Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.2016, Blaðsíða 40

Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.2016, Blaðsíða 40
Vikublað 29. nóvember–1. desember 201632 Skrýtið Holtasmári 1, Kópavogur Sími: 571 5464 Smart föt fyrir smart konur Sjáðu úrvalið á www.tiskuhus.is Stærðir 38-52 Tók nokkra daga að skapa rætur fasisma Mögnuð tilraun menntaskólakennara í Kaliforníu átti eftir að draga dilk á eftir sér H vernig í ósköpunum gat það gerst að nasistar komust til valda í Þýskalandi og stjórn- uðu landinu með þeim hættu sem þeir gerðu, að því er virðist án þess að almenningur hreyfði mótbárum? Þetta var spurn- ing sem brann á vörum mennta- skólanemenda í skóla einum í Palo Alto í Kaliforníu árið 1967. Ron Jones var sögukennari og voru það nem- endur hans sem veltu spurningunni fyrir sér. Óhætt er að segja að þessi spurning – eða kannski leitin að svarinu – hafi haft ófyrirséðar af- leiðingar í för með sér. Fór óhefðbundna leið Ron Jones vissi sem var að í starfi sínu sem kennari þyrfti hann að vera frjór og ef til vill leita óhefðbundinna leiða til að fræða nemendur sína um sögulega atburði. Það er nákvæm- lega það sem Jones gerði þegar hann ákvað að leggja verkefni fyrir nemend- ur sína. Verkefnið átti að taka viku og var markmiðið einmitt að svara þeirri spurningu sem varpað er fram hér að framan, spurningunni sem Jones sjálf- ur átti erfitt með að útskýra í orðum. Yfirskrift verkefnisins var Aldan (e. The Wave) og var markmiðið að sýna hvernig hægt væri að rústa lýðræðinu í frjálsum og opnum sam félögum með fasískum stjórnarháttum. Setti strangar reglur Fyrsta dag verkefnisins tók Jones upp á því að haga sér eins og hálfgerður einræðisherra. Hann setti nem- endum sínum strangar reglur; þeir þurftu að sitja alla kennslustund- ina og máttu aðeins standa upp til að spyrja eða svara spurningum. Í þeim tilfellum máttu þeir ekki nota fleiri en þrjú orð. Þá þurftu þeir að ávarpa kennarann sérstaklega sem herra Jones. Næsta dag færði Jones tilraunina á næsta sig þar sem hann kynnti enn meiri aga. Hann lét nem- endur kyrja slagorð eins og „Sterkir með aga“ og þá kenndi hann þeim sérstaka kveðju; hendur beint fram í axlarhæð með fingur niður. Þessa kveðju áttu nemendur að nota þegar þeir heilsuðu hver öðrum og enga aðra. Jones kallaði nemendur sína „Þriðju ölduna“ sem var tilvísun í það að þriðja aldan er ávallt sterkust. Nemendum fjölgaði skyndilega Óhætt er að segja að Jones hafi ekki búist við því að tilraunin hefði jafn miklar afleiðingar og raun bar vitni. Þriðja daginn fjölgaði mjög í kennslustofu hans og vildu aðrir nemendur skólans nú ólmir taka þátt í tilrauninni. Þrettán nemendur bættust við þá þrjátíu sem fyr- ir voru og sýndu allir mikinn aga. Nemendur fengu félagsskírteini sem sýndi fram á að þeir væru meðlimir í Þriðju öldunni. Áður en dagurinn var úti voru yfir 200 nemendur komnir í hópinn. Jones lýsti því síðar að það hefði komið honum á óvart hversu einarðir nemendur voru. Sumir gengu svo langt að klaga aðra nem- endur sem taldir voru brjóta gegn þeim reglum sem settar höfðu verið. Missti stjórnina Jones ákvað fjórða daginn að binda enda á hreyfinguna því staðan var orðin þannig að hann hafði ekki lengur stjórn á nemendum sínum. Nemendur voru orðnir svo tengdir og hollir lögmálum Þriðju öldunnar að Jones leist ekki á blikuna. Hann brá á það ráð, í stað þess að tilkynna nemendum sínum að Aldan væri liðin tíð, að tilkynna nemendum að þeir væru hluti af stórri hreyfingu á landsvísu og daginn eftir, fimmta daginn, myndi leiðtogi hreyfingar- innar, sem jafnframt ætlaði að bjóða sig fram til forseta Bandaríkjanna, flytja ræðu til að tilkynna formlega um stofnun hreyfingarinnar. Átti þessi hreyfing að boða stórkostlegar pólitískar breytingar. Sagði Jones nemendum sínum að mæta á tiltek- inn stað í skólanum á föstudeginum til að verða vitni að stofnun hreyf- ingarinnar. Gerðu eins og Þjóðverjar gerðu Föstudagurinn rann upp. Jones passaði vel upp á að aðeins með- limir Þriðju öldunnar fengju að- gang að sal skólans þar sem yfirlýs- ingin átti að birtast. Stóðu fulltrúar hreyfingarinnar vörð við dyrnar svo engir aðrir kæmust inn. Átti þetta að færa „hinum útvöldu“ þá tilfinningu að þeir væru sérstak- ir. En í stað þess að hlusta á sjón- varpsávarp leiðtoga hreyfingar- innar mætti nemendum rugluð rás í sjónvarpinu. Eftir nokkurra mín- útna bið birtist Jones þar sem hann tilkynnti nemendum að þeir væru hluti af tilraun um fasisma. Sagði hann að þróunin undanfarna daga hefði sýnt, svo ekki yrði um villst, að með því að beita ákveðnum aðferð- um væri auðvelt að mynda fjölda- hreyfingar líkt og gerðist í Þýskalandi á tímum nasistanna. Jones sagði að tilraun lokinni að nemendur hefðu talið að þeir væru útvaldir og betri en aðrir og með því hafi þeir skipt á frelsi og þægindum undirgefninnar, eins og það var orðað í umfjöllun Þjóðvilj- ans um þetta athyglisverða mál árið 1976. „Þið hafið ekki gert annað en Þjóðverjar gerðu á nasistatímanum. Og þegar þið hafið skilið vel það sem hér hefur gerst, þá munuð þið held- ur ekki kannast við að þið hafið tekið þátt í því – frekar en Þjóðverjar.“ Verkefnið gekk upp Þessi tilraun Jones hefur reglulega skotið upp kollinum á undanförnum árum og áratugum og þá hafa fjöl- margar bíómyndir verið gerðar um hana. Má þar nefna þýsku myndina Die Welle sem kom út árið 2008 og byggði á þessari tilraun. Vís- indamenn hafa löngum deilt um tilraunina og hvað megi lesa úr henni. Sumir telja að tilraunin sýni að ungmenni á þessum tíma, þar sem internet og farsímar voru ekki komnir til sögunnar, hafi verið býsna móttækileg fyrir markvissum áhrif- um og breytir þá engu hvaða að- ferðum var beitt. Hitt er þó víst að Ron Jones tókst á skilvirkan hátt að fá nemendur sína til að velta vöng- um yfir fasískum stjórnarháttum og má ljóst vera að nemendur hafi verið fróðari á eftir. n Mögnuð tilraun Ron Jones hafði veg og vanda af tilrauninni í Palo Alto árið 1967. „Sterkir með aga“ Eitt af slagorðunum sem nemendur sungu reglulega þá viku sem tilraunin stóð yfir. Vakti athygli Hér má sjá kynningarplakat frá ABC-sjónvarpsstöðinni þar sem fjallað var um tilraunina.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.