Jökull - 01.01.2004, Síða 66
Leó Kristjánsson
skýrslunni af útslagi mælisins. Voru þrjú hámörk í
hreyfingunni, sbr. einnig bréf sem Milne (1896) skrif-
aði til ritstjóra dagblaðsins Times 7. september, og
getur það atriði komið heim við fyrrnefndar athugan-
ir Moureaux. Í kafla um þessa skjálfta í nefndaráliti
Symons o.fl. er þeim lýst stuttlega og sagt að þeir
hafi auk áðurtalinna mæla fundist á segulsviðsmælum
í Lundúnum (stöð í Kew-görðum), og skjálftamæl-
um á Ítalíu (Ischia o.fl.), í Þýskalandi (Potsdam) og
Rússlandi (Nikolaiew). Smávegis varð þar vart við
einhverja þeirra skjálfta sem urðu hér í september.
Þótt ef til vill hafi eitthvað af fyrrnefndum mæla-
truflunum orsakast af öðru en skjálftunum á Suður-
landi, fer varla milli mála að þeir hafa fundist erlend-
is. Ef gögn þessara stöðva eða annarra eru enn til í
geymslum ytra, gætu þau ef til vill varpað ljósi á gang
þessarar skjálftahrinu.
HEIMILDIR
Bjarnason, I. Th., P. Cowie, M. H. Anders, L. Seeber og
C. H. Scholz 1993. The 1912 Iceland earthquake rupt-
ure: development of a nascent transform system. Bull.
Seismol. Soc. Am. 83, 416–435.
Gerland, G. 1897. Unfelt earthquakes. Nature 55, 558–
559.
Harboe, E. G. 1913. Das isländische Erdbeben am 22.
Januar 1910. Gerlands Beitr. Geophysik 12, 27–40.
Harboe, E. G. 1914. Das isländische Hekla-Beben am 6.
Mai 1912. Gerlands Beitr. Geophysik 13, 173–183.
Heath, Th. 1896. Earth tremors at Edinburgh between
August 25 and September 6. Nature 55, 4–5.
Milne, J. 1896. Three earthquakes. The Times 8. sept., bls.
9.
Milne, J. 1939. Earthquakes and other Earth Movements.
2. útg., endurskoðuð af A. W. Lee. Kegan Paul and Co.
London, 244 bls.
Mojsisovics, E. v. 1897. Mittheilungen der Erdbeben-
Commission der kaiserlichen Akademie der Wis-
senschaften in Wien, I. Sitzungsber. Akad. Wiss. Wien,
Math.-Nat. Kl. 106(I), 20–45.
Moureaux, Th. 1896. Islandic (svo) earthquake recorded at
Paris. Nature 55, 4.
Rebeur-Paschwitz, E. v. 1895. Europäische
Beobachtungen des grossen japanischen Erdbe-
bens vom 22. März 1894 und des venezolanischen
Erdbebens vom 28. April 1894 nebst Untersuchungen
über die Fortpflanzungsgeschwindigkeit dieser
Erdbeben. Petermann’s Geogr. Mitth. 41, 13–21,
39–42.
Symons, G. J. og 17 aðrir 1897. Second Report of the
Committee on Seismological Investigations. British
Assoc. Advancem. Sci. Annual Report 67, 129–206.
Tams, E. 1912. Das Epizentrum des Bebens vom 22. Janu-
ar 1910. Gerlands Beitr. Geophysik 10, 250–255.
Wiechert, E. 1899. Seismometrische Beobachtungen
im Göttinger Geophysikalischen Institut. Nachr.
Gesellsch. Wiss. Göttingen 1899, 195–208.
Þorvaldur Thoroddsen, 1899. Jarðskjálftar á Suðurlandi.
Hið ísl. bókmentafélag, Kaupmannahöfn, 199 bls.
SUMMARY
Detection of the 1896 South Iceland earthquakes
It is not generally known in Iceland that seismic waves
from the major earthquakes in South Iceland in Aug.–
Sept. 1896 were recorded abroad; the number of seis-
mic stations operating in Europe at that time may not
have exceeded 20. However, the newspaper “Times”
and the journal “Nature” in 1896–1897 published let-
ters from scientists who had observed disturbances
likely to originate from the Iceland events. Their de-
tectors were seismometers in the Isle of Wight, Edin-
burgh and Strassburg and a vibration-sensitive mag-
netometer near Paris. A compilation in a British 1897
committee report notes some additional European sta-
tions which had observed the earthquake waves from
Iceland.
66 JÖKULL No. 54, 2004