Dagblaðið Vísir - DV - 17.02.2017, Síða 36

Helgarblað 17.–20. febrúar 201732 Skrýtið Sakamál
Leiðandi á leiksvæðum • Sími 565-1048
jh@johannhelgi.is • www.johannhelgi.is
Leiktæki
fyrir fatlaða
Jóhann Helgi & Co ehf, „Stofnað 1990“
Sími 565 1048 - 820 8096
jh@johannhelgi.is – www.johannhelgi.is
Útileiktæki: Rólur, vegasölt,
gormatæki, rennibrautir,
leikkastalar ofl. Frá viðurkenndum
framleiðendum eins og Lappset,
Wicksteed, Stilum, Dynamo, Huck
ofl.
Járnrimlagirðingar fyrir
skóla- og leikskólalóðir, íþróttavelli,
fjölbýlishús og einkalóðir. Þýsk gæði
frá Legi.
Hjólabrettapallar frá Rhino
Ramps í Belgíu, komnir upp víða
um land við frábærar undirtektir
notenda.
Fallvarnarefni: Gúmmíhellur
frá Þýskalandi og gúmmímottur á
gras, þar sem grasið vex upp í gegn
um motturnar og motturnar hlífa
grasinu og virka sem fallvörn.
Leikföng, húsgögn og
búnaður fyrir leikskóla frá
stærsta dreifingaraðila Danmörku,
Lekolar (áður Rabo - Brio).
Mörk og körfur,
útiþrektæki og ýmsar
gerðir af sparkvöllum frá
viðurkenndum framleiðendum eins
og t.d. Sure Shot, Lappset, Wicksteed
og Saysu.
Bekkir, ruslafötur,
stubbahús, skýli,
reiðhjólagrindur,
trjágrindur, pollar,
ljósastaurar, blómaker ofl.
frá GH Form, Vekso, Nifo, Orsogril
Vestre o.fl.
Bændur og hestamenn:
Nótuð plastborð, fjárhúsgólf,
búgarðagirðingar (Dallas), gerði
og girðingarstaurar. úr plasti,
básamottur og fóðurgangamottur.
BJóðuM HeiLdarLausnir á
LeiksvæðuM. uppsetning,
viðHaLd og þJónusta
Leitið tiLBoða
w
w
w
.jo
ha
nn
he
lg
i.i
s
Sumarhúsið og garðurinn 2. 2009 33
M
yn
di
r f
rá
F
er
ða
þj
ón
us
tu
nn
i V
at
ns
ho
lti
w
w
w
.s
ta
yi
ni
ce
la
nd
.is
Morð seM vöktu
n Þrír ungir menn, í tveimur aðskildum málum, urðu mönnum að bana
óhug árið 1976
u
m mitt ár 1976 sló óhug á
Íslendinga vegna tveggja
hrottalegra morða sem fram-
in voru annars vegar á Akur-
eyri og hins vegar í Kópavogi.
Í báðum málunum, sem voru ótengd,
voru gerendurnir um átján ára aldur
og voru morðin með öllu tilefnis-
laus. Fyrir utan þessi skelfilegu mál
hafði Baldur Jónsson úrsmiður verið
myrtur af af kunningja sínum, Jóni
Péturssyni, þann 10. janúar sama ár
auk þess sem Lovísa Kristjánsdóttir lét
lífið þann 26. ágúst eftir að hafa stað-
ið Ásgeir Ingólfsson að verki við inn-
brot á heimili hennar. Jón var metinn
ósakhæfur og var gert að sæta öryggis-
gæslu á viðeigandi stofnun en Ásgeir
var dæmdur til 17 ára fangelsisvistar.
Skotinn til bana á Akureyri
Um sjö að morgni sunnudagsins 4.
apríl 1976 gengu vegfarendur fram
á lík ungs manns við Heiðarlund á
Akureyri, skammt frá Lundarskóla.
Maðurinn hafði verið skotinn fjórum
sinnum í hnakkann en fimmta skot-
ið hafnaði í öxl hans. Lögreglu var
tafarlaust gert viðvart og rannsókn
málsins hófst. Sá látni hét Guðbjörn
Tryggvason og var 28 ára gamall járn-
iðnaðarmaður. Hann bjó í Glerár-
þorpi ásamt konu sinni og tveimur
ungum börnum en hafði seint um
nóttina ákveðið að bregða sér í heim-
sókn til vinar síns. Til vinarins komst
Guðbjörn aldrei.
Fljótlega eftir að lögregla kom
á vettvang fannst mögulegt morð-
vopn skammt frá þeim stað þar sem
líkið hafði fundist. Um var að ræða 22
kalíbera Remington-riffil sem lá upp
að skúr einum en skammt frá fundust
einnig skot og skothylki.
Rifflinum stolið úr verslun
Ekki leið á löngu þar til í ljós kom
að rifflinum hafði verið stolið sömu
nótt úr Sportvöruverzlun Brynjólfs
Sveinssonar að Skipagötu. Þar hafði
þjófurinn stolið rifflinum, skotfærum
og peningum auk þess sem að hann
prófaði að skjóta nokkrum skotum
innan veggja verslunarinnar.
Olli hann talsverðu tjóni innan
dyra með athæfi sínu. Óhætt er
að fullyrða að Akureyringum
og í raun þjóðinni allri hafi
orðið hverft við vegna málsins.
Þetta var fyrsta morðið á Akur-
eyri í rúma öld, samkvæmt full-
yrðingum dagblaða.
Lögreglan á Akureyri tók
málið föstum tökum og yfirheyrði
fjölmarga einstaklinga sama dag og
líkið fannst. Einn af þeim var 18 ára
gamall sjómaður, Úlfar Ólafsson,
sem var yfirheyrður að kvöldi sunnu-
dags. Fram kemur að í yfirheyrslum
hafi einhver smáatriði í frásögn hans
leitt til þess að grunur um sekt hans
varð æ sterkari. Úlfar hafði áður kom-
ist í kast við lögin vegna smávægi-
legra afbrota en aldrei í tengslum við
ofbeldis verk af neinu tagi.
Langaði til þess að verða
mannsbani
Rúmum sólarhring eftir að yfirheyrslur
hófust yfir Úlfari játaði hann að hafa
orðið Guðbirni að bana. Hann hafði
stolið rifflinum fyrr um nóttina og
haldið síðan út í nóttina. Þar rakst
hann á tvo unga menntaskóladrengi
frá Laugarvatni sem undruðust af
hverju Úlfar væri á vappi með riffil um
miðja nótt. Þá á Úlfar að hafa beint
að þeim byssunni og leist þeim ekki
á blikuna. Byssu maðurinn dró þá í
land og sagðist hafa verið að grínast,
vopnið væri óhlaðið.
Viðurkenndi Úlfar að hafa rekist
á Guðbjörn skömmu síðar, skammt
frá Lundarskóla og þeir rætt stutt-
lega saman. Engar vísbendingar eru
um að þeir hafi þekkst. Tjáði Úlfar
lögreglu að orðaskiptin hafi ekki ver-
ið óvinsamleg. Þrátt fyrir það hefði
hann fyrirvaralaust beint rifflinum
að Guðbirni og skotið hann fimm
sinnum af stuttu færi. Það var ekki
síst tilefni morðsins sem vakti óhug
hjá þjóðinni. Það var nefnilega ekk-
ert og sagði árásarmaðurinn ungi að
að hann hefði einfaldlega alltaf vilj-
að prófa að verða mannsbani. Úlfar
var dæmdur til 16 ára fangelsisvistar
í héraði en dómurinn síðar mildaður
í 12 ára fangelsi í Hæstarétti.
Misþyrmt í malargryfju
Snemma morguns þann 6. júlí 1976
var lögreglunni í Reykjavík tilkynnt
um að maður lægi í malargryfju við
Fífuhvammsveg í Kópavogi og virt-
ist látinn. Þegar fyrstu lögreglu-
mennirnir komu á vettvang var ljóst
að dauða hans hafði borið að með
afar ofbeldisfullum hætti. Líkið lá í
blóðpolli og vantaði tennur í neðri
góm þess. Sá látni hét Guðjón Atli
Árnason, 49 ára, og hafði komið við
sögu lögreglu sem átti fingraför hans
á skrá. Niðurstaða krufningar var sú
að dánarorsök hans hefði verið mörg
þung höfuðhögg en að auki bentu
rifjabrot og blæðingar í lungum til
þess að hann hefði orðið fyrir ítrek-
uðum barsmíðum á brjóstkassa.
Síðdegis sama dag fannst yfirgefinn
Moskvitch-sendibifreið í eigu hins
látna við Kaplaskjólsveg. Var bíllinn
útataður blóði að innan og þótti aug-
ljóst að vettvangur glæpsins væri
fundinn. Á hliðarrúðu bílsins fundust
fingraför sem voru til á skrá lögreglu.
Daginn eftir voru tveir ungir
menn handteknir, þeir Kristmundur
Sigurðs son og Albert Ragnarsson. Við
yfirheyrslur viðurkenndu þeir nokkuð
greiðlega að hafa banað Guðjóni Atla.
Ákváðu að ljúka verkinu
Málsatvik voru þau að piltarn-
ir höfðu hitt Guðjón Atla á Umferð-
armiðstöðinni og voru allir þrír vel
við skál. Ákváðu þeir að key a um
höfuð borgarsvæðið á bifreið Guð-
jóns Atla og var markmiðið að útvega
með einhverjum hætti meira áfengi.
Drengirnir fóru fljótlega að leggja á
ráðin um að ræna Guðjón Atla og
loks báðu þeir hann um að nema
staðar við áðurnefndar malargryfjur.
Þegar bifreiðin var við það að nema
staðar réðust piltarnir á fórnarlamb
sitt. Meðal annars brutu þeir pilsner-
flösku á höfði mannsins. Átökin bár-
ust út úr bifreiðinni og þar börðu
piltarnir fórnarlamb sitt með hnefum
og stálu loks peningaveskinu. Að því
stöddu tók annar drengjanna við
stjórn bifreiðarinnar og eigandan-
um var komið hálfrænulausum fyr-
ir í aftursæti bílsins. Eftir að hafa
ekið ögn lengra inn í malargryfjurn-
ar þá ákváðu drengirnir að úr því sem
omið væri þá væri besti kosturinn að
koma manninum fyrir kattarnef. Þeir
stöðvuðu því bílinn og hleyptu Guð-
jóni út úr honum. Þegar hann steig
út um dyrnar keyrði annar drengur-
inn stóran stein í höfuð hans og féll
hann þá til jarðar án þess að gefa frá
sér hljóð. Síðan börðu þeir hann með
spýtu sem þeir fundu í grenndinni
þar til þeir voru þess fullvissir að
Guðjón Atli væri allur.
Fyrir dómi gátu drengirnir ekki
gefið neinar skýringar á ódæðisverk-
inu. Haft var eftir öðrum þeirra að
„að þetta hafi bara einhvern veginn
farið svona“. Kristmundur var talinn
hafa haft forgöngu um morðið en
hann var dæmdur í 12 ára fangelsi
fyrir aðild sína. Albert var ekki orðinn
18 ára þegar ódæðið var framið og
það var virt honum til refsilækkunar.
Hann hlaut átta ára fangelsi.
Kveiktu í á Litla-Hrauni
Nokkrum árum síðar stóðu Úlfar og
Kristmundur saman að öðrum glæp-
um. Þeir voru dæmdir í tveggja ára
fangelsi um mitt ár 1981 fyrir að hafa
kveikt í fangelsinu að Litla-Hrauni
þann 21. janúar 1977. Þriðji fanginn
fékk eins árs dóm fyrir aðild sína.
Þremenningarnir báru eld að fata-
geymslu á neðstu hæð hússins og
magnaðist eldurinn mjög. Slökkvi-
liðið á Eyrarbakka var kallað út og tók
um klukkustund að ráða niðurlög-
um eldsins. Töluverðar skemmd-
ir urðu og fengu sumir fangaverðir
reykeitrun við slökkvistörf.
Niðurstaða héraðsdóms var að
fangarnir hefðu með athæfi sínu kom-
ið samföngum sínum og starfsmönn-
um í bráðan lífsháska auk þess að
valda hættu á stórfelldu eignatjóni.
Talið var hugsanlegt að þeir hefðu
ætlað að flýja í ringulreiðinni sem
skapaðist en því neituðu þeir ætíð við
yfirheyrslur. n
Björn Þorfinnsson
bjornth@dv.is
Guðbjörn Tryggvason Ætlaði í heim-
sókn til vinar síns síðla nætur en rakst á
banamann sinn á leiðinni. Þeir þekktust ekki.
Guðjón Atli Árnason Varð fórnarlamb
líkamsárásar og ráns seint um kvöld.
Árásarmenninir, tveir ungir menn ákváðu
síðan að best væri að ganga frá fórnarlambi
sínu.
Óhugnanleg skilaboð
Ástæðan sem Úlfar Ólafsson gaf fyrir
morðinu á Guðbirni vakti óhug.