Stjarnan - 01.03.1919, Blaðsíða 23

STJAlíNAN.
23
neskar eignir eru iítils virði við þess-
konar tækifæri. prátt fyrir það að
tap vort var meira en $450 höfunr vér
aidrei syrgt það, sem nú hvílir á marar-
botni.
Hinn læknandi kraftur Guðs.
Eftir að liafa verið heilan mánuð á
hafinu og ekki fengið þá hjúkrun sem
eg þurfti með, var ástand mitt orðið
mjög svo liættulegt. þeir gjörðu alt
sem þeir mögulega gátu fyrir oss. Eg
náði tali af yfirlækninum á spítalanum,
þar sem þeir lækna hitabeltissjúkdóma,
og sunnudaginn 3. desemher var eg
fluttur á þennan spítala, sem er í aust'
urhluta Lundúnaborgar, 40 mílur frá
Watford.
Læknarnir komu undir eins og skoð-
uðu mig. Á tveimur dögum tóku þeir
ekki færri en 400 sýnishorn af blóði
mínu og hér um hil hvert einasta
geymdi gerla svefnveikinnar. þó var
mér ekki hjúkrað fyr en sérfræðingur-
inn Dr. Daniels kom. Sökum þess að
eg einnig hafði Brights veikina, var
lítil von um að eg- myndi ná mér aftur,
og fékií eg mjög litla huggun hjá sum-
um á spítalanum. Ekki veit eg hvort
það hefir verið af meðaumkvun eða
fyrir forvitnis sakir að fleiri en 25
læknar komu ogs skoðuðu þær sjúk-
dómsflækjur, sem sérfræðingurinn
hafði. fundið hjá mér.
Eina von mín var til míns himneska
föður. Bræður og systur komu til að
heimsækja mig, og meðtók eg mörg
bréf með fullvissu um að öll trúarsyst-
kinin á Englandi báðu fyrir mér. Eg
varð að lifa á mjólkurfæðu og’ annan
hvern dag var mér gefin innspýting af
arsenik-blendingi. Við þessa hjúkrun
hurfu gerlarnir, sem valda svefnveik-
inui. Síðan hafa þeir ekki séð neitt
til þeirra, þó þeir reyndu blóðið á
hverjum degi í 40 daga, og seinna einu
sinni í mánuði. Læknana undraði
þetta stórlega. Einn þeirra, sem
sjálfur hefir verið trúboði í Afriku,
kom til mín einn dag til að taia við mig
um heilsu mína. Hann sagði að hinn
frægi sérfræðingur, Dr. Daniells, gæti
als ekki skiiið þetta. pet.ta gaf mér
tækifæri til að tala við hann um mitt
traust til hins himneska föður og hans
læknandi kraft.
Mestu kvalirnar hafði eg af Brights
veikinni. það var alt of mikill vökvi
í líkama mínum. Tvisvar varð lækn-
irinn að stinga strokleðurspípu inn í
síðu mína og taka frá mér meir en 24
potta af vökva.
10. janúar leyfði læknirinn mér að
fara á vorn eiginn spítala í Watford.
Og þó eg gæti als ekki stígið fæti niður
þegar eg kom þangað, tók það ekki
marga daga fyr en eg var orðinn svo
hress að eg gat gengið fylgdaidaus upp
á hjúkrunarherbergi. Og á fjóruro
síðust liðnum mánuðum hefi eg fengið
ágæta hjúkrun og afleiðingin er sú.
að eg er að hressast með degi hverjum
og vona innan skamms, að vera með til
að framkvæma það starf sem Drottinn
hefir gefið oss.
Á EYJUM MANNÆTANNA.
Höfuðveiðimenn verða sálnaveiðimenn.
Gullfögur ræða, sem séra C. H. Wat-
son, er stendur fyrir verkinu á eyjun-
um í Suður Kyrralrafinu, hélt á als-
herjar fundi S.D.A., sem nýlega var
haldinn í Sai\ Francisco, lýsir reynslu
trúboðanna á Nyj u Hebridunum og
Solomon eyjunum. Mun þessi útdrátt-
ur, sein var tekinn niður af hraðritara,
verða mörgum til blessunar. Eru orð
hans á þessa leið :