Kraftur - 01.01.2014, Page 7

1312
Kraftur
15 ára
Kraftur
15 ára
Hver er staðan hjá þér í dag?
Ég fór í myndatöku eftir lyfjameðferðina og blóðprufur og
myndir komu vel út. Ég veit svo sem ekkert endanlega fyrr
en 1. október en allt lofar góðu.
Er eitthvað spennandi á döfinni hjá þér?

Ég er að fara í 10 km hlaup í Reykjarvíkurmaraþoninu. Ég
tel mig geta náð ágætistíma og ætla mér að gera það. En
það er kannski erfitt að útskýra hvernig svona hlaup virka
fyrir lungun á mér en ég verð eiginlega þreyttur í lunganu
við áreynslu. Þá finn ég ertingu við öndun, en ég hef ekki
áhyggjur af því að ég geti ekki æft þolið aftur. Það kemur.

„Maður áttar sig á því hvaða
hlutir í lífinu það eru sem
skipta máli og hvað það
eru oft asnalegir hlutir sem
skipta engu máli sem maður
er kannski að láta fara í
taugarnar á sér“
Hvernig var að greinast aftur?
Það var rosalegt sjokk. Við vorum búin að sannfæra okkur
um að þetta væri búið. Þótt að maður hafi greinst einu sinni
þá býst maður aldrei við vondu fréttunum. En seinna skiptið
var auðvaldara heldur en að greinast fyrst. Þá er hægt að nota
reynsluna úr fyrri greiningunni. Í fyrra skiptið vorkenndi ég
mér eflaust of mikið en í seinna skiptið var hugsunin önnur
og einbeitingin á jákvæðnina og lífið var mun meiri. Ég tók
andlega þáttinn í gegn eftir fyrri lyfjameðferðina. Ég fór að
hugsa öðruvísi um lífið og eflaust á þessi klisja við að maður
verður betri maður eftir að ganga í gegnum þetta. Maður
áttar sig á því hvaða hlutir í lífinu það eru sem skipta máli
og hvað það eru oft asnalegir hlutir sem skipta engu máli
sem maður er kannski að láta fara í taugarnar á sér.
Er erfitt að komast í gegnum meðferðina án styrkja
og peningaúthlutana?
Fyrir mig hefði það verið ómögulegt. Það er allskonar kostn-
aður sem fellur til og safnast saman.

Hver er kostnaðurinn við meðferðina hingað til?
Kostnaðurinn sem ég hef þurft að greiða er yfir milljón,
þetta eru litlar upphæðir sem safnast ótrúlega fljótt upp
og verða stórar. Ég finn líka að gjöldin hafa hækkað, bara
á þessum tveim árum sem ég hef staðið í þessu, og þetta
er gríðarlega erfitt fjárhagslega. Það var sagt við mig og
kærustuna í byrjun að við ættum engar áhyggjur að hafa
af peningamálum, það yrði allt borgað fyrir okkur en
annað hefur nú aldeilis komið á daginn. Ég hélt að svona
lagað yrði borgað af skattpeningunum mínum. Allavega
hugsa ég til þess þegar ég borga skatt að hann komi
einhverjum til góða. En ríkið sveltir spítalann fáránlega
mikið. Hvar endar þetta? Það ættu allir að geta farið
áhyggjulausir í gegnum krabbameinsmeðferð án þess
að hafa sértryggingar fyrir því eins og í Bandaríkjunum.
Maður spyr sig hvort kemur fyrst.
Hvað finnst þér ósanngjarnast í þessu öllu?
Mér finnst ósanngjarnast sem lagt er á fólkið á spítalanum.
Þetta fólk er svo fullt af vilja til að hjálpa sem best en
það hefur ekki tíma í sólarhringnum til að sinna öllum
eins og það vill. Það er alltof mikið álag á því. Það var
heldur ekkert sem ég gerði sem varð þess valdandi að ég
fékk krabbamein. Ég er 25 ára og maður er ekkert mikið
að spá í sjúkdómatryggingu eða svoleiðis, þetta á ekkert
að koma fyrir mann. En ég reyni að sjá bjartsýnina í
öllu. Álagið á fjölskylduna og áhyggjur annarra eru líka
eitthvað sem er erfitt að vita af. En í raun hefur líka svo
margt jákvætt fylgt með í pakkanum að það er auðvelt
að koma auga á það. Við fjölskyldan þurftum að flytja
saman og það hefur þjappað saman fjölskyldunni. Systir
mín á tvö börn og við búum öll saman. Þannig skapast oft
ógleymanlegar stundir sem ég vildi alls ekki hafa misst af.
„Ef allt fer á besta veg
vonast ég eftir að geta spilað
knattspyrnu aftur og náð
sömu hæðum og ég var í“
Finnst þér sem þú getir lifað sama lífi fyrir og eftir
krabbamein?
Já, klárlega. Andlega hefur mér í raun aldrei liðið betur.
Ég hef farið yfir hlutina með sjálfum mér og ég hef lagað
svo margt í mínu fari og mér líður vel og er sáttur með
sjálfan mig. Ef allt fer á besta veg vonast ég eftir að geta
spilað knattspyrnu aftur og náð sömu hæðum og ég var
í. Maður finnur hvað líkaminn er máttugur og hefur getu
til að þola ýmislegt.
Eitthvað að lokum?
Já, ég er mjög þakklátur HK fyrir stuðninginn sem félagið
hefur sýnt mér. Og allt sem HK og fólkið þar hefur gert
sannar að íþróttafélög eru ekki aðeins félög heldur
fjölskylda og vonandi get ég borgað þeim einhvern tíma
til baka allt það sem þau hafa gert fyrir mig.

1. Bjarki ásamt Kolbeini Sigþórssyni fótboltakappa.
2. Samhent kærustupar, Bjarki og Ástrós Rut Sigurðardóttir
1
2