Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.2019, Side 42

42 1. febrúar 2019TÍMAVÉLIN
Mottur setja punktinn yfir i-ið á heimilinu.
Persía er sérdeild innan Parka með stök teppi og mottur.
Við bjóðum upp á sérvalin handhnýtt austurlensk teppi og fjölbreytt
úrval af vönduðum vélofnum gervi- og ullarteppum.
Bjóðum aðeins það besta fyrir þig.
Parki ehf. • Dalvegi 10-14 • 201 Kópavogi • www.parki.is • parki@parki.is • sími: 595 0570
VIÐARPARKET • UTANHÚSSKLÆÐNINGAR • VÍNYLPARKET • FLÍSAR • HURÐIR • TEPPI • KERFISLOFT • HARÐPARKET • INNRÉTTINGAR
Ólafur Skúlason vildi
stöðva barnatímann
Á
rið 1986 var einokun
Ríkis útvarpsins á ljós­
vakamiðlum afnumin.
Þann 9. október þetta ár
hóf Stöð 2 útsendingar og breytt­
ust þá margar venjur sem ríkt
höfðu lengi á Íslandi. Til dæm­
is var sjónvarpað á fimmtu­
dögum og barnaefni var sýnt á
sunnudagsmorgnum. Kirkjunn­
ar menn voru ósáttir við síðar­
nefndu breytinguna og mót­
mæltu harðlega.
Samkeppni guðsorðs og
skrípamynda
Í mars mánuði árið 1987 hringdi
Ólafur Skúlason dómprófastur í
Stöð 2 og kvartaði yfir sýningun­
um. Í samtali við Morgunblaðið
sagði hann að verulega hefði
dregið úr kirkjusókn barna
eftir að þær hófust.
„Ég lagði á það
áherslu að þeir væru
ekki með þessar út­
sendingar á þeim tíma sem
við erum sérstaklega að höfða til
barnanna“ og enn fremur „Við
höfum miklar áhyggjur af þessu
og ég vona að Stöð 2 átti sig á því
að það er ekki æskilegt að hefja
samkeppni um sálir barnanna,
annars vegar með guðsorði og
hins vegar með skrípamyndum,“
sagði Ólafur.
Jón Óttar Ragnarsson stöðvar­
stjóri sagði að Stöð 2 vildi halda
góðum samskiptum við Þjóð­
kirkjuna en gæti ekki tekið efnið
af dagskrá. Bauð hann Ólafi þess
í stað að kirkjan gæti fengið hálf­
tíma pláss klukkan 11.30 fyr­
ir kristilegt barnaefni. Hafnaði
Ólafur því algerlega.
„Við fögnum því náttúru­
lega, að þeir vilja sjónvarpa
kirkjulegu og trúarlegu efni, en
við viljum alls ekki að þær út­
sendingar verði á sama tíma og
barnastarfið fer fram hjá okkur í
kirkjunum.“ n
Fór Björn burt með gestinum og
sást síðan ekki meir. Björn og Jón
voru félagar og síðar áttaði fólkið
sig á að gesturinn hefði verið Jón.
Leitað í viku
Rannsóknarlögreglan taldi strax
að Björn og Jón hefðu tekið bát­
inn en margt þótti undarlegt við
þetta. Báturinn var neglulaus
sem þýðir að hann hefur ekki
getað flotið langt frá landi áður
en sjór flæddi inn í hann. Þar að
auki hafði stýrið verið tekið af
bátnum og skilið eftir í fjörunni
þar sem báturinn hafði stað­
ið og þeir sem tóku bátinn því
eingöngu notast við árar. Einnig
höfðu botnflekar, eða svokölluð
plitti, verið skilin eftir. Hægviðri
hafði verið við Granda þessa
umræddu nótt en stífari átt og
rigning um morguninn.
Eftir að leitað hafði verið ár­
angurslaust í fjörunni við Granda
var leitað í Fossvogi og Elliða­
vogi. Á laugardeginum var leit­
að í kringum Álftanesið. Björg­
unarsveitarmenn og skátar hófu
einnig leit, á landi, sjó og lofti.
Í öllum vogum, sundum, fjör­
um og eyjum. Fyrrverandi sam­
starfsmenn Jóns úr Mjólkursam­
sölunni og fleiri tóku einnig þátt í
leitinni. Á Seltjarnarnesi, undan
Mýrarhúsum, fundust tvö plitti
úr bátnum sem hafði rekið þang­
að. Eftir viku leit var talið óhugs­
andi að báturinn væri ofansjávar
lengur og leitinni beint að hafs­
botninum. Fimmtudaginn 23.
maí fannst úlpa rekin á norðan­
verðu Seltjarnarnesi og fékkst
það staðfest að hún hefði verið
í eigu Björns Braga. Degi síðar
fundust skór annars hvors þeirra
í Eiðsvík við Grafarvog. Var
leitinni þá formlega hætt.
Líkin rak á land
Þriðjudagskvöldið 11. júní,
klukkan 22.00 var lögreglunni
í Reykjavík tilkynnt að lík hefði
fundist rekið í Selsvör við Ána­
naust, tæpum mánuði eftir hvarf
Björns og Jóns. Kennsl voru bor­
in á líkið og var það af Jóni. Var
grunur lögreglunnar um að
Björn og Jón hefðu farið á sjó á
bátnum endanlega staðfestur.
Nokkrum dögum síðar fannst lík
Björns Braga rekið á Akranesi. Í
september þetta ár fannst síðan
trillan rekin á fjörur milli Hring­
brautar og öskuhauganna. Hún
var gerónýt og neglulaus eins og
talið hafði verið.
Tvöfalt sjálfsvíg ástmanna?
Lögreglan útilokaði ekki að ein­
hverjir aðrir en Björn og Jón
hefðu ýtt trillunni úr vör með
þeim innanborðs. En að öllum
líkindum fóru þeir tveir sjálfir
að bátnum. Köstuðu sjálfviljugir
stýrinu og botnflekum í burt og
réru út á hafið og í opinn dauð­
ann.
Kenningar hafa verið settar
fram um af hverju þeir gerðu
þetta. Til dæmis að þeir hafi
verið ástmenn, fastir á þeim tíma
þegar samkynhneigð var talin
kynvilla, en óviljugir til að lifa
áfram í skápnum. Einnig að þeir
hafi glímt við andlegar áskor­
anir en fátítt er að fólk svipti
sig lífi með öðrum af þeim sök­
um. Sjálfsagt mun sannleik­
urinn aldrei koma í ljós og atvik­
ið ávallt verða flokkað sem slys.
Þetta slys er hins vegar sérstakt
af áður upptöldum ástæðum og
einnig í ljósi þess að bæði Björn
og Jón virtust eiga bjarta framtíð
fyrir höndum. n
„Og hafrænan okkur
á bylgjum bar, til
brennandi ástarheima.