Ljósið - 15.05.1917, Qupperneq 42

40
LJÓSIÐ
týri og morðsögur er því mörgu ljúft að tala, einkum
kvenþjóðinni.
Þetta ástand, sem nú er hér á landi, minn lærði
Drottins lærisveinn! bendir á stóra þörf á nýjum guð-
fræðikenningum. Frelsi kristinna þjóða á að kasta elli-
belg! Andi vor þráir sannleika hins sanna manns frá
Nazaret. Hann var bara sannur maður, ekki annað. En
Gyðingar þektu ekki sinn vitjunartíma, hrintu þeim,
sem hafði orð eilífa lífsins. — Og enn er ligin og ó-
réttlætið virt meira en sannleikur lifandi trúar.
Þú, kæri Haraldur! ert hriíinn aí »spyritismanum«. Ég
þvert á móti skil það ekki, að kristnir menn, ef þeir
eru trúaðir á Jesú sem þá einu æðstu opinberun, skuli
vera að fara út fyrír starfsvið kristindómsins inn í arg-
asta heiðindóm. — Að finna ekki frelsi drottins í sinni
eigin sál er af vöntun á góðri trú.
Ég er ekki, vinur minn! að eyðileggja trú á Drottin vorn
og herra. Ég vil ekki taka neinn villumann fyrir gildan
leiðtoga. Lögbrotamenn Mósesarlaga eru tignaðir, en
kærleiks og frelsis lögmál vors herra troðið undir fótum.
Það er ekki alheimsfræðaranum að kenna, að þið byggið
trú á ritning, er þið ekki skiljið. Þið kennið úr biblíunni
bæði satt og logið og getið því engu svarað biblíu-
rannsókn minni.
Ég vil alls ekki svifta guðfræðinga sínu frelsi; ég öf-
unda þá ekki, en heimta skýrt mál og réttan kristindóm.
Sýni nú sá setti biskup í verki, að hann virði og elski
sannleika, kærleika og réttlæti á voru landi. Biskups-
laun hans eru svo há, að honum er hægt, ef góður
vilji fylgdi, að leggja þúsund krónur í þarfir hinna fá-
tæku hér í borg auk hins lögboðna og aðra þúsund
til að sýna, að hann sé sannur íslendingur og kaupi
hluti í hinu nýja skipi, »Lagarfossi«. Ofnautnir leiðandi
manna gera aldrei þjóð vora sæla fremur en rangar
kenningar um Drottin vorn, Jesúm Krist.
Úr því að vinur minn, séra Jón Helgason, er farinn
að leggja hönd sína á frelsisplóginn, má hann til að
kasta því ljóta, því að ég vil honum og þjóð minni vel.