Ljósið - 15.05.1917, Blaðsíða 47

LJ;ÓSIÐ
45
í heim vorum ein sé trú,
eilif, góð og fögur.
Hér ei frelsa heiminn nú
heiðnar lygasögur.
Gyðingatrú, völt og veik,
vikingseðlið tryllir.
Skirðir fremja skollaleik.
Skollinn heiminn villir.
Þiggi sannleik þjóð mín enn:
Þjófur hana tryllir.
Dýrkaður skolli’ ei skírir menn.
Skollinn heiminn villir.
Gyltur skolli’ er gömul bók,
gerð af mannahöndum.
Einar snjall þvi eftir tók:
Á ritning vér ströndum.
Andi drottins í mér býr;
er það hægt að sanna.
Æðir bölvað afgrunnsdýr
yíir bygðir manna.
Verri er en Tyrkjans trú
trúin Gyðinganna.
Þetta skilji þjóð mín nú.
Það er reynslan sanna!
Eilífur Kristur, einn góður,
allan heim á fræða.
Hámentaður Haraldur
hjátrú kennir skæða.
Trúin Haralds víst er veik.
Vonda heimsku’ hann fremur.