Skírnir - 01.09.2011, Side 120

350
KRISTÍN LOFTSDÓTTIR
SKÍRNIR
Hugmyndir um menningu og fjölmenningu
í þeim hluta aðalnámskrár sem snýr að kristinfræði, siðfræði og
trúarbragðafræði má sjá sterk tengsl dregin á milli kristinnar trúar
og íslenskrar menningar eins og eftirfarandi tilvísun sýnir:
Kristin trú hefur verið mótandi afl í íslensku þjóðlífi í þúsund ár og er enn
enda eru um 95% þjóðarinnar skráð í kristin trúfélög. Saga og menning
þjóðarinnar verður vart skilin án þekkingar á kristinni trú og siðgæði og
sögu kristinnar kirkju. Sama gildir um vestræna sögu og menningu. (Mennta-
málaráðuneytið 2006: 5)
Síðar á sömu blaðsíðu segir einnig: „Sérhvert þjóðfélag byggist á
ákveðnum grundvallargildum. Skólanum er ætlað að miðla slíkum
gildum. í íslensku samfélagi eiga slík gildi sér kristnar rætur“
(Menntamálaráðuneytið 2006: 5). Samkvæmt þeim hugmyndum
sem koma fram í þessum texta eru grundvallargildi íslensks sam-
félags byggð á kristnum gildum og þrátt fyrir að það sé ekki sagt
beinum orðum er auðvelt að draga þá ályktun að íslensk menning
sé á einhvern hátt kristin menning.
í málflutningi alþingismannanna, sem áður var minnst á, er
kristin trú tengd íslenskri menningu og sagt að sem slíka þurfi að
vernda hana. Þetta minnir nokkuð á umræður sem gjarnan má heyra
í fjölmiðlum um að vernda beri íslenska menningu fyrir erlendum
áhrifum. Menning verður eins og forn og brothættur hlutur, ekki
kröftugt afl sem tekur sífelldum breytingum og getur haft ólíka
merkingu fyrir ólíka aðila. Það er áhugavert að í málflutningi margra
þeirra alþingismanna, sem tóku til máls í umræðum um kristni og
skólastarf, er að finna þessa sterku tengingu milli kristni og ís-
lenskrar menningar. Hér má undirstrika þýðingu þess að umræðan
á sér stað á opinberum vettvangi, á Alþingi. Af þeirri umræðu má
álykta að til þess að vera Islendingur verði maður að vera kristinn.
Ekki þarf að gera ráð fyrir að slíkt sé meðvituð ætlun þeirra sem
tóku þátt í þessari umræðu, en tengingin er engu að síður mjög
óheppileg. Spyrja má: Þegar þeir sem aðhyllast önnur trúarbrögð
en kristni (t.d. íslam eða búddisma eða kjósa að standa utan trú-
félaga) eru líka Islendingar, er sú afstaða þá ekki líka hluti af ís-