Morgunblaðið - 27.11.1963, Blaðsíða 10

M
MORGU N BLAÐIÐ
Miðvikudagur 27. nóv. 1963
R3

Mi

aV. ■* V&ftLllí
Matar-
listin er
giæpur
málverk Ferrós,
sem seldist á 100
þús. kr. 1 París
GUÐMUNDUR Guðmundsson
Ferro hélt málverkasýningu í
Galerie Saint-Germain í París
23. október til 16. nóvember.
Á sýningunni voru 15 málverk
og seldust 10 þeirra á 3 fyrstu
dögunum, sem er alveg eins-
dæmi hjá ungum málara í
París. Áður en sýningunni
lauk höfðu 13 myndir selzt,
þar af ein, 2x3 m á stærð, fyr-
ir hvorki meira né minna en
2500 dollara eða um 100 þús.
er frú Michel Maurice Bokan-
owski, kona franska iðnaðar-
málaráðherrans.
Við opnunina var mikil
þröng þess lista- og samkvæm
isfólks er mest ber á í París.
Á svipuðum tíma var opin
sýning á verkum eftir Ferro í
Galerie Sydow í Frankfurt.
Ekki er okkur kunnugt um
hvernig hún hefur gengið. Þá
mun Ferro vera á förum til
New York í byrjun desember.
f sýningarskránni sem gefin
var út í París eru gefnar skýr-
ingar á sex verkunum, þar á
meðal dýru myndinni sem
seldist. Þar sem Mbl. telur að
lesendur vilji gjarnan kynnast
mynd sem hefur selzt fyrir svo
hátt verð á heimsmarkaðin-
um, birtum við myndir af mál-
verkinu, ásamt skýringunum
úr sýningarskránni í lauslegri
þýðingu:
Matarlistin er glæpur (eða
Málverk eldhússins eða Hundr
að þúsund matartegundir eða
Maðurinn er það sem hann
borðar eða Næringarefni í
skrokkum vorra tíma o.s.frv.)
200x300 sm málverk. Hafið
9. júlí 1963, verk fellt niður 9.
september, til sýnis óákveðinn
tíma.
Askja með 550 vitamínpill-
um (A = vöxtur; B = anti-
beinkröm; E = sexuelt jafn-
vægi; C = antiskyrbjúgur; B1
= innbyrðing sykurefna; B2
= innbyrðing almennt) og
hitaeiningar úr 180 næringar-
efnum voru notuð í þessa
mynd. Þunga formið, í neðri
hlutanum til vinstri (dulbúið
í gervi mannsmynda), er form
ið á brennsluhólfi olíutúrbínu
Esso York. Upplímingarsería,
„Lifandi kökur“, var notuð í
fjölda af mannsmyndunum.
Vangamyndirnar fjórar (í ein-
Málverkið „Matarlistin er glæpur" er 2x3 m að stærð Það seldist á um 100 þúsund íslenzkar krónur.
um hóp) tákna það að rífa í
sundur og bíta með tönnun-
um, hakka í sig og mala í
sundur, og renna svo niður
(með viðeigandi dýratáknum
í heilunum). Ræman við sjón-
deildarhringinn sýnir, til
hægri smáþarma, í miðjunni í
fjarska „ódauðlegar frumur“.
Á himininn hefur málarinn
sett kolibrifugla, af því „þetta
stöðuga dansandi flug á þeim
eyðir gífurlegri orku, sem
krefst 50—60 máltíða á dag“.
Smáatriði: Á myndinni til
vinstri er eftirlíking af HeiP
agri guðsmóður E1 Grecos. Ap-
inn bak við myndina er beina-
grind, sem endurhárast og
verður „lifandi“ eftir að hafa
farið í gegnum „Hina heilögu
mey“.
Annað smáatriði: Undir
þörmunum við sjóndeildar-
hringinn má lesa á litlu skilti
orðtakið (á þýzku): Kúltúr-
inn gerir manninn brjálaðan.
Útskýring: Matarlistin er
glæpur (svolítið aflöguð ljóð-
lína tekin úr Frelsisyfirlýsing-
unni eftir A. J.) er ekki neinn
„Sældargarður". Samt engin
ógnun eða nokkur refsing,
heldur ofgnótt, gnægð í haug-
um. Við sjóndeildarhring
mannkynsins benda „ódauð-
legu' sellurnar", sem sýnilega
lokast af þörmunum, til lof-
orðs um áframhaldandi líf á
jörðinni. Við stöndum fyrir
framan þá efnishyggjulegustu
mynd sem máluð hefur verið
síðan á dögum Breughels.
Ekki er litið á hinn skýrslu-
lega vöxt, offjölgunina, upp-
gang vanþróaðra landa og um-
byltingu á verðmætum vegna
fjölda og magns, sem hættu
heldur sem heillavænlega á-
komu. „Glæpurinn" býr samt
sem áður í samvizku átvagls-
ins sem aldrei fær nóg, þ.e.a.s.
í ofmati á saðningunni (þar af
kemur þýzka orðtakið, sem
hér er tekið upp í háði, þar
sem kúltúrinn er „saðning").
Hluti af vinstri helmingi málverksins. Þar sést m.a. Guðsmóður-
myndin (til hægri á miðju), sem apabeinagrindin skríður í
gegnum og endurhárast.
Hluti af hægra helmingi málverksins. Þar má m.a. sjá vanga-
myndirnar méð dýratáknunum í heilanum, sem tákna það að
rífa í sundur, bíta, hakka í sig, mala sundur og renna' svo niður.
Dagar figurativrar
og abstrakt listar
eru taldir
segir Gubmundur Guðmundsson Ferro
AP-einkaskeyti 26. nóv.
ÉG er þeirrar skoðunax að í list-
uzn verði maður að hofja sína
eiigin „öldu“ eða hreyfingu, sagði
Guðmunduir Guðmundsson Ferro,
hinn efnilegi Ustamaður frá ís-
landi, sem vakti styr meðal
franskra listunnenda með sýn-
ingu sinni í Gallery Saint
Germain á vinstri árbakka Signu.
Flestir þeirra létu í ljós mikinn
áhuiga á verkum hans.
Ferro sagði á þriðjudag í við-
tali, sem fram fór í vinnustofu
hans á 6. hæð í gömlu sérkenni-
legu húsi í Latínuhverfinu:
Dagar figurativrar og abstrakt
listar eru liðnir. Allt hefur verið
sagt, allt hefur verið gert, og
þessháttar myndir eru orðnar
akademískar. Þær ættu að hverfa
og það er einmitt það sem er
að gerast.
Það vottar fyrir Picasso f villt-
um stíl Ferros og málarinn játar
að hann se hrifinn af spænsku
meisturunum. Sú af myndum
hans sem mest lof hefur fengið,
er „Matarlistin er glæpur", sem
sýnir ógrynni af matarmvndum
í stíl Salvadors Dali.
— Ég vann f hálfan annan
mánuð, 10 tíma á daig, að þessu
málverki, sagði Ferro, og viður-
kennir að þetta sé ein af sínum
eftirlætismyndum.
Feriro hefux verið í París í 3 ár
og búið í hinu þe’.ckta Latínu-
hverfi, sem franskir listamenn
hafa í margar kynslóðir gert
frægt. Á vinnustofu hans eru
stórir gluggar og útsýni úr þeim
yfir alla Parísarborg. — Hér hefi
ég hina fullkomnustu birtu, segir
hann.
Ferro kvaðst fara 14. desember
með frönsku' skipi til Banda-
ríkjanna, þar sem hann ætlar að
vinna fram á vor og sennilega
halda nokkrar sýningar í New
York, meðan hann er þar.