Fréttablaðið - 12.01.2019, Side 32

Fréttablaðið - 12.01.2019, Side 32
Júlían hefur haft áhuga á kraft­ lyftingum síðan hann var ungur strákur. Hann er alinn upp í Norðurmýrinni, foreldrar hans eru Petrína Rós Karlsdóttir kennari og Jóhann B. Jónsson, fyrrverandi ferðamálafulltrúi. Hann á þrjú hálf­ systkini. „Ég er langyngstur. Ég held það sé rangt ef ég segist hafa stefnt að því að verða kraftlyftingamaður frá unga aldri. Ég var alltaf sterk­ byggður og hef til dæmis verið í svipaðri hæð frá því ég var þrettán ára gamall. Þá var ég 90 kíló. Það voru stundum smá læti í mér, ég var orkumikill, það er alveg óhætt að segja það, en aldrei til vandræða,“ segir hann frá. „Ég hef alltaf sett kraftlyftingarnar framar öllu öðru. Líka þegar ég var í menntaskóla. Ég gekk í Menntaskól­ ann í Hamrahlíð og gekk ágætlega. Ég er ekki jafngóður nemandi og ég er í kraftlyftingum en er nú samt alveg ágætur. Áfangakerfið hentaði mér afar vel upp á æfingarnar,“ segir Júlían. Nú stundar hann nám í sagn­ fræði í Háskóla Íslands. „Ég hef lokið tveimur árum í námi. Mér hefur alltaf fundist sagnfræði skemmti­ legt fag. Móheiður systir mín er sterk hugvísindakona og mamma auðvitað líka,“ segir hann. Stundum loðir sú ímynd við kraft­ lyftingamenn að þeir hafi lítinn áhuga á öðru en að lyfta lóðum. Því fer fjarri um Júlían sem hefur gaman af bókmenntum. „Mér finnst gott að lesa. Það hefur samt aðeins minnk­ að. Ég tek svona syrpur. Tók tímabil í klassík og las skáldsögur sem mér fannst ég þurfa að lesa. Ég tók líka syrpu í rússneskum bókmenntum eftir að mamma gaf mér bók eftir rússneskan rithöfund. Og þegar ég dvaldi í Tékklandi um tíma þá las ég verk þarlendra höfunda, til að mynda eftir Havel, Kafka og Kund­ era,“ segir Júlían. Ferðu með einhverja möntru þegar þú ert að lyfta þungu? „Já, ég geri það. Því stundum þarf maður að tala til sín og hvetja. Ég hugsa í setningum sem hvetja mig áfram, það mætti kalla það möntru. Ég hugsa til dæmis eitthvað á þessa leið: Ég er óstöðvandi, ég er enda­ laus. Ég er Íslendingur.“ Er þetta karllæg íþróttagrein? Lyfti sjónvarpinu tæplega tveggja ára Petrína Rós Karlsdóttir, móðir Júlíans, segir hann alltaf hafa verið sterkan. „Hann fæddist stór og var alltaf sterklegur. Júlían leit alltaf út fyrir að vera miklu eldri en hann var. Hann borðaði alltaf mikið. Var þurfta rfrekur. Þegar hann var um sjö mánaða gamall man ég eftir því að hann hafi tryllst við að fá ekki matinn sinn þegar hann þurfti,“ segir hún og rifjar einnig upp eftirminni- legt atvik frá því að Júlían var tæp- lega tveggja ára gamall. „Hann tók sjónvarpið og lyfti því og það endaði svo á gólfinu. Þetta var á gamlársdag og við þurftum því að fara annað til að horfa á skaupið,“ segir Petrína sem segist hafa orðið furðu lostin. „Þegar hann var fjögurra ára gamall var hann orku- meiri en flest börn. Ég starfaði þá sem leiðsögu- maður á sumrin og gat tekið hann með í fjallgöng- ur. Við vorum í fjallgöngu uppi á Hverfjalli og ferða- mennirnir fylgdust agndofa með Júlían hlaupa upp fjallið. Honum fannst það ekki nóg þrekraun og lyfti þungum steinum og sagði ferðamönnunum að hann væri víkingur,“ segir Petrína. Petrína Rós, móðir Júlíans. Finnst þér hugmyndin um að vera sterkur og stór samofin hugmyndinni um karlmennsku? „Það hefur svo margt breyst. Mér verður hugsað til Ellenar, kannski sér hún þetta öðruvísi en ég. En ég held að skaðlegar hugmyndir um karlmennsku eigi síður upp á pall­ borðið í dag. Ég held að við séum meðvitaðri um hvað það er sem skiptir máli.“ Hvað er það sem skiptir máli? Hvað myndir þú til dæmis segja við ungan aðdáanda sem lítur upp til þín? „Það getur til dæmis falist í því að gera það sem maður hefur gaman af. Ég myndi hvetja alla til þess að gera það. Það þurfa ekki að vera kraftlyftingar. En það sem manni finnst skemmtilegt að gera, manni hættir nú til að gera það vel. And­ legur styrkur skiptir máli og stund­ um þarf maður að ákveða að lífið sé skemmtilegt til að láta hlutina ganga upp. Ég finn fyrir því hvað þetta er mikilvægt í kraftlyftingum. Það er einstaklingssport, þó að þú sért með alla vini þína í kringum þig þá er pressan á þér einum. Ef þú stendur þig ekki, þá getur þú ekki kennt neinum öðrum um. Er ekki lífið svolítið þannig líka?“ spyr hann og segir seigluna nauð­ synlega. „Að kunna að tapa. Að kunna að stilla af væntingar sínar. Auðvitað vilja allir standa uppi sem sigurvegarar. En oft er það ekki árangurinn sem er hægt að gera sér væntingar um. Þess vegna verður leiðin að markinu að vera skemmti­ leg,“ segir Júlían. Vildi þorramat í fimm ára afmælinu Það er sautján ára aldursmunur á Júlían og eldri hálfsystur hans, Móheiði Geirlaugsdóttur. „Ég var einkabarn fram að því, þannig að það var mikil eftirvænt- ing eftir honum. Það er svo margt hægt að segja um Júlían, hann er náttúrulega alveg einstakur. Hann var mjög skemmtilegt barn, fjörugur og ljúfur strákur. Okkur fannst hann alltaf vera gömul sál, hann myndaði sér sínar eigin skoð- anir og það var hægt að rökræða við hann um allt milli himins og jarðar mjög snemma. Hann hefur líka alltaf talað svo góða íslensku, kannski af því hann var mikið með afa og ömmu. Hann var líka svo ís- lenskur, við mæðgur búnar að búa meiripart æsku minnar í Frakklandi þannig að það var soldið skondið þegar hann heimtaði skyr út í eitt og í fimm ára afmælinu vildi hann bjóða upp á þorramat. Ég hef alltaf dáðst að bróður mínum fyrir hve hann er samkvæmur sjálfum sér (til dæmis sannaði hann fyrir mér að hann gæti talið upp á þúsund, örugglega 6-7 ára, með því að telja upp á þúsund!) og ákveðinn í að ná markmiðum sínum. Nú, svo hef ég notið góðs af því hve ein- staklega bóngóður hann er. Þegar hann var þrettán kom hann til okkar þar sem við vorum búsett í Berlín og var au pair í mánuð með eldri dóttur mína Ísold sem var þá átján mánaða. Honum var bein- línis hent í djúpu laugina beint af flugvellinum og þurfti að skipta á kúkableyju þar sem ég var lasin og Arnar var í vinnu. Hann auðvitað stóð sig eins og hetja í því hlutverki eins og öðrum.“ EF ÞÚ STENDUR ÞIG EKKI, ÞÁ GETUR ÞÚ EKKI KENNT NEINUM ÖÐRUM UM. Myndir af æfingu Júlíans er að finna á +Plús síðu Fréttablaðsins. Fréttablaðið +Plús er eingöngu í Fréttablaðs-appinu eða í PDF-útgáfu blaðsins sem er aðgengileg á frettabladid.is. +PLÚS 1 2 . J A N Ú A R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R32 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 1 2 -0 1 -2 0 1 9 0 4 :2 6 F B 1 1 2 s _ P 0 9 6 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 8 1 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 1 7 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 3 2 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 2 2 0 2 -1 F C 0 2 2 0 2 -1 E 8 4 2 2 0 2 -1 D 4 8 2 2 0 2 -1 C 0 C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 2 A F B 1 1 2 s _ 1 1 _ 1 _ 2 0 1 9 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.