Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.2019, Qupperneq 14

Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.2019, Qupperneq 14
14 FÓKUS 1. febrúar 2019 ALLAR ALMENNAR FATAVIÐGERÐIR TÖKUM AÐ OKKUR www.l ost.is 581 3330 / Malarhöfði 2 Pappírs-Pési sniðgenginn af Óskarnum T ilnefningar til 91. Óskars verðlaunanna voru kynntar í síð- ustu viku og eru sér- fræðingar um allan heim farn- ir að spá grimmt í spilin. Þann 24. febrúar næstkomandi verð- ur hátíðin sýnd í beinni. Fram- lag Íslands í fyrra var dramatíska kómedían Kona fer í stríð eftir Benedikt Erlingsson en komst hún ekki áfram og var sniðgengin af akademíunni vestanhafs. Á hverju ári eru send fram- lög til þessarar nefndar en hefur íslensk kvikmynda- gerð ekki fengið sess síðan árið 1991 með hinni margumtöluðu Börn náttúrunnar. Sam- kvæmt sögum vorum við nálægt því að komast í úrslit með Djúpinu hans Baltasars. Einn daginn mun Ísland komast aft- ur á radarinn en þangað til sá dagur rennur upp er þess virði að skoða fimm furðulegustu framlög sem okkar ágæta kvikmynda- gerðarfólk hefur lagt út í gegnum árin. Það er fátt sem öskrar „Óskarsmynd“ meira en barnamynd um teikn- aðan leikfélaga sem vaknar til lífs og veldur usla – eða hvað? Á milli hennar og kvikmyndarinnar Ryð, sem kom einnig út árið 1990, var um lítið annað að velja. Pappírs-Pési ákvað engu að síður að vaða í Óskarshlaupið af fullu afli og vona það besta. Fígúran kætti ófá börn á sínum tíma og í gegnum árin á Íslandi en þótti víst ekki nógu efni- legur fyrir alþjóðamarkað. En Pappírs-Pési má að sjálfsögðu ekki gef- ast upp og ef hann verður einhvern tímann endurgerður er gráupp- lagt að spýta í lófana og gefa honum annan séns. Hann Pési okkar á það skilið, því fátt rífur meira í hjartarætur Íslendingsins en þegar hann setur upp fýlusvipinn. Þessi „pönkaða“ unglingamynd úr smiðju Júlíusar Kemp féll svo sannarlega ekki í kramið hjá öllum þegar hún kom út árið 1997. Mörgum þótti hún heldur tilgerðarleg, ef ekki pín- leg, þótt góð tónlist og hressir frasar hafi staðið upp úr. Blossi hefur þó öðlast ákveðinn stat- us sem „költ“-mynd í gegnum árin og hafa ýmsir krafist þess að myndin komist í þá staf- rænu útgáfu sem hún á skilið. En í ljósi þess að mynd eins og Trainspotting hafa varla feng- ið mikla ást frá akademíunni í denn, átti þá Blossi nokkurn séns frá upphafi? Stikkfrí verður að segjast vera með betur heppnaðri fjölskyldumynd- um Íslands. Myndin sló alveg í gegn í kvikmyndahúsum og á leigum og hefur reynst mikil nostalgía fyrir þá hópa sem voru á sambærileg- um aldri og stúlkurnar í aðalhlutverkunum. Hins vegar hefur Óskar- inn sýnt það fordæmi að fjölskyldumyndir þurfi að vera í bitastæðari kantinum og örlítið meira brautryðjandi til að eiga möguleika (sjá Pappírs Pésa). Myndin kom út sama ár og Blossi hérlendis en var send inn sem framlag næsta ár á eftir. Stikkfrí lifir svo sannarlega í þjóðarsál íslenskrar kvikmyndagerðar, en það ætti að hafa verið nokkuð ljóst frá upphafi að þar væri hún best geymd frekar en að koma henni víðar. Seinni Stuðmannamyndin er enn þann dag í dag heldur umdeild, ekki síður þegar hún er borin saman við frummyndina sem sigraði hjörtu Íslendinga snemma á níunda áratugnum. Það þykir þó held- ur undarlegt að senda kvikmynd út sem framlag til stærstu verð- launahátíðar kvikmyndabransans þegar hún er morandi í einka- húmor og óteljandi tengingum við Með allt á hreinu. Akademían hefur væntan lega ekki þekkt mikið til upprunalegu myndarinnar né náð að dilla búknum yfir nýrri lögum Stuðmanna. Í takt við tímann hlaut varla umtal né viðlit í kringum Óskarstímabilið 2005. Sennilega skrifast valið á tiltölulega slappa samkeppni það ár og má deila um það hvort Í takt við tímann beri af við hliðina á titlum á borð við Dís, Blindsker, Opinberun Hannesar og Kaldaljós. Þetta er engu að síð- ur upplagt tækifæri til að spyrja landann hvort sú manneskja sem til sem kann betur að meta seinni Stuðmannamyndina en þá fyrri. Hún má endilega stíga fram. Spennutryllirinn Reykjavík-Rotterdam var með vinsælustu mynd- um á Íslandi árið 2008. Myndin er samstarfsverkefni þeirra Baltasars Kormáks, Arnaldar Indriðasonar og Óskars Jónassonar (Skara skrípó). Það eru fáir sem ekki taka undir að tæknivinnsla hafi verið vönduð og keyrsla myndarinnar brött, en í samhengi hins stóra markaðar er þessi tryllir aðeins dropi í hafið. Þetta kom meira að segja í ljós þegar myndin var endurgerð fyrir bandarískan mark- að undir nafninu Contraband og gagnrýnendur sögðu söguna vera langsótta, gjarnan ófrumlega og dæmigerða. Óskarinn er kannski ekki alltaf samkvæmur sér sjálfum en það þarf að miða aðeins hærra en að „ásættanlegri spennumynd“ til að Skari frændi finni þig á radarnum. Stuðmenn í súginn? (Ahead of Time – 2004) Skari skrípó sækir í Skara frænda (Reykjavík-Rotterdam – 2008) Pési tættur (The Adventures of Paper Peter – 1990) Blossinn sem dvínaði (Blossi/810551 – 1997) Stikkfrí frá Óskarnum (Count Me Out – 1997) Tómas Valgeirsson tomas@dv.is

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.