Skessuhorn - 17.01.2007, Blaðsíða 19

MIÐVIKUDAGUR 17. JANUAR 2007
19
Framkvæmdamaður sest að á Snæfellsnesi
f Söðulsholti í Eyja- og Mikla-
holtshreppi á Snæfellsnesi hafa
verið að rísa tilkomumiklar bygg-
ingar undanfarið og þar má nú sjá
veglega reiðskemmu sem vissulega
setur svip sinn á bæinn en auk þess
glæsilegt nýtt hesthús. Blaðamaður
Skessuhorns kom sér í samband
við húsráðandann, Einar Olafsson,
einn af fyrrverandi eigendum flug-
félagsins Bláfugls og stjórnarfor-
manns til margra ára, fékk að líta
húsakostinn augum og forvitnast
örlítið um framkvæmdamanninn.
„Eg og konan mín fluttum hing-
að að Söðulsholti í kringum alda-
mótin 1999-2000, en annars er ég
borgarbarn í húð og hár og get því
ekki stært mig af neinum sérstök-
um tengslum hingað á Nesið,“
segir Einar, aðspurður um hvenær
hann hafi sest að á Söðulsholti og
hvort hann eigi ættir að rekja
þangað. „Mér fannst Snæfellsnesið
eina dóttur í bílslysi fyrir nokkru
síðan. Eftir að konan mín veiktist
alvarlega, ákváðum við að flytja
aftur heim og fljótlega settumst við
að hér í Söðulsholti þar sem okkur
þykir ákaflega ljúft að vera. Eg er
að mestu hættur að vinna en skýst
þó reglulega til Reykjavíkur til að
sitja stjórnarfundi í þeim fyrirtækj-
um sem ég er enn viðloðandi,“
segir Einar.
„Eitt af því fyrsta sem ég gerði
eftir við fluttum í sveitina var að
hringja í nágrannana og ég kynnti
mig sem „nýja bjálfann í Söðuls-
holti“, segir hann glettinn, en bæt-
ir við að þeim hjónum hafi verið
ákaflega vel tekið af sveitungun-
um. Hann heldur áfram: „Það
þurfti ýmislegt að gera hér er við
komum, en flestar húsbyggingar
voru ónýtar og þ.á.m. íbúðarhúsið
sem við ákváðum að brenna og
jafna við jörðu. Síðan var byggt
Einar Ólafsson í Söðulsholti
Hesthúsið er afar glæsilegt og vel munfara um hrossin í rúmgóðum stíunum
og aðra. Það er mikill munur að
hafa almennilega aðstöðu, bæði
fyrir hross og menn, ég tala nú
ekki um þegar veðrið hefur verið
eins og í vetur, alveg fádæma leið-
inlegt. Einnig verða haldin nám-
skeið í reiðhöllinni, en eitt slíkt var
haldið um daginn með Einari
Oder Magnússyni og bráðlega eig-
um við von á Sigurbirni Bárðar-
syni, en hann er bæði kröfuharður
og skemmtilegur kennari, sem ég
býst við að læra mikið af.“
Hefur trú á línrækt
En Einar er svo sannarlega ekki
við eina fjölina felldur og síðan
hann settist að í Söðulsholti hefur
hann komið að margvíslegum
framkvæmdum. Þ.á.m. er trjárækt,
byggrækt, hitaveita og jafnvel hafa
verið uppi hugmyndir um að koma
upp línrækt hér á landi.
„Við vorum nokkrir sem hófum
Heita vatnið gjörbreytir
aðstæðum
„Kolviðarneshitaveitu stofnuð-
um við nokkrir í sveitinni í kring-
um 1998, boruðum holu árið 2003
hér hinum megin við Núpá þar
sem nóg er af heitu vatni og það
kyndir í dag upp nálægustu bæi.
Það voru sjö manns sem stofnuðu
fyrirtækið og við kaupin á Söðuls-
holti kom ég inn í þann félagsskap.
Vinnan var framkvæmd af fólkinu í
sveitinni. Slíkar framkvæmdir eru
að sjálfsögðu kostnaðarsamar og
við höfum þurft að fjárfesta geypi-
mikið í búnaði til að auka öryggi
veitunnar, en þetta margborgar sig
til framtíðar. Með nóg af heitu
vatni eru möguleikarnir óþrjótandi
og t.d. eru komnir heitir pottar
nánast á hvern bæ þar sem hita-
veitan var lögð.“
alltaf óttalegt vindrassgat og stóð
aldrei til að setjast hér að. Það var
síðan Svava í Langaholti, vinkona
okkar hjóna sem við gistum hjá eitt
sinn, sem kom mér í skilning um
ágæti svæðisins. Þegar svo Söðuls-
holt var til sölu, þá var ekki aftur
snúið,“ segir hann og brosir.
En hver er maðurinn
og hvaðan kemur hann?
„Eg er úr Reykjavík, eins og
áður sagði, en bjó erlendis í 35 ár,
bæði í Bandaríkjunum og Luxem-
borg, þar sem ég var fyrsti forstjóri
Cargolux og starfaði sem slíkur í
13 ár. Þaðan fluttumst við til
Bandaríkjanna og vann þar hjá
írsku fjármagnsfyrirtæki sem fjár-
magnaði, keypti, seldi og leigði
flugvélar um allan heim. Við hjón-
in áttum fjögur börn, en misstum
nýtt hús og nú erum við að klára
36 hesta hesthús og reiðhöll, sem
við ráðgerum að taka í gagnið um
næstu helgi.“
Stundar útreiðar
af kappi
Aðspurður um hestamennskuna
og hvar hann hafi fyrst kynnst
henni, svarar Einar: „Ég var í sveit
víða um land, en sú sveit sem
stendur upp úr er Húsey í Skaga-
firði. Við strákarnir stálumst oft á
bak, riðum berbakt um sveitir og
síðan þá hef ég alltaf haft áhuga á
hestum.“ Einar segist vera dugleg-
ur að fara í sleppitúra, en þá keyri
hann jafnvel hrossin suður og reki
vestur að Söðulsholti, þannig að úr
verður ágætis ferðalag. Auk þess
ríði hann og vinirnir í sveitinni
reglulega fjörurnar, enda um frá-
bærar útreiðaleiðir þar að ræða.
„Olafur, vinur minn á Miðhrauni,
er duglegur að beita sér hér í
hestamennskunni, hóar fólki sam-
an í útreiðatúra um svæðið og er
mikil ánægja með það framtak.“
Góð aðstaða skiptir
miklu máli
Blaðamaður spyr hann nánar um
þá glæsilegu aðstöðu sem er í þann
veginn verið að ljúka við að reisa
og hvað hann ætli sér með hana.
„Það var byrjað á byggingunni í
júní og hér hafa verið 5-7 iðnaðar-
menn að störfum síðan þá, flestir
af Snæfellsnesinu. Iðunn Svans-
dóttir og Halldór Sigurkarlsson,
sem búa í Hrossholti, koma til með
að reka tamningastöðina þar sem
þau þjálfa og temja bæði fyrir mig
Reiðhöllin íþann veginn að verða tilbúin
Séð heim að Söðulsholti t Eyja- og Miklaholtshreppi í vetrarríkinu.
línrækt en til stóð að reisa verk-
smiðju nálægt Þorlákshöfn, sem
sæi um að vinna uppskeruna, en
feygja þarf stráið í heitu vatni,
brjóta híðið utan af en síðan er
innihaldið nýtt. Verksmiðjan
komst aldrei í gagnið vegna fjár-
þurrðar og lítið mun gerast þar til
almennilegt stofnfé verður tryggt.
Ég tel hinsvegar línrækt afar
spennandi kost og sannfærður um
að þráðurinn verði tekinn upp síð-
ar. I staðinn höfum við snúið okk-
ur að byggrækt og gengur ágæt-
lega, en núna erum við nokkrir
hérna á svæðinu með u.þ.b. 100
hektara land til ræktunar. Það
verður þó að viðurkennast að síð-
asta sumar var slakt og er veðrátt-
unni þar aðallega um að kenna,“
segir Einar.
En eru firekari fram-
kvæmdir í bíðgerð?
„Það liggur fyrir að rífa refahús
sem er hér og reisa vélaskemmu,
en hún er bráðnauðsynleg, enda
nóg af tækjum og tólum sem þarf
að setja inn yfir vetrartímann. Auk
þess ætla ég að halda áfram að
sinna hinu áhugamálinu, fyrir utan
hestamennskuna, en það er skó-
rækt og nú þegar er ég búinn að
planta uml2 km. í skjólbelti ogyfir
6.000 skógarplöntum".
Blaðamaður spyr Einar í lokin
hvort hann sé bjartsýnn með fram-
haldið og veru sína í sveitinni.
Hann svarar að bragði að það sé
hann ávallt, engan bilbug sé á sér
að finna. Greinilegt er að þrátt fyr-
ir aldur og fyrri störf, er frarn-
kvæmdagleði og starfsorka Einars
hvergi nærri á þrotum. KH
i