Morgunblaðið - Sunnudagur - 31.12.2017, Blaðsíða 56

Nýlistasafnið: Ólafur Lárusson – Rolling line
bbbbn
Sýningarstjórar: Þorgerður Ólafsdóttir og Becky Forsythe.
„Uppsetning sýningarinnar er einstaklega vel heppn-
uð, léttir færanlegir sýningarveggir úr ómeðhöndluðum
við skapa hráa og viðeigandi stemningu í rýminu…
Rolling line er kærkomin sýning á verkum Ólafs Lár-
ussonar, sem eiga fullt erindi við samtímann. Í þeim
speglast kjarkur og hugmyndaauðgi, tilraunamennska
og síðast en ekki síst rómantísk viðhorf listamannsins
sem snerta streng í hjarta áhorfandans.“ (AA)
Línan sem endar
í sjálfri sér
56 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31.12. 2017
LESBÓK
Myndlistarsýningar ársins
Myndlistarlífið er blómlegt og hefur fjöldi áhugaverðra sýninga verið settur upp í söfnum, sýningarsölum og galleríum á árinu.
Myndlistarrýnar Morgunblaðsins, Aldís Arnardóttir og Margrét Elísabet Ólafsdóttir, hafa valið þessar úr hópi þeirra bestu.
Listasafn Reykjavíkur – Hafnarhús:
Ragnar Kjartansson – Guð, hvað mér
líður illa bbbbn
Sýningarstjóri: Markús Þór Andrésson.
„Ragnar vinnur á mörkum skáldskapar og
raunveruleika, einlægni og íróníu og í verkum
hans speglast breyskleikar mannlegrar tilveru,
ást, fegurð, tregi og sorg. Á sýningunni Guð,
hvað mér líður illa hefur tekist vel upp í vali
verka sem eru bæði á persónulegum nótum
og taka einnig á því tilbúna og sviðsetta.
Skáldskapurinn og raunveruleikinn eru sam-
tvinnaðir lífi listamannsins og honum tekst
vel upp á mörkum þversagnarinnar. Hann
þarf ekki lengur að klæða sig upp í karakter
listamannsins, hann er listamaðurinn og finn-
ur sig vel í sínum karakter. Verkin kalla fram
hughrif sem spegla allar hliðar mannlegrar til-
veru, þau eru ljúfsár óður til margbreytileika
lífsins og listarinnar.“ (AA)
Ljúfsár óður
til listarinnar og lífsins
Gerðarsafn: Normið
er ný framúrstefna
bbbbn
Sýningarstjóri: Heiðar
Kári Rannversson.
„… því [er] velt upp
hvort listamenn tveggja
kynslóða fáist við hvers-
dagsleikann í víðum
skilningi, á ólíkan eða líkan hátt, eða hvort fagurfræði
hversdagsins skarist á ólíkum tímum. Er hugmyndin um
róttækni listarinnar sem ræðst gegn hefðinni ekki lengur
við lýði, er normið orðið að framúrstefnu í listsköpun
samtímans? …
Á sýningunni í Gerðarsafni kemur fram áhugaverð
skoðun á hinu hversdagslega í samtímalistinni, húmor í
bland við ígrundaða efnisnotkun þar sem eiginleikar efnis
fjöldaframleiðslunnar eru rannsakaðir, vísað til hins
ósagða og þess sem er fjarverandi í heilsteyptri og
skemmtilegri sýningu.“ (AA)
Kyrralíf
hversdagsins
Listasafnið á Akureyri: Joan Jonas, Eldur og
saga, 1985 / Volcano Saga, 1985 bbbbb
„Jonas nýtir þennan tæknilega ófullkomleika til
að skapa draumkennt andrúmsloft og óraunveru-
leikatilfinningu. Við sem áhorfendur erum vitni að
draumi sem líkt og í Laxdælu er ráðinn af spákonu.
Við sjáum aldrei spákonuna í verkinu, en heyrum
seiðandi rödd hennar sem leggst eins og þriðja lag-
ið ofaná skeytingar myndarinnar. Framvinda verks-
ins lýtur því eigin lögmálum …Þetta margbrotna
og ljóðræna myndbandsverk sem tvinnar saman
frásögn í orðum og mynd er kjarni innsetningar
sem er ekki síður margbrotin.“ (MEÓ)
Margbrotin
Eldfjallasaga
Listasafn Reykjavíkur – Hafnarhúsi:
Anna Hrund Másdóttir – Fantagóðir
minjagripir.
„Fyrsta einkasýning Önnu Hrundar
Másdóttur í opinberu safni er heil-
steypt og falleg. Í meðförum hennar
breytast hversdagslegir hlutir í ævin-
týralega og litríka skúlptúra.“ (MEÓ)
Heilsteypt og falleg
i8 gallerí: Elín Hansdóttir – Simulacra
bbbbn
„Elín vísar einnig til evrópskrar 17. og 18. aldar
kyrralífshefðar þar sem samsett blómauppstilling
verður að táknmynd fyrir forgengileikann – ferlið
frá nýútsprungnum blómvendi til sölnandi laufa
minnir á hverfulleika lífsins… Hún tekst á við rým-
ið á lágstemmdan en vel útfærðan hátt, leikur á
það og fær það til að lifna við um leið og áhorfand-
inn meðtekur blekkinguna. Tæknibrellurnar sem
listamaðurinn notar til þessa eru formræn útfærsla
á undirliggjandi hugmyndafræði innsetningarinnar,
hugleiðingar um lífið og tilveruna, dauðann og
sorgina sem allir þurfa einhvern tíma að kljást við.
Simulacra er sterk, markviss og marglaga sýning
ungs listamanns sem tekst stöðugt að koma á
óvart með myndlist sinni. (AA)
Ósvikin blekking
Berg Contemporary: Dodda Maggý – Variations.
„Í verkum sem ýmist höfða til sjónar eða
heyrnar, og stundum skynfæranna samtímis,
haldast tón- og myndsköpun saman í flóknu sam-
spili myndgerðra tóna, og tóngerðrar myndar.
Sjónrænu verkin byggja á tónbilum og hlutfalls-
legu rými milli nótna. Niðurstaðan er sam-
hljómur sem kallar fram ómótstæðilega mynd-
ræna fegurð.“ (MEÓ)
Í flóknu samspili
Ásmundarsafn: Ásmundur Sveinsson – List fyrir fólkið
bbbbm
Sýningarstjóri: Ólöf K. Sigurðardóttir.
„…hér hefur verið hugað að hverju smáatriði… Stöplarnir
undir verkunum eru áberandi og brjóta upp sýningarrýmið,
sums staðar hefur horn verið tekið úr þeim og stöplarnir
ganga inn í veggi safnsins, en um leið gefa þeir sýningunni heild-
stætt yfirbragð. … sýningin er í senn aðgengileg, falleg fyrir
augað og hreyfir við fólki eins og listamaðurinn lagði ávallt
áherslu á. Hér gefst kjörið tækifæri til að kynna sér feril eins af
okkar helstu brautryðjendum á sviði höggmyndalistar.“ (AA)
Með fingurinn á
slagæð samtímans
Listasafn ASÍ. Kapella og líkhús St. Jósefsspítala:
Sigurður Guðjónsson – Innljós bbbbn
„Endurtekningin sem kemur fram í öllum verkum sýn-
ingarinnar Innljós er knúin áfram af takti hægrar færslu og
hreyfingar yfir myndflötinn, tíma og ljóss, og heildar-
samspili þessara þátta. Ljósið er alltumlykjandi og umvefur
áhorfandann og tekur hann með í leiðslukennt ástand leyfi
hann sér að staldra við um stund. Nýr og trúarlegri undir-
tónn kemur fram í þessum verkum Sigurðar sem vísar í
stærra heildarsamhengi lífsins. Verkin á sýningunni tengjast
innbyrðis og vekja hugleiðingar um mennskuna, tilvistina
og hið tvíbenta samband manns og tækni. Sýningarrýmið
rammar á áhrifamikinn hátt það andrúmsloft og hug-
myndaheim listamannsins sem byggir á ákveðinni heild-
arhyggju.“ (AA)
Alltumlykjandi ljósvirkni
Kjarvalsstaðir: Anna Líndal – Leiðangur
bbbbn
„„Leiðangur“ (2017) er lykilverk sýningarinnar
og í því kristallast mót raunvísinda og lista. Fem-
ínískir þræðir frá upphafi ferils listamannsins
mæta skilgreiningum og skráningum í anda vís-
indalegara mælinga sem geta haft mikið pólitískt
vægi þegar litið er til auðlinda náttúrunnar. Í
verkinu kafar Anna djúpt ofan í þær femínísku og
rannsóknartengdu hugmyndir sem hún hefur
unnið með allan sinn feril, þræðir þær saman og
setur í áhrifamikið samhengi í verkinu. Sýningin Leiðangur gefur góða mynd af höfundarverki lista-
mannsins sem hefur unnið jöfnum höndum með fjölbreytta miðla og varpar ljósi á þær knýjandi
spurningar sem Anna hefur fengist við, hvort sem þær tengjast vangaveltum um stöðu kynjanna
eða rannsóknum á náttúrunni og tengslum vísinda og lista.“ (AA)
Þrætt í gegnum ferilinn