Ófeigur - 15.12.1951, Side 31

ÖFEIGUR
31
Nokkrar eftirhreitur urðu út af þessari för og öllu
Vestmannaeyjamálinu. Þrír Framsóknarþingmenn létu
skýrt koma fram í Tímanum, að Guðmundur Hlíðdal
legði ekki í vana sinn að halda stórveizlur, þó að sími
væri lagður inn í nýtt heimili. Var auðséð, að þessir
þingmenn vildu láta allan almúga í landinu vita, að
þessi merkilega för hefði verið ráðin og ákveðin á allra
hæstu stöðum þings og stjórnar, langt ofan við hið
fasta starfslið landsins. Var þar með fengin full vissa
fyrir því, sem áður var talið sennilegt, að tilgangur-
inn með þessari miklu heimsókn væri sá, að láta Vest-
mannaeyinga vita, að þótt stundum dynji á þeim hin
hörðu él blindrar en óhlutdrægrar réttvísi, þá væri öll
sú ögun gerð í blíðum og nálega föðurlegum tilgangi.
*
Eftir þessi ferðalok spurði Skúli Guðmundsson dóms-
málaráðherra á Alþingi um hverjar sakir væru bornar
með sannindum á jarl Framsóknar í Eyjum, hverju
sætti burtflutningur á bókhaldi hans og hvort 3:/o ár
væri ekki óþarflega langur tími til slíkrar rannsóknar.
Bjarni Benediktsson nefndi einhver dæmi um ofháa
álagningu hjá Framsóknarjarlinum og byggði þessa um-
kvörtun að verulegu leyti á óánægju Páls Þorbjarnar-
sonar út af meintu verðlagsbroti á 3 og 5 kr. útgerðar-
hlutum, sem hefðu sýnilega verið gerðir of dýrir. Þá
mátti skilja ráðherrann á þá leið, að stórdómarinn
hefði lokið verki sínu og lægju niðurstöður hans fyrir
í stjórnarráðinu. Þá játaði ráðherra, að nokkur mistök
hefðu orðið á framkomu og vinnubrögðum opinberra
starfsmanna við rannsókn þessa, enda hefði hann lát-
ið hefja málsókn gegn tveimur þeirra. Mun þar vera
átt við þann verkamann í víngarði réttvísinnar, sem
kærði yfir húskulda í Hótel H. B. i vetur og benti á
úrræði til úrbóta í samtali við þernu í húsinu sem
ekki þekktist bendingar gestsins. Meðan stóð á þessum
ræðuhöldum stóð Eysteinn nokkuð gneipur út við glugga
og horfði út á Austurvöll mannlausan. Að líkindum
hefir hann í huganum þakkað forsjóninni fyrir að Skúli
spurði ekki um hve mikið fé fjármálaráðuneytið hefir
greitt vegna stríðsins í Vestmannaeyjum. Stórdómarinn
mun hafa fengið 200 þúsund fyrir sín vinnubrögð en
hans kaup getur ekki verið nema lítið brot af tilkostn-
aðinum við hið fjölmenna stuðningshð hans og fyrir