Fréttablaðið - 23.03.2019, Blaðsíða 98

Ástkær sonur okkar, bróðir og frændi,
Helgi Már Kristjánsson
féll frá laugardaginn 2. mars í Leipzig,
Þýskalandi.
Útförin fer fram frá Áskirkju
föstudaginn 29. mars klukkan 15.
Kristján Ingi Sveinsson Kathleen Cheong
Sesselja Anna Ólafsdóttir Jón Pétur Einarsson
Davíð Örn Kristjánsson
Katrín Ugla Kristjánsdóttir Paul Lukas Smelt
Emilía Guðrún Jónsdóttir
Einar Berg Jónsson
Anja Katrínar Smelt
Nóra Katrínar Smelt
Ástkær eiginkona mín og systir okkar,
Sigrún Ágústsdóttir
Sléttuvegi 15, áður Gljúfraseli 12,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni að
kvöldi laugardagsins 9. mars. Þeim,
sem vilja minnast hennar, er bent
á Alzheimersamtökin. Starfsfólki í
Sóltúni og áður á deild L4 á Landakotsspítala er þökkuð
frábær umönnun. Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Bessi Aðalsteinsson
Jón Garðar, Svava, Hörður Gunnar, Steingerður og Áslaug
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
Kristín Jóhannesdóttir
lést þann 14. mars sl. á
hjúkrunarheimilinu Eir. Útför
hennar fer fram frá Guðríðarkirkju
fimmtudaginn 28. mars kl. 13.00.
Sævar Garðarsson Jóna Gísladóttir
Rúnar Garðarsson Þóra Einarsdóttir
Hrefna Garðarsdóttir
Úlfar Garðarsson
barnabörn og barnabarnabörn.
Veist þú hvert eignir þínar renna eftir þinn dag?
Kynntu þér málið á heimasíðu okkar, www.útför.is.
Þar getur þú m.a. sett inn þínar forsendur
í reiknivél. Við aðstoðum þig við gerð
erfðaskrár, kaupmála og við dánarbússkipti.
Katla Þorsteinsdóttir,
lögfræðingur
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 9, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Hún heitir fullu nafni G u ð m u n d a V i g d í s Sigurðardóttir Jack og heldur andlegri heilsu og reisn þó árunum fjölgi. Hún hefur upp-
lifað margt á langri ævi en fyrst er hún
innt eftir hvað henni þyki skemmti-
legast að gera. „Ég er svo sem ekkert að
gera, sit reyndar stundum á rassinum
með mæðrastyrksnefnd Kópavogs og
sortéra föt, hef gert það í mörg ár. Vann
mikið með Rauða krossinum líka en er
hætt, ég get ekki prjónað lengur, er svo
slæm af slitgigt að ég er komin með verk
upp í haus eftir nokkrar lykkjur. En
mér finnst gaman að spila. Ég fer alltaf
í félagsvist á mánudagskvöldum hér í
Gullsmáranum og svo elska ég að fara
á tónleika, ég þræði þá. Tvisvar í viku
fer ég í sundleikfimi í Boðaþinginu, hún
heldur mér gangandi. Ég væri komin í
hjólastól annars.“
Vigdís fæddist á Skálanesi í Gufu-
dalssveit við Breiðafjörð en f lutti á
Akranes með fjölskyldu sinni níu ára
gömul. Hún sinnti ýmsum störfum frá
ellefu ára aldri, sem barnapía, sendill
á símstöðinni, vinnukona í Reykjavík,
kaupakona í sveitum, ráðskona í vega-
gerð og víðar, á saumastofu hjá Begga
fína og vinnukona í Hvalstöðinni tvö
sumur. Tuttugu og þriggja ára gerðist
hún ráðskona hjá séra Róbert Jack í
Grímsey sem þá var nýorðinn ekkju-
maður með fjögur börn. Þau giftu sig
ári seinna og f luttu f ljótlega til Kanada
til tveggja ára dvalar. Síðar settust þau
að á Tjörn á Vatnsnesi og bjuggu þar í
yfir 30 ár. Þá f luttu þau í Kópavog og
séra Róbert lést árið 1990. Hún er f ljót
til svars þegar hún er spurð hvar henni
hafi liðið best.
„Á Skálanesi. Ég dýrkaði þann stað,
þar var svo sterkt samfélag. Þar var
amma og tveir synir hennar með sínar
fjölskyldur. Ég dýrkaði líka ömmu. En
jörðin var lítil svo foreldrar mínir f luttu
með okkur börnin á Akranes. Mér
fannst það hryllilegt. Svo lagaðist það.
En ég fékk alveg að heyra að ég kynni
ekki að tala, þegar mig langaði að ganga
út á tanga.“
En hvernig var á Vatnsnesinu? Var
ekki stundum hafís fyrir landi? „Jú,
einu sinni var Húnaf lóinn fullur af ís
fram í júní. Auðvitað var oft kuldalegt,
en líka of boðslega fallegt, sérstaklega
sólarlagið. Þó ekki eins mikilfeng-
legt eins og í Grímsey um sumarsól-
stöður, það er hvergi eins. Að liggja
uppi á bjargbrún á miðnætti, þar sem
bergið er þúsund fet niður, fuglarnir í
milljónatali og sólin sígur undurhægt
niður að haff letinum og svo upp aftur.
Einu sinni var fólk frá Kanada í heim-
sókn hjá okkur á Tjörn, við vorum úti
í kirkju eitt kvöldið að spila og syngja
og þegar við komum út á kirkjutröpp-
urnar sat sólin á haff letinum. Gestirnir
urðu fyrir svo miklum hughrifum og
skrifuðu okkur seinna að þessi upp-
lifun hefði toppað allt annað.“
Þegar Róbert tók við Tjörn var þar
ekkert hús nema kirkjan, en fjölskyldan
bjó á Geitafelli, þar í grennd, um tíma í
góðu húsi, en litlu. „Þetta voru þrjú her-
bergi og eldhús og við vorum orðin átta
en það var dásamlegt að komast í hús
með rennandi vatni. Það höfðum við
hvorki í Grímsey né Kanada. Í Grímsey
var nánast ekkert vatn að hafa. Það var
svakalegt. En prestssetrið á Tjörn var
stórt þegar það kom, enda var það líka
samkomuhús sveitarinnar – og fjöl-
skyldan stækkaði,“ segir Vigdís sem
eignaðist sex börn. „Ég var alltaf með
stórt heimili og sinnti líka búskap. Svo
var það þannig að þá þótti allt í lagi að
bæta við kaupstaðarbörnum í nokkrar
vikur á sumrin, þó að það væru átta til
tíu fyrir, samt var allt þvegið í hönd-
unum og allt brauð bakað heima.“
Vigdís hefur notið lífsins á síðustu
áratugum, var í Nafnlausa leikhópn-
um, íþróttafélaginu Glóð og stóð fyrir
„skvettuböllum“ ásamt vinkonum. Svo
hefur hún ferðast, ýmist á eigin vegum
eða með ferðaskrifstofum og var farar-
stjóri í mörgum ferðum eldri borgara.
Telst til að hún sé búin að koma til
32 landa. Spurð hvað henni hafi þótt
merkilegast af því sem fyrir augun bar
svarar hún eftir smá umhugsun: „Það
var í Argentínu. Þegar maður kemur af
f lugvellinum sér maður ekkert nema
kofa í hundraða eða þúsunda tali, jafn-
vel úr pappakössum og járnplötum,
algjör hreysi, en alls staðar voru sjón-
varpsloftnet og bíll fyrir utan.“
Vigdís á orðið 67 af komendur og
kveðst fylgjast með þeim öllum. „Það
er margt í kringum mig. En ein fjöl-
skyldan er á Akureyri, þrjár í Noregi,
ein í Danmörku og ein í Bandaríkj-
unum. Jú, ég heimsæki allt þetta fólk
öðru hvoru.“
Hún heldur upp á 90 ára afmælið á
morgun í Gullhömrum í Grafarholti.
Þar verður opið hús milli 14 og 18. „Ég
bað um sal fyrir 250 manns, það er úti-
lokað að vita hvað margt mætir. Bara í
minni fjölskyldu eru yfir 100 manns og
það er komið fólk frá Danmörku, Nor-
egi og Skotlandi að elta gamla geit! Ég
veit ekkert hvernig þetta afmæli verður,
fór með dóttur minni og að skoða sal-
inn en var bara látin sitja úti í horni og
mátti ekkert heyra!“
gun@frettabladid.is
Dýrkaði Skálanes og ömmu
Vigdís Jack, húsfreyja, bóndi og fararstjóri, fagnar níræðisafmæli á morgun. Hún
nýtur þess að taka í spil, sækja tónleika og fylgjast með afkomendunum, 67 talsins.
„Ég fór með dóttur minni að skoða salinn en var bara látin sitja úti í horni og mátti ekkert heyra!“ FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
Ég var alltaf með stórt heimili
og sinnti líka búskap. Svo var
það þannig að þá þótti allt í lagi
að bæta við kaupstaðarbörnum
í nokkrar vikur á sumrin, þó að
það væru átta til tíu fyrir, samt
var allt þvegið í höndunum og
allt brauð bakað heima.
2 3 . M A R S 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R34 T Í M A M Ó T ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
TÍMAMÓT
2
3
-0
3
-2
0
1
9
0
4
:4
6
F
B
1
2
8
s
_
P
1
1
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
9
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
1
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
3
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
2
A
0
-E
1
8
C
2
2
A
0
-E
0
5
0
2
2
A
0
-D
F
1
4
2
2
A
0
-D
D
D
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
B

F
B
1
2
8
s
_
2
2
_
3
_
2
0
1
9
C
M
Y
K