Ófeigur - 15.12.1951, Page 43

ÓFEIGUR
43'
Sterkasta frelsistrygging íslands er að útiloka inn-
rás með vörninni.
Nýtt framlei ðsluski pulag.
Tvennt amar að íslenzkum útvegi. Það veiðist of lít-
ill fiskur og síld hér við land. I öðru lagi tekiuhalli á
mestölium rekstinum. Einstakir menn eru tregir til að
eiga togara. Þess vegna er sá floti að færast með
hröðum skrefum yfir á ríki og sveitafélög. Ríkið kaup-
ir nálega öll skipin erlendis og er í ábyrgð fyrir mest-
öllum höfuðstólnum sem stendur í flotanum. Hinsveg-
ar eru flestöll skipin talin eign kauptúna og kaupstaða.
Sum þessi sveitarfélög eru raunverulega gjaldþrota og
skipin þeim fengin til atvinnubóta og framfærslu, en
ekki í von um heilbrigðan atvinnurekstur. Rekstrarlán
eru tekin í bönkunum með einskonar mannfélagssjálf-
skyldu. Eftir hverja síldarvertíð koma flestallir bát-
arnir undir einskonar nauðasamninga, og er um þá ráð-
stöfun haft hið virðulega heiti skuldaskil, en það er í
framkvæmd sama og eftirgjöf, þar sem tapið lendir
ýmist á ríkissjóði, bönkunum eða báðum bessum aðilj-
um. Þegar litið er á þá staðreynd, að dýrtíðin hækk-
ar svo að segja daglega, kaup og laun hækka, afurðir
hækka, en peningar lækka stöðugt í gildi, er sýnilegt,
að útgerðin eyðir meir og meir fjármagni landsins.
Launastéttirnar herða stöðugt takið að atvinnuvegun-
um og þykjast ekki geta komizt hjá að láta kné fylgja
kviði. Ríki og sveitarfélög ganga sífellt nær og nær efna-
lega sjálfstæðum borgurum með skattakröfum og láta
ekki numið staðar fyrr en skattþegnarnir rísa í sjálfs-
varnarskyni móti þeim, sem standa fyrir ránsherferð-
inni ,eða skattahemaðinum lýkur með því, að ríkið og
bæjarfélögin eiga allar fasteignir í landinu og hafa
tekið þær upp í skatta eða skuldir taprekstursfyrir-
tækjanria. Þá er efnahagshrunið fullkomnað.
Fyrir tveim árum reyndi ég að útskýra þessa þróun
á fjölmennum fundi á Akureyri. Banasjúkdómar hins
annars lýðveldis em tveir. Undirlægjuháttur borgar-
anna við bolsivika og sífelldir ósigrar atvinnurekenda
í skiptum við launastéttirnar. Bændur hafa misst sér
óviðkomandi starfsfólk í þessum sviptingum og búa nú
með vandafólki sínu og vinnuvélum. Útvegurinn, að.