Ljósið - 15.05.1917, Blaðsíða 7

LJÓSIÐ
5
hann, sem reyndi að gera mig að sakamanni fyrir það,
að ég þorði að rannsaka nýja sáltmálann og neita því,
að himneskur andi hafi gert trúlofaða konu barnshaf-
andi. Því neita ég enn. Líka neita ég þvi, að sannur,
algóður guð hafi átt móður og föður á Gyðingalandi.
Enginn lærður guðfræðingur hefir getað hrakið mína
fræði til þessa dags, og enginn mun geta það hér á ís-
landi né annars staðar.
Þórhallur biskup var kær vinur minn. Þó sagði ég
honum til syndanna eins og séra Matthíasi, bróður mín-
um. Þórhallur biskup hugsaði meira um búskap og kýr
sínar, blessaður, en um að gera bætur á kristindómi
kirkjunnar. Þórhallur var líkur séra Matthiasi, huglítill
og hjartveikur. Ljótir lærdómar máttu hafa frið fyrir
þeim. Drottinn og djöfullinn máttu báðir vera í barna-
biblíunni. Að fara að hrinda gömlum erfðakenningum
kirkjunnar héldu þeir að væri ekki til neius. Skáldið
Matthías Jochumsson sleit þó lútersku peysunni sinni
og fann, að ekki var hægt að bæta hana, þar eð hún
var brunnin og fúin. Skyrtan frá móður okkar dugar
Matthíasi sem skáldi. Matthías fékk hagmælsku hennar
að gjöf, líka lærdóm mikinn. Hann þykist upp úr því
vaxinn, að ég geti knésett sig, og því síður vill hann,
að ég kveði sig í kútinn. Þó hefi ég gert það. Víkingar
spyrja ei að lögum nú, og enginn er annars bróðir í leik.
Nú á stolti alifuglinn, Jón Helgason, að fá biskups-
tignina. Eg hefi óskað honum til lukku. Það er séra
Jón Helgason, sem reyndi að ná af mér prentfrelsi um
árið, en gat ekki.
Það vita margir, Steingrímur frændi minn, læknir á
Akureyri, manna bezt. Hann vildi ekki gefa guðfróða
riddaranum vottorð, eins og honum likaði.
Biskup Jón Helgasou átti að vita, að það var hverjum
kristnum manni leyfilegt í kristnu landi að hugsa og
nota málfrelsi og prentfrelsi. Eg lastaði ekki barnaguð-
inn Jesúm Krist, laug ekki og stal ekki verjum mót-
stöðumanna minna.
Trúarvinglið á íslandi er orðið svo mikið, að jafnvel