Morgunblaðið - Sunnudagur - 16.12.2018, Blaðsíða 4

INNLENT
4 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16.12. 2018
Soðinn þorskur í jólamatinn
Það er allt fullbókað hérna áhótelinu yfir jól og áramót.Það verður fljótt uppbókað á
þessum árstíma. En við erum með
biðlista sem við notum ef einhver
hættir við. Við höfum pláss fyrir
rúmlega 50 ketti í pössun hjá okkur.
Það eru margir að nýta sér þetta því
fólk veit að kisurnar eru öruggar hér
og það fer vel um þær,“ segir Hall-
dóra Snorradóttir, forstöðukona
Kattholts.
Kisur vanræktar í desember
Halldóra segir starfsfólk Kattholts
alltaf hvetja fólk til að fá örugga
pössun fyrir dýrin sín ætli það sér að
fara að heiman yfir hátíðarnar. „Það
er alltaf eitthvað um að fólk skilji
dýrin eftir heima ef það fer að heim-
an. Sem getur verið allt í lagi ef ein-
hver kemur og gefur þeim og leikur
við þær, en það bara gengur ekki
alltaf upp. Sumar kisur eru því mið-
ur mjög vanræktar á þessum árs-
tíma. Til okkar hringja oft nágrann-
ar sem hafa áhyggjur af kisum á
þessum árstíma. En ef er grunur um
vanrækslu þá á alltaf að tilkynna það
til Matvælastofnunar,“ bendir hún á.
Þær kisur sem eru svo heppnar að
fá pláss á Hótel Kattholti geta þó
ekki kvartað, ekki væsir um þær.
Hver og ein hefur stórt og rúmgott
búr þar sem hún er með bæli og
sand. Svo geta þær leikið í opnu
rými og verið í samskiptum við aðra
ferfætlinga og starfsfólkið í Katt-
holti.
„Yfirleitt er það erfiðara fyrir eig-
endur en kisuna að setja kisu í pöss-
un. Fólki finnst erfitt að fara frá
þeim á þessum árstíma. En oftast
gengur þetta mjög vel hjá okkur og
kisurnar aðlagast vel.“
En í veröld þar sem myndir,
myndbönd og stöðug samskipti
tröllríða öllu vilja eigendur að sjálf-
sögðu fregna af högum gæludýrsins
meðan á hóteldvölinni stendur. „Já,
það er talsvert um að fólk biðji okk-
ur um að senda myndir af kisunum
og fréttir af því hvernig gengur.
Sumir hringja eða senda tölvupóst
en aðrir vilja fá sendar myndir. Og
það er þá bara alveg sjálfsagt mál,
við viljum leyfa fólki að fylgjast með
og heyra hvernig gengur. Við tökum
alltaf vel í það þegar eigendur vilja
fá fréttir af sínu dýri.“
Margt er gert til þess að gera
dvölina sem hátíðlegasta. „Hér er
jólamatur eins og annars staðar, við
erum með soðinn þorsk og rækjur.
Svo eru sumir eigendur sem koma
með litla pakka handa kisunum sín-
um sem við opnum fyrir þær á að-
fangadag,“ segir Halldóra um jóla-
stemninguna í Kattholti.
Fastagestir í áratug
Kattholt var stofnað 1991 og hefur
síðan þá starfrækt kattahótelið.
Lengi vel var Hótel Kattholt eina
kattahótelið hér á landi en síðan hafa
fleiri bæst við, til að mynda hjá
Dýraspítalanum í Garðabæ.
Að sögn Halldóru eru fastagestir
á Hótel Kattholti líkt og á öðrum
hótelum. „Hingað hafa mjög margar
kisur komið í pössun. Margir eru
fastagestir og orðnir mjög heima-
vanir, hafa jafnvel verið að koma
hingað í tíu ár. Fólk er ánægt með
pössunina og nýtir sér hana í hvert
sinn sem það fer í frí.“
Þótt hótelstarfsemin hjá Kattholti
sé talsvert fyrirferðarmikil á þess-
um árstíma eru þar einnig kettir í
heimilisleit. Engir kettlingar eru í
Kattholti um þessar mundir en ein-
hverjar fullorðnar kisur sem hafa
enn ekki fengið varanlegt heimili.
„Sumir kettirnir hér eru gamlir og
jafnvel gigtveikir. En það hefur al-
mennt gengið mjög vel nú í vetur að
finna heimili fyrir fullorðnar kisur.
Margir virðast tilbúnir að taka þær
að sér og veita þeim gott heimili. Við
vöndum okkur við að finna réttu
heimilin fyrir eldri kisurnar.“
Fólk vill skila kisu í janúar
Því miður er það svo að í janúar fær
Kattholt gjarnan símtöl sem starfs-
fólkið myndi helst vilja vera án.
„Fólk hefur samband eftir áramót
og vill skila dýri sem það fékk í jóla-
gjöf. Kisur eiga einfaldlega ekki að
fara í jólapakka. Við trúum því að
það sé best að fólk velji dýrið sjálft
eða þá, eins og oft gerist, að kött-
urinn velur sér eigandann. Það er
betra að gefa loforð um kött á heim-
ilið og koma svo eftir áramót og
kíkja til okkar í Kattholt í rólegheit-
unum og velja sér kisu,“ segir hún
og bætir við að í janúar verði komnir
kettlingar í Kattholt sem þá verði
tilbúnir á ný heimili.
„Desember er árstíminn þar sem
fólk er að leita sér að loðnum félaga
til að kúra með. En við hvetjum fólk
til að standast freistinguna, ekki
drífa sig að fá sér kisu fyrir jólin.
Það borgar sig að hugsa þetta vel og
skipuleggja. Að fá sér kött getur
verið skuldbinding til 15 ára plús.
Því fylgir ábyrgð að eiga dýr og
allir fjölskyldumeðlimir þurfa að
vera saman í þessu. Við skulum ekki
láta kettlinga í jólapakka um þessi
jól. Kisur eru ekki jólagjafir sem
hægt er að skila “
Hótel Kattholt er uppbókað yfir hátíðarnar. Margir hinna loðnu gesta eru fastagestir og sumir hafa jafnvel gist á hótelinu í öllum
fríum eigenda sinna síðustu tíu ár. Starfsfólk Kattholts biður fólk að taka ekki skyndiákvörðun um að fá sér kött í desember.
Eyrún Magnúsdóttir eyrun@mbl.is
Halldóra biður fólk að taka
ekki skyndiákvörðun um að
fá kött á heimilið, enda fylgi
því mikil ábyrgð.
Morgunblaðið/Hari
Fyrir ekki svo löngu benti vinur minn mér á að þaðsem ég hef hingað til talið krúttlega hjálpsemiværi í raun meðvirkni. Gott ef hann notaði ekki
líka orðið afskiptasemi.
Til dæmis þegar ég kenni fólki hvernig það eigi að fá
sér kaffi. Ekki láta renna of lengi úr vélinni því þá verð-
ur það of þunnt og manni verður bara illt í maganum.
Ég meina: Allir vita að það er fátt meira pirrandi en
þunnt kaffi.
Eða þegar ég leiðrétti fólk, sérstaklega þágufalls-
sjúklinga, algjörlega óvart. Það er í alvöru gert af góð-
um hug. Þá horfir þessi vinur minn á mig eins og ég
hafi gert eitthvað rangt. Sem er óskiljanlegt. Maður
segir ekki mörgum langar. Ég er í raun að gera fólki
greiða.
Ég er bara þannig gaur.
Ég hef einfaldlega þörf fyrir að leiðrétta og laga hluti.
Og hvenær hætti það að vera kostur? Ég skil ekkert.
Reyndar hefur mér tekist að notfæra mér þetta. Einn
vinur minn er álíka þrjóskur og ég er hjálpsamur. Ég
veðjaði við hann að hann myndi ekki taka neinum fram-
förum í golfi rigningarsumarið mikla. Svo benti ég hon-
um á það sem hann þyrfti að laga. Í þrjósku sinni gerði
hann náttúrlega ekkert í því, þannig að nú á ég þennan
fína bjórkassa.
En svo fór vinur minn, þessi sem sem ég nefndi fyrst,
að tala um að þetta væri meðvirkni og ég fór að verða
pínu órólegur. Á ég bara að horfa á fólk raða hlutum
óreglulega? Láta eins og ekkert sé þegar fólk drekkur
rauðvín úr hvítvínsglasi?
Ég á í alvöru mjög erfitt með það.
Ég hef alltaf skilið meðvirkni sem svo að maður sé
virkur með einhverju. Ég er það bara alls ekki. Ég er
einmitt að reyna að laga fólk sem veit ekki betur. Þegar
ég bendi honum á þetta þá fæ ég einhvern fyrirlestur úr
tólf spora kerfinu. Og hvernig á ég að svara því? Ég
veit ekkert um það enda fáránlega farsæll drykkjumað-
ur.
Reyndar, þegar ég hugsa um það, get ég verið pínu
óþolandi. Eins og þegar ég er nýbúinn að taka til í bíl-
skúrnum mínum, þá blossar upp einhver þörf hjá mér
fyrir að segja nágranna mínum að það sé drasl í skúrn-
um hjá honum. Ég veit að hann gerir sér grein fyrir því.
Ég bara ræð ekki við það. Og svo sannfæri ég mig um
að þetta sé allt gert af góðum hug.
Ég held í alvöru að gamli nágranni minn hafi kannski
flutt af því að ég hélt svo marga fyrirlestra um hvaða
rugl það væri að vera alltaf að fá allan þennan glugga-
póst og hvort hann
gerði sér ekki grein
fyrir því hvað hann
borgaði í seðilgjöld
á ári. Eftir á að
hyggja var það
örugglega dálítið
óþolandi.
Jú, og þegar ég
hugsa um það, er
það kannski ekki eðlileg hegðun að rífa síma af fólki af
því það raðar öppunum ekki nógu skynsamlega. Stilla
síma þess á call waiting, af því að þannig gerir allt eði-
legt fólk. Já og geta ekki sofnað af því að konan mín er
ekki búin að uppfæra stýrikerfið í símanum sínum.
Jújú. Sennilega er ég pínu meðvirkur. En þið megið
ekki gleyma að þetta er allt gert af góðum hug.´
Ég heiti Logi og mér er sagt að ég sé meðvirkur
’Jú, og þegar ég hugsa um það, erþað kannski ekki eðlileg hegðunað rífa síma af fólki af því það raðaröppunum ekki nógu skynsamlega.
Stilla síma þess á call waiting, af
því að þannig gerir allt eðilegt fólk.
Á meðan ég man
Logi Bergmann
logi@mbl.is