Fréttablaðið - 02.03.2019, Side 36

Fréttablaðið - 02.03.2019, Side 36
manni stóran slíkan blett á hand- leggnum. Svaf ekki vegna verkja Ástæðan fyrir því að Gunnar Karl svaf illa sem ungbarn voru sárir verkir. Einkennum sjúkdómsins átti eftir að fjölga. Af tólf einkennum sjúkdómsins hefur Gunnar Karl átta. Vinstri fótur hans fór að vaxa hraðar en sá hægri. Þegar Gunnar Karl var að byrja í grunnskóla var hann um 8 sentimetrum lengri og hann gekk með spelku. Hann fór í fjölda aðgerða til að hamla vext- inum. Hann var í stöðugum skoð- unum og tók sterk tauga- og verkja- lyf. Heilbrigði fóturinn tók svo fram úr þeim vinstri. Eftir því sem árin liðu kom í ljós að bæði mjöðm og hryggur urðu fyrir skakkaföllum. Þá varð mikill ofvöxtur í vinstra fæti. Það þurfti að taka af fætinum í skurðaðgerðum og vefja fótinn inn í teygjubindi til að halda bjúg í skefjum. Fóturinn var töluvert afmyndaður vegna bjúgsins. Fóturinn afmyndaður „Löppin var tekin af 16. janúar 2012, fyrir sjö árum. Þá hafði sú ákvörðun verið á borðinu í rúmlega tvö ár. Mér var sagt að það gæti gerst, að það þyrfti að taka hana af. Ég fékk góðan tíma til að melta þetta og var alveg tilbúinn þegar svo kom að því. Og maður þarf að vera tilbúinn til þess andlega. Þetta var bara orðið tíma- bært. Ég man eftir læknisskoðun- inni þegar þetta var ákveðið. Ég tók teygjubindið af og læknirinn sagði lítið. Tók upp símann, hringdi. Lagði á og tilkynnti mér hvenær aðgerðin færi fram. Hann tók bara af skarið,“ segir Gunnar Karl sem segist aldrei hafa séð eftir ákvörðuninni. „Sjúkdómurinn lagðist þungt á mig. Ég er samt sem áður þakklátur fyrir hvernig hann leggst á mig, eins fáránlega og það hljómar. Hann gæti alveg hafa lagst betur á mig en líka verr svo það verður að hugsa jákvætt. Ýmsir fylgikvillar hafa truflað mig en samt er ég heppinn. Þetta truflaði mig lítið þegar ég var barn. Ég æfði fótbolta á sumrin og skildi reyndar ekkert í því af hverju ég var svona lélegur. Ég hljóp auð- vitað svolítið hægar og dröslaði löppinni á eftir mér. Geggjað að búa í Eyjum Það var ekki fyrr en ég var kominn upp í 5. bekk að ég gat minna tekið þátt. Ég gat ekki verið með í ýmsum leikjum. En ég skil það samt alveg í dag, krakkar leika sér og eru ekk- ert að of hugsa hlutina. Þeir eru ekki vondir. Ég hafði það gott, fyrir það fyrsta er geggjað að búa í Vest- mannaeyjum og hafa náttúruna í kring. Amma og afi bjuggu rétt hjá okkur og ef mér leið eitthvað illa þá gat ég látið afa vita og hann fór með mig á bryggjurúnt. Það var svo gott fólk í kringum mig. Ég lét mér heldur ekki leiðast. Ég fann mér allt- af eitthvað að gera. Ætli ég hafi ekki prófað sjö mismunandi hljóðfæri. Og var ekki góður í að spila á neitt þeirra,“ segir hann og skellir upp úr. „Ég er forvitinn að eðlisfari og finnst gaman að prófa nýja hluti. Ég held að það hafi hjálpað. Ég er líka jákvæður að eðlisfari, það er alltaf eitthvað gott í sjónmáli.“ Með skel og húmor Gunnar Karl segist lítið spá í því í dag að hann sé með þennan sjúk- dóm. „Ég er í núinu, ég fæddist með þennan sjúkdóm og er því líklega meira brynjaður. Með meiri skel. Ég hef líka húmor fyrir sjálfum mér og mínum aðstæðum. Ég er líka hepp- inn með fólkið í kringum mig, ég veit ekki hvar ég væri án þess. For- eldrar mínir og systur mínar hafa reynst mér einstaklega vel í gegnum tíðina. Líka vinirnir, eins og ég fann vel þegar ég glímdi við veikindin í desember síðastliðnum. Það voru einstaklingar sem komu til mín á hverjum einasta degi sem ég lá inni svo lengi sem þau voru ekki í vinnu. Þótt þau gætu aðeins komið við í hálftíma var litið inn og spjallað. Svona hlutir eru dýrmætir og gefa manni ótrúlegan styrk í baráttunni áfram. Svo ef þau komust ekki var bara tekið gott spjall á Messenger í staðinn. Er bara venjuleg manneskja Stundum er mér sýnd vorkunn, það finnst mér einna helst leiðinlegt,“ segir hann og segist einna helst verða var við það á djamminu. „Ég er bara venjuleg manneskja. Mér finnst gaman að fara út að skemmta mér, fá mér bjór og svona. Er reyndar frekar rólegur í tíðinni. En það gerist helst á skemmtistöðum að fólk fer að atast í mér. Það er að hrósa mér, segja mér að ég sé algjör hetja, svo duglegur og svona. Og vill klessa hann,“ segir Gunnar og setur hnef- ann fram. „Þetta getur verið niður- lægjandi þótt ég viti vel að fólk vill vel. Þegar svona áreiti er stanslaust verður það erfitt.“ Hann hefur einnig fundið fyrir því að stundum sé komið fram við hann eins og hann sé ósjálfbjarga. „Ég var einu sinni úti að borða með mömmu og pabba. Þegar þjónninn hafði tekið niður pöntun þeirra sneri hann sér ekki að mér. Heldur spurði þau: Hvað má svo bjóða honum? Þá tók ég mjög ákveðinn orðið og sagði: Ég ætla að fá lambasteik og bjór með! Ég reyni að vera ekki dónalegur en set samt mörk,“ segir Gunnar Karl. Gunnar Karl býr á jarðhæð og er með gott aðgengi sem reyndi á þegar hann veiktist lífshættulega. Áður bjó hann á annarri hæð. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI SJÚKDÓMURINN LAGÐIST ÞUNGT Á MIG. ÉG ER SAMT SEM ÁÐUR ÞAKK- LÁTUR FYRIR HVERNIG HANN LEGGST Á MIG, EINS FÁRÁNLEGA OG ÞAÐ HLJÓMAR. HANN GÆTI ALVEG HAFA LAGST BETUR Á MIG EN LÍKA VERR SVO ÞAÐ VERÐUR AÐ HUGSA JÁKVÆTT. ÝMSIR FYLGI- KVILLAR HAFA TRUFLAÐ MIG EN SAMT ER ÉG HEPPINN. Neurofibromatosis, taugatrefjaæxlager Neurofibromatosis 1 (NF1) er erfðasjúkdómur sem einkenn- ist af mislitum blettum á húð og góðkynja bandvefsæxlum eða hnútum sem vaxa út frá taugaslíðrum. Einkenni sjúk- dómsins geta verið marg- vísleg og fara eftir því hvar bandvefsæxlin myndast. Þau koma helst fram í húð, tauga- kerfi og stoðkerfi. Einn af hverjum fimm með NF1 er með alvarlegri ein- kenni. En um helmingur þeirra sem eru með NF1 hefur lítil sem engin ein- kenni. 1–2 er fjöldi barna sem bú- ast má við að greinist með sjúkdóminn á hverju ári. En að meðaltali greinist eitt barn af hverjum 3-4.000 með NF1 á hverju ári. Fyrstu einkenni sjúkdómsins eru ljós- brúnir blettir á húðinni, Café-au-lait blettir, en litnum hefur verið líkt við kaffi með mjólk. Meðferð Ekki er til lækning við NF1 og miðar meðferðin því að því að draga úr ein- kennum. Í þróun eru lyf sem eiga að hafa áhrif á myndun NF1-hnútanna. 2 . M A R S 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R36 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 0 2 -0 3 -2 0 1 9 0 4 :5 5 F B 1 2 0 s _ P 0 8 5 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 7 6 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 6 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 4 5 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 2 2 7 8 -4 9 5 8 2 2 7 8 -4 8 1 C 2 2 7 8 -4 6 E 0 2 2 7 8 -4 5 A 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 3 B F B 1 2 0 s _ 1 _ 3 _ 2 0 1 9 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.