Skírnir - 01.09.2011, Side 49

SKÍRNIR
VARÐ ÞJÓÐÞINGIÐ AÐ ÞJÓFÞINGI ?
279
ástand og horfur eru er nauðsynlegt að taka upp slíkt ákvæði til eins árs. Ég
hefði verið ófáanlegur til að greiða atkvæði með frumvarpi sem ætti að gilda
lengur en nauðsynlegt er að þetta form verði tekið upp. Með tilliti til marg-
gefinna yfirlýsinga hæstvirts sjávarútvegsráðherra um að hafa samráð við
hagsmunasamtök í sjávarútvegi og samráð við sjávarútvegsnefndir Alþingis
tel ég ekki aðra leið færa en að samþykkja þetta frumvarp og ég segi því já.
(Alþingistíðindi 1983-1984 B: d. 2064)
Að loknum löngum og hörðum umræðum í Neðri deild var frum-
varpið samþykkt þar og afgreitt til Efri deildar með 23 atkvæðum
gegn 9 (Alþingistíðindi 1983-1984 B: d. 2098). Umræður í Efri deild
voru að mestu á sömu nótum og í þeirri neðri. Stjórnarandstaðan
gagnrýndi frumvarpið og flutti sameiginlega breytingatillögu, sem
sameinaði tvær tillögur þingmanna hennar í Neðri deild. Málflutn-
ingur andstæðinga frumvarpsins var þó miklu markvissari en áður
hafði verið. Þannig einkenndist málflutningur útgerðarmannsins
Skúla Alexanderssonar, þingmanns Alþýðubandalagsins og nefnd-
armanns í sjávarútvegsnefnd deildarinnar, af mikilli yfirsýn. Þor-
valdur Garðar Kristjánsson, þingmaður Vestfirðinga úr Sjálfstæðis-
flokki, gagnrýndi sömuleiðis frumvarpið í yfirgripsmikilli ræðu.
Svo fór að frumvarpið var naumlega samþykkt í Efri deild, 11
stjórnarþingmenn greiddu atkvæði með því en allir níu stjórnar-
andstöðuþingmennirnir voru á móti auk Þorvaldar Garðars (Al-
þingistíðindi 1983-1984 B: d. 2243).
Við fyrstu sýn virðist sem deilurnar á Alþingi hafi fyrst og
fremst snúist um það hvernig skyldi staðið að mótun nýrrar fisk-
veiðistefnu. Ekki var tekist á um mismunandi leiðir við stjórn fisk-
veiða. Þannig lögðu hvorki Guðmundur Einarsson né Guðmundur
H. Garðarsson fram neinar hugmyndir um hvernig bæri að stjórna
fiskveiðum með öðrum hætti en þeim að ákveða heildarafla hvers árs
og skipta honum á milli skipa. Hvorugur þeirra mælti með áfram-
haldandi sóknarstýringu, svokölluðu skrapdagakerfi. Báðir gagn-
rýndu hins vegar meint fyrirhugað alræðisvald sjávarútvegsráðherra
og vildu að Alþingi tæki beinan þátt í gerð nýrrar fiskveiðistefnu.
Greining á málflutningi þingmanna leiðir í ljós að átökin á
Alþingi voru um grundvallaratriði lýðræðisins. Þannig leit sjávar-
útvegsráðherra greinilega fyrst og síðast á mótun nýrrar fiskveiði-