Ljósið - 15.05.1917, Side 36

34
LJÓSIÐ
Launaðir prestar læi’ðir hér
ljúga’ að smælingjunum.
Jón biskup er brynjulaus.
Björt trú hann ei styður.
Þó er ekki ærulaus
alinn geiraviður.
Mentaður Jón ei líknar lýð.
Lygin svo að kafni,
hart lögmál ég honum býð
herra vors í nafni.
Ung strax börnin lræða flón,
fólkið blessað véla,
blinda ungra sálarsjón.
Sannleikann þeir fela!
Mentaður Jón á mont og dramb;
mörg eru villusporin.
Iírist metur sem ljón og lamb
lærður prófessorinn.
Oss ei ritning kristna kann.
Kröftug orð mín standa.
Eg segja þori sannleikann.
Syndinni má granda!
Sá nýi biskup Jón Helgason er að mínu áliti ekki
fær um að hrinda orðum mínum. Yér, börn drottins
vors og herra, Jesú Krists, eigum ekki að hafa lögbrota-
manninn Móse sem löggjafa og leiðtoga.
Skriftlærðir prestar Gyðinga tignuðu hann sem sinn
æðsta löggjafa. Móse leiddi fólk úr frjósömu landi á
eyðimörk og veltist um hana i 40 ár eftir sögunni
að dæma. Mikill morðingi, Jósúa, varð eftirmaður hins
göldrótta þjóðsagnahöfundar, Móse. Sá tröllaukni galdra-