Morgunblaðið - Sunnudagur - 03.02.2019, Blaðsíða 14

ureyri árið 2010, þegar Hilmar Snær var níu
ára, kviknaði neistinn.
Fann sig strax í brekkunni
„Það var mjög gaman á þessu námskeiði og ég
fann strax að skíðamennska átti vel við mig.
Ég byrjaði því að æfa reglulega hjá Víkingi,
þar sem einstaklega vel var tekið á móti mér.
Ég hef haft marga þjálfara gegnum tíðina sem
allir hafa reynst mér frábærlega.“
Fyrst um sinn leiddi Hilmar Snær ekki hug-
ann að keppni, hvorki hér heima né erlendis,
en tólf eða þrettán ára var hann farinn að gæla
við slíka drauma; nefndi meira að segja í fjöl-
miðlaviðtali að gaman yrði að fara á Ólympíu-
leikana. Sá draumur rættist í fyrra, í Pyeongc-
hang í Suður-Kóreu, þar sem Hilmar Snær var
aukinheldur fánaberi Íslands.
Fyrsta mótið erlendis var þó tveimur árum
áður, 2016 í Hollandi. Sú braut er innanhúss
sem Hilmar Snær viðurkennir að hafi verið
sérstakt en ofboðslega skemmtilegt. Síðan hef-
ur hvert mótið rekið annað.
Hann hefur að vonum kynnst andstæð-
ingum sínum vel og á orðið góða vini í þeim
hópi. „Auðvitað er þetta keppni en við styðjum
samt vel hver við annan og gleðjumst með
þeim sem vegnar best hverju sinni. Allir eiga
sína sögu, sína lífsreynslu og enginn er feiminn
að ræða þau mál. Flestir sem ég hef kynnst
hafa fæðst með fötlun sína en einhverjir orðið
fyrir slysi. Ég hef hins vegar ekki ennþá hitt
neinn á þessum mótum sem hefur misst fót
vegna krabbameins eins og ég.“
Hefur ýtt honum lengra
Sjálfur er hann löngu hættur að hugsa um
veikindin og aflimunina. „Auðvitað var erfitt
og leiðinlegt að ganga í gegnum þetta; greinast
með krabbamein, vera í lyfjameðferð í tíu
mánuði og missa fótinn. Ég er hins vegar
löngu hættur að velta þessu fyrir mér og
spyrja: Af hverju ég? Ég hef heldur ekki látið
þetta stöðva mig; ef eitthvað er þá hefur þessi
lífsreynsla ýtt mér lengra og þá er ég ekki
bara að tala um skíðin heldur lífið almennt. Ég
hef fengið stór tækifæri í lífinu sem ég hefði
mögulega aldrei fengið hefði ég ekki veikst. Þá
myndi ég heldur ekki þekkja allt það frábæra
fólk sem ég hef kynnst gegnum skíðaíþrótt-
ina.“
Besta dæmið um það er án efa kærasta
hans, Aníta Ýr Fjölnisdóttir, en þau kynntust
gegnum skíðin hjá Víkingi. Aníta Ýr er að vísu
hætt keppni í dag en sinnir þjálfun. Spurður
hvort Aníta Ýr fylgi honum á mót erlendis
svarar Hilmar Snær neitandi. „Hún hefur ekki
haft tök á því ennþá en það kemur pottþétt að
því.“
Hilmar Snær er ekki við eina fjölina felldur í
sportinu; fram til ársins 2013 æfði hann körfu-
bolta en hætti í honum til að einbeita sér að
skíðunum. Á sumrin stundar hann svo golf af
miklu kappi. „Íþróttir eru mitt líf og yndi. Ég
fékk golfsett í afmælisgjöf þegar ég varð níu
ára og fann mig strax vel í þeirri íþrótt. Ég hef
alltaf haft svipaðan metnað í golfinu og á skíð-
unum enda þótt ég hafi ekki keppt erlendis.
Alla vega ekki ennþá. Það fer mjög vel saman
að stunda þessar tvær greinar enda er önnur
sumarsport og hin vetrarsport. Ef eitthvað er
þá á ég von á því að verða lengur í golfinu enda
geta menn æft og keppt í þeirri grein fram á
gamalsaldur. Maður sér ekki marga sextuga í
skíðabrekkunum að keppa,“ segir hann hlæj-
andi.
Hefur góðan stuðning
Afreksíþróttamennsku fylgir óhjákvæmilega
kostnaður. Í því sambandi hefur Íþrótta-
samband fatlaðra reynst Hilmari Snæ gríð-
arlega vel. „Sambandið hefur staðið dyggi-
lega við bakið á mér, sem skiptir miklu máli.
Íslensku og Norðlensku Alparnir hafa stutt
mig allt frá upphafi og útvegað mér skíða-
búnað frá Atomic en það kostar heilmikið og
munar um minna. Þá hafa fjölmargir aðrir
aðilar stutt mig í gegnum árin með ýmsum
hætti.“
Hilmar Snær hefur nýtt sér samfélagsmiðl-
ana. „Ég er með „like-síðu“ á Facebook og
maður finnur að eftir því sem árangurinn
verður betri, eins og í vetur, þeim mun meiri
verður áhuginn. Ég finn alveg að fólk er að
fylgjast með mér og þegar ég vann heimsbik-
armótið í Zagreb um daginn kom strax frétt á
íslenskum vefmiðlum. Það vantar ekki áhuga
fjölmiðla.“
Það eru ekki bara fjölmiðlarnir. „Þegar ég
mætti í skólann eftir HM tók bekkurinn í
Verzló á móti mér með stórri köku með mynd
af mér. Þetta er frábær bekkur sem hefur veitt
mér mikinn kraft með stuðningi sínum. Skíða-
félagar mínir og raunar skíðahreyfingin öll
hafa líka reynst mér afskaplega vel,“ segir
Hilmar Snær en hann æfir og keppir hér á Ís-
landi með ófötluðum jafnöldrum sínum. „Fjöl-
skylda mín hefur svo verið mín stoð og stytta í
gegnum þennan feril.“
Stefnir á háskólanám
Hilmar Snær hefur ekki hugmynd um hvað
tekur við hjá honum eftir stúdentspróf en
leggur mikla áherslu á að næla sér í góða
menntun og hefur sett stefnuna á háskólanám.
„Hvernig það kemur til með að fara með skíð-
unum verður bara að koma í ljós. Mögulega
mun ég ekki geta æft eins stíft og ég geri í
dag.“
Fánaberi Íslands á
ÓL í Pyeongchang.
Ljósmynd/ifsport
Hilmar Snær í hinu ástríðusportinu sínu, golfi, þar sem hann keppir fyrir GKG.
Hilmar Snær
hleypur fyrir Vikt-
oríu Svíaprinsessu
og föruneyti, þegar
hún var hér í heim-
sókn árið 2014.
Morgunblaðið/Ómar
’Auðvitað langar mig að haldaáfram, alla vega meðan ég erað bæta mig og áhuginn er fyrirhendi. Ég veit að ég er ekki búinn
að toppa í þessu sporti.
Hilmar Snær á verðlaunapalli í Zagreb.
Hilmar Snær í brekkunni á HM í Slóveníu. Hann er hæstánægður með árangurinn á mótinu.
VIÐTAL
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 3.2. 2019