Húnavaka - 01.01.2019, Side 92

H Ú N A V A K A 90
við ísjaðarinn í von
um að glufa myndaðist
þann ig að við gætum
skotist inn í vökina og
bjargað bátnum. Eftir
um það bil hálfan sólar-
hring myndaðist svo rás í
ísinn og Ægir renndi sér
inn í vökina. Heldur var
það ógnandi að hafa
þessa stóru borgarísjaka
gnæfandi yfir sér. Færey-
ingarnir voru mjög fegn-
ir að sjá okkur sem von
var. Komum við taug yfir til þeirra og voru hafðar hraðar hendur því við
vorum hræddir um að vökin myndi lokast aftur. Það mátti heldur ekki tæpara
standa því rétt eftir að við vorum komnir út úr ísnum lokaðist leiðin. Var nú
haldið af stað til Reykjavíkur með Færeyinginn í togi og gekk allt vel enda gott
í sjóinn alla leið.
Sumarið 1961 var varðskipið Ægir við síldarleit út af Norður- og Austur-
landi. Það var ekki mjög spennandi að dóla um í Austfjarðaþokunni og taka
sýni með fárra mílna millibili. En öðru hverju var skroppið inn á einhvern
fjörðinn í sólskinið og þá aðallega Seyðisfjörð og Norðfjörð. Var þá hægt að
sletta aðeins úr klaufunum og gera sér glaðan dag. Ég man sérstaklega eftir
einu skipti þegar við fórum inn á Seyðisfjörð. Það var niðadimm þoka úti fyrir
en þegar við sigldum inn Seyðisfjörðinn var eins og við kæmum í annan heim,
glaða sólskin og yfir 20 stiga hiti. Ekki gátum við lagst við bryggju strax því
þvílíkur var bátafjöldinn og ekki bara íslenskur því þarna voru líka Norðmenn
og Færeyingar og jafnvel einhverjir fleiri svo við lögðumst við ankeri úti á
legunni. Þeir sem voru á frívakt reru í land á léttbátnum. Bræðslumökkur lá
yfir bænum og lyktin eftir því. Mikill fjöldi sjómanna var á rjátli á götunum,
flestir drukknir en þó ekki allir. Minnti þetta mig helst á lýsingar í bók eftir Jack
London um gullæðið í Klondike sem ég hafði lesið þegar ég var strákur. Það
fór um mann þegar maður sá Norðmennina með stóra skeiðahnífa hangandi
við beltið og létu þeir allófriðlega. Um kvöldið var haldinn dansleikur og var
víst heldur róstursamt þar. Ég var sem betur fer á vakt þá svo ég upplifði ekki
stemninguna.
Það sem ég ætla helst að rifja upp frá þessum árum eru tvö atvik. Annars
vegar var það þegar við á Ægi björguðum norska síldarflutningaskipinu Talis
út af Langanesi í júlí 1961 og hins vegar þegar Ægir stóð breska togarann
Wyre Mariner að ólöglegum veiðum í landhelgi á Selvogsbanka 1962.
Ís við Grænland.