Húnavaka - 01.01.2019, Qupperneq 56

H Ú N A V A K A 54
hans innra manni og tilfinningalífi kom öllum á óvart sem þekktu hann, jafnvel
hans allra nánustu þegar bréfin voru dregin fram í dagsljósið eftir nær níutíu
ár. Ritfærni hans var vel kunn en stílbrigði af þessu tagi hafði enginn fengið að
sjá frá hans hendi nema amma. Börn hans, Kolfinna móðir mín og systkini
hennar, þekktu til að mynda helst fræðimannshliðina á honum og þegar bréfin
komu fram kom þeim
mjög á óvart að hann
hefði sett tilfinningar
sín ar fram á svo ein-
lægan og afdráttar-
lausan máta.
Hér getur margt
kom ið til, vissulega
hefðir og tíðarandi, en
ekki síður persónuleiki
og tjáningarformið
sjálft. Í skrifum afa
kemur fram að hann
var að upplagi feiminn
og oft óöruggur í sam-
skiptum við aðra, það
er því afar skiljanlegt að honum hafi látið betur að tjá sínar viðkvæmustu
hliðar skriflega en munnlega.
En þótt afi bæri tilfinningar sínar ekki almennt á torg var hann greinilega
ekki viðkvæmari fyrir þeim en svo að hann afhenti Héraðsskjalasafninu á
Blönduósi allar dagbækur sínar þar sem hver sem er getur lesið um margar af
leyndustu hugsunum hans. Og það sama má segja um ömmu. Hún var fremur
hlédræg og lítillát og kærði sig trúlegast ekki um að aðrir læsu bréf sín til afa
enda hafa þau ekki fundist og þykir líklegt að hún hafi sjálf komið þeim fyrir.
Hins vegar kaus hún að láta frá sér bréfin sem hann skrifaði henni og veita
þannig fleirum hlutdeild í þessari tilfinningaþrungnu sögu.
Ég tel að þetta innlit í einkalíf afa míns og ömmu beri þeim mjög fagran
vitnisburð og haldi minningu þeirra á lofti um leið og það geti hvatt aðra til að
rækta góðar og fallegar tilfinningar í sjálfum sér.
Afi og amma stunduðu búskap í Blöndudalshólum frá því þau gengu í
hjónaband 1923. Þau eignuðust sex börn en misstu eitt þeirra í æsku. 1961 tók
Jónas sonur þeirra við búinu. Þau bjuggu áfram í Blöndudalshólum til 1980
en fluttu þá í Hnitbjörg, íbúðir fyrir aldraða á Blönduósi.
Öllum sem til þeirra hjóna þekktu ber saman um að hjónaband þeirra hafi
verið afar ástríkt og að þau hafi gengið mjög samhent til allra verka. Lífið var
þó fráleitt alltaf auðvelt. Til að mynda var barnsmissirinn þungbær, yngsti
sonurinn fæddist með Downs-heilkenni og elsta dóttirin hefur átt við veikindi
að stríða frá því hún komst á fullorðinsár. En þannig var lífsins gangur líkt og
Bjarni ritaði í síðasta bréfinu í bréfasafni Önnu.
Bjarni, Bjarni, Anna og Anna.