoir dtt-U í liöggi
vif) há.
Það rar fyr.st árið 1723, að hvítirmenn fnmlu þossi
afskektn ’Fj-ilhifinna. En il'a gekk giáMniiikntiuin að
geta liaft áhrif á trúarlíf þeirra; þeir voru ófúsir á að
breytá til.oghafa því, betur en uokkur annar imlvcrsk-
nr þjúðílokkut fyrir norðan Panama-eiði, haldið þjúðsið-
uui síniiin og trúnrbiögðuiii alveg úbroyttuin.
Orðið Huiciiols (frb. vít-tsjols) þýðir græðarar eða
læknar. Þjúðflokkur þtssi er í ínörgu tillit-i sviplíknr
Tarahúniörnni. JCu þú or tiiluverður mismnnur á luud-
a.fari lluichola og Tarahúmará. lluicholar eru bráðir í
lund og nokkuð íljúttærir, en hugvitsamir og fjörugir.
Þeir evu náttúraðir fyrir söng og bafa ágreta söngrödd,
sem úefað á íútsína að rekja til fjallalífsins. Aðdáan-
legt er, livað kvenþjúð þeivra befir næman smekk fyrir
niargvíslegan og liugvitsamau útsaum; og þið sem meira
er — sem f raun og veru or ákattoga erfitt að get-a gjört
sér grein fyrir — er að sérhver útsnumur þ-irra er
Dákvremleg líkingarmynd af trúaiiífi höfundarins eði
þeirrar persúnu, or hiutinu á að fá. Meðöðrum orðum,
hver úisaumur folur í sér Ijúsa hugmyiul af trúarlífi
þeirrar persúnu. Þotta sýuist lieuila á þroskað hugs-
analíf. Þútt lluicholar sé heiðiugjar, þá eru þeir miklir