Morgunblaðið - Sunnudagur - 31.12.2017, Side 48

FERÐALÖG Áherslur í matargerð eru ólíkar innan Indlands. Ljúffengurgrænmetismatur er áberandi, þar sem þorri hindúa er græn-metisætur, en kjöt er einkum í réttum múslima. Í stærri
borgum má finna veitingastaði þar sem tilraunagleðin ríkir.
Ólíkar stefnur í matargerð
48 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31.12. 2017
Jú, þar er mengun af ýmsu tagi,víða ólýsanleg óreiða, óhreinindi,hættulegar bakteríur, skelfilegur
ójöfnuður og endalaust áreiti. En
víða er líka nær ólýsanleg fegurð,
gott og skemmtilegt fólk, friðsæld,
sagan afskaplega forvitnileg – eins
og fornminjar út um allt bera vitni
um – og sífellt má búast við óvænt-
um upplifunum. Indland er engu líkt
og það eina sem nauðsynlegt er að
hvetja þá sem þangað leggja leið
sína að gera er að mæta með opinn
huga og fagna hinu óvænta, ólíka og
nýstárlega – og gleyma samanburð-
inum, eins og við regluna og eins-
leitnina í örsamfélögum eins og því
íslenska. Enda fjölgar indversku
þjóðinni um eina íslenska í hverri
viku og samanburður á menningu og
mannlífi þjóðanna er í besta falli
hlægilegur. Því Indland er ævintýri,
hvernig sem á það er litið.
Kveðjustund á helgu fljóti
Á dögunum komum við nokkur sam-
an í Delí, eftir ferðalag frá fjórum
löndum, og héldum upp í hrífandi
ferðalag á aðventunni um norður-
hluta Indlands, þann hluta sem nýt-
ur mestra vinsælda meðal ferða-
manna, en með ákveðnum og
óvenjulegum útúrdúrum.
Erindið til landsins var að kveðja
náinn vin sem sameinaði okkur öll;
fyrsti viðkomustaður hópsins var í
hinni fornu borg Varanasi, helgasta
stað hindúismans, þar sem ösku vin-
ar okkar var í dögun sökkt frá blóm-
um skrýddum báti í Gangesfljót við
fallega athöfn. Og þar sem sólin reis
í sannkallaðri ægifegurð upp yfir
fljótinu slepptum við síðan 365 kert-
um í laufbátum út á fljótið til minn-
ingar um hana.
Nokkur í hópnum höfðu áður
komið til landsins, og einhver okkar
unnið þar talsvert, en flest voru þó
að koma í fyrsta skipti. Ákveðið
hafði verið að flakka milli nokkurra
eftirlætisstaða hins látna vinar í
landinu og höfðu starfsmenn einar
bestu ferðaskrifstofu landsins að-
stoðað við að setja ferðina saman,
auk þess sem við nutum aðstoðar
tveggja af þekktustu ljósmynd-
urum Indlands sem ferðuðust með
okkur.
Varanasi er staður engum líkur
enda eina borg jarðar sem snýst um
dauðann. Hún rís öll á vesturbakka
Gangesfljóts, sem frægar tröppur
ganga niður í, ghats, og á nokkrum
þeirra brenna líkin látlaust – í því
helgasta mun eldurinn ekki hafa
Morgunblaðið/Einar Falur
Manikarnika ghat við Gangesfljót í Varanasi þar sem lík hafa verið brennd allan sólarhringinn um tugi alda.
Í ævintýralandinu
Indland er ævintýri, hvernig sem á það er litið. Og andstæðurnar engu líkar. Óreiðan er mikil, mengun víða og áreitið getur verið
yfirgengilegt – en fegurðin er líka víða ólýsanleg, litbrigði mannlífsins óviðjafnanleg og sífellt eitthvað nýtt að skoða og upplifa.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Í tærri morgunbirtunni stilla ferðafélagar
sér upp framan við grafhýsið Taj Mahal í
Agra, fegurstu byggingu jarðar.
slokknað í allt að fjögur þúsund ár.
Þau skipti þegar við komum þar við
voru allt að fjórtán lík brennd í einu
og á meðan voru önnur undirbúin við
vatnsbakkann – á göngu um þröngar
göturnar þurfa vegfarendur stund-
umn að víkja til hliðar þegar hópar
manna arka hjá með líkbörur á öxl-
unum, rétt eins og þegar helgar
kýrnar rölta þar um.