Stefnan - 01.04.1923, Qupperneq 12

STEFNAN
mj ög mikið á þj óðlegum trúarfögn-
uði meðal Gyðinga. þeir trúa, að
sá tími sje nálægur, er guðs útvalda
þjóð kemst til valda. þeir hafa
fljettað saman nákvæmlega gyð-
ingdóm og alheimsstjórnarbyltingu,
og þeir skoða útbreiðslu stjórn-
leysis og byltingar, uppfyllingu
þess, er stendur í trúarbók þeirra:
,,enda þótt jeg láti allar þjóðir, sem
jeg hefi dreift þjer á meðal, líða
undir lok, mun jeg ekki láta þig
líða undir lok“.
Álit Gyðinga yfirleitt um stefnu
bolshvíkinga, hefir verið mjög mis-
jafnlega hávært. í fyrstu var henni
tekið með ofsafögnuði, og í fyrstu
var ekkert dulið viðvíkjandi því, er
fram fór í Rússlandi — nema hlut-
t&ka Gyðinga. Fundarskýrslur, samn-
ingaumleitanir og tillögur voru prent-
aðar, og í þeim voru margar mjög
fallegar uppástungur, þá var og eng-
in tilraun gjörð til þess að leyna
nöfnum þeirra manna, er komið
höfðu með þessar tillögur.
En svo kom sá tími, er hinir van-
trúuðu birtu hryllilegar skýrslur um
hið raunverulega ástand í Rússlandi,
•—og „jafnskjótt ríkti grafarþögn í
Júda“.
Aðeins þróttlausar tilraunir til mót-
mæla. En allsstaðar heyrðust sárir
kveinstafir um gyðingaofsóknir (!)
og gyðingahatur, þrátt fyrir það, þó
sannleikurinn um stefnuna væri sagð-
ur blátt áfram, og eingöngu bygt á
því, er þeir sjálfir höfðu skrifað.
12. apríl 1919 birti Gyðingurinn M.
Kohan í dagblaði einu, „Kommúnist-
anum“, er kemur út i Charkow á
Rússlandi, grein um stjórnarbylting-
una. I greininni stendur meðal ann-
ars:
„það eru engar ýkjur, þá sagt
er, að hin stórkostlega stjómar-
bylting í Rússlandi hafi verið verk
Gyðinga . .. þeir hafa ekki einung-
is stofnað til hennar, heldur hvílir
alt það, er að ráðstefnunni lýtur,
örugt í okkar höndum. Vjer (Gyð-
ingar) getum verið rólegir, meðan
æðsta stjórn rauðu herdeildanna
hvílir í höndum Leo Trotzkys. —
Að vísu eru engir Gyðingar í rauðu
herdeildunum sem óbrotnir liðs-
menn, en í öllum nefndum og ráð-
um fylgja þeir rússnesku öreigun-
um fram til sigurs. Gyðingar kom-
ast að ráðstofnunum við allar
kosningar, með yfirgnæfandi meiri-
hluta, og ekki að ástæðulausu.
Gyðingar, sem öld eftir öld
hafa barist á móti auðsöfnun(!),
hafa einkennismerki, fimmhyrnda
stjörnu, rauða að lit, og var hún,
eins og öllum er kunnugt, einnig
merki gyðingdómsins fyr á tímum,
þetta merki hafa nú rússnesku ör-
eigarnir tekið. þessu merki fylgir
sigur. þessu merki fylgir dauðinn,
sem aðeins heimsækir sníkjuborg-
arastjettina ... þau tár, er allir
Gyðingar hafa felt, munu þeir þvo
burtu með blóðdropum“.
þannig segist Gyðingnum í þessu
tölubl. Kommúnistans, og jafn hrein-
ar játningar og þessi, eru ekki sjald-
gæfar.
En það er gott að þurfa ekki að
leita lengi, og það er gott að gets vís-