Breiðfirðingur - 01.04.1943, Side 94

92
BREIÐFIRÐINGUR
GUÐMUNDUR
JÓNSSON
FRÁ NARFEYRI
IN MEMORIAM
Eftir
Gunnar Stefánsson
4*
Norðannepjan þyrlar upp háum sandstrókum og skek-
ur hálflausa bárujárnsplötuna í pakkhúsþakinu fram og
aftur, en það orsakar ömurlegt marr og mjálm. — Hver
veit? Ef til vill er það vindurinn, ef til vill þetta ömurlega
hljóð, sem orsakar þögn liinna þreyjandi manna, sem
undir húsveggnum standa. Það eru verkamenn vestur í
Stykkishólmi, senx nú liafa sett fram kaupkröfur og lagt
niður vinnu til þess að koma þeim fram. Einn og einn
heyrist lireyfa andmælum. „Þetta fer aldrei vel.“ „Við
fáum aldrei nieir vinnu hjá kaupmanninum, ef við skip-
um ekki upp þessum fiski.“ „Maður verður þó að liafa
eitthvað til að éta. Ekki lifir maður lengi á fögrum fyrir-
heitum.“ — „Trúir þú Guðmundi frá Narfeyri til þess
að efna það, sem hann lofar?“ segir ungur maður vzt
í hópnum. í flestum liinna ryniur eitthvað, sem þó er