Morgunblaðið - 11.06.2019, Blaðsíða 16

16 UMRÆÐAN Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. JÚNÍ 2019
✝ Svava Stef-ánsdóttir fædd-
ist á Raufarhöfn 27.
nóvember 1937.
Hún lést á Land-
spítalanum 1. júní
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Arnþrúður
Margrét Hallsdóttir
frá Langanesi og
Stefán Guðmunds-
son úr Eyjafirði.
Systkini voru Óskar Stef-
ánsson, Hulda Stefánsdóttir,
Halldóra Stefánsdóttir og Guðný
Soffía Stefánsdóttir sem öll eru
látin.
Fyrri eiginmaður hennar var
Erling Ragnarsson frá Hall-
grímshúsi á Eskifirði og eign-
uðust þau fimm börn; Rúnar
1958, Örnu Margréti 1960, Guð-
nýju Soffíu 1962, Ragnar Þór
1967 og Írisi 1971. Seinni eigin-
maður Svövu var Sveinn Einars-
son frá Búðinni, Raufarhöfn.
Börn Sveins frá
fyrra hjónabandi
eru Sigríður Hellen
1955, Hjördís Erla
1957, Páll Baldvin
1961 og Geir Grétar
1966.
Eftir barnaskóla
hóf Svava að starfa
sem ráðskona í Öx-
arfirði og í Reykja-
vík. Hún lauk námi
frá húsmæðraskól-
anum á Laugalandi. Hún starf-
aði við síldar- og fiskvinnslu á
Raufarhöfn, einnig nokkur ár á
saumastofu. Svava var mjög virk
í kirkju- og félagsstörfum öll sín
búsetuár á Raufarhöfn. Hún var
starfsmaður á leikskóla bæði á
Raufarhöfn og í Reykjavík eftir
að hún flutti þangað. Hún vann
við matreiðslu í Fossvogsskóla
til starfsloka.
Útförin fer fram frá Linda-
kirkju í Kópavogi í dag, 11. júní
2019, klukkan 11.
Síminn hringir og klingjandi
rödd Svövu segir: „Það er búið
að leggja á borð fyrir ykkur, ég
veit vel að það er enginn tími til
að hugsa um mat.“
Þetta var ekki í eitt skipti
heldur mörg, árin tvö sem við
hjónin störfuðum á Raufarhöfn.
Annríkið var sennilega tengt
kórsöng þar sem hún hafði líka
verið með, en hún hafði alltaf
tíma til að búa til dásamlegan
mat og kökur og gestrisnin og
hlýjan var einstök. Þau Erling
tóku okkur að sér þegar við kom-
um, og vináttan hélst alla tíð.
Þau komu meira að segja með
yngstu börnin í heimsókn til okk-
ar í Heidelberg, þegar utan-
landsferðir voru ekki sjálfsagðar
og þar var margt skoðað og gætt
sér á vínarsnitzeli sem fyllti út
diskinn sem það var borið fram
á.
Svava var stoð og stytta
kirkjukórsins og eftir að hún
fékk nokkra tilsögn í söng fékk
hún fleiri tækifæri til að gleðja
samfélagið með sinni glæsilegu
rödd og músíkaliteti. Við áttum
ótal góðar stundir saman í söng-
kennslu og kórstarfi og það var
gaman að hlæja með Svövu. „Já,
heldurðu að þetta sé viskulegt,“
sagði hún og við veltumst um af
hlátri.
Börnin fimm, hvert öðru
glæsilegra, sungu í kór hjá mér
eða lærðu á hljóðfæri og hafa
erft lífsgleði og hlýju Svövu og
alltaf er eins og árin tvö á Rauf-
arhöfn séu nýliðin þegar við hitt-
umst.
Það voru forréttindi að koma
beint úr námi til starfa á Rauf-
arhöfn og kynnast öllu því góða
fólki sem hefur borið uppi sam-
félagið þar. Svava var fyrir mig
miðpunktur þess alls sem við
fengum að njóta af vináttu og
elskusemi.
Síðar var gott að hitta þau
saman Svövu og Svein hér fyrir
sunnan og finna hve samrýnd
þau voru. Við hittumst auðvitað
allt of sjaldan en hinn sterki
þráður var alltaf samur.
Guð blessi Svövu og allar góðu
og skemmtilegu minningarnar
og gefi stórfjölskyldunni styrk
og huggun við fráfall hennar.
Margrét Bóasdóttir.
Svava
Stefánsdóttir
Við sjálfstæð-
ismenn sem styðj-
um þriðja orku-
pakkann (OP3)
höfum af ýmsum
verið sakaðir um
svik við stefnu
Sjálfstæðisflokks-
ins. Við bætist
undirlægjuháttur
við ESB, stuðn-
ingur við stjórn-
arskrárbrot o.fl. o.fl. Síðan
er gerður hræringur úr Ice-
save og innflutningi á meng-
uðum mat svo fátt sé talið og
við bendlaðir við það allt.
Allt framanritað er sagt gert
gegn betri vitund. Og til
vitnis er leiddur sjálfur Þor-
steinn Pálsson og ekki lýgur
hann! Ég legg nú til, satt
best að segja, að myndin af
honum í Valhöll verði tekin
niður, en ekki til hans vitnað.
Og við fátt vil ég síður vera
kenndur í pólitík en flokkinn
sem tók heiti einnar bestu
ríkisstjórnar sem hér hefur
verið frjálsri hendi.
Af þessum sökum ætla ég
að segja nokkur lokaorð um
efnið.
Hvers vegna styðja
sjálfstæðismenn þriðja
orkupakkann?
Ég hef kynnt mér efni
þriðja orkupakkans allít-
arlega. Ég hef hins vegar
orðið þess var í málflutningi
andstæðinga hans að það fer
því fjarri að þeir allir hafi
haft fyrir því. Að mínu mati
eru í stuttu máli engar sér-
stakar hættur fólgnar í sam-
þykkt OP3. Fyrir þessu hef
ég gert grein og endurtek
ekki. Ég les gagnrýni Tóm-
asar Inga Ol-
rich og ann-
arra sem
mark er á tak-
andi svo að
þeir telji tíma
til kominn að
spyrna við fót-
um; að EES
sé ekki sama
og ESB, ekki
þannig að OP3
feli í sér neina
stórfellda yf-
irvofandi
hættu út af fyrir sig. Gagn-
rýni annarra er af öðrum
toga.
Gagnrýni
andstæðinga EES
Ég ætla ekki að eyða púðri
í ómerkilegan áróður Mið-
flokksins sem árum saman
fór fyrir innleiðingu OP3
(eða forystumenn hans).
Einn þeirra sem jafnan tjá
sig með gífuryrðum um okk-
ur er Gunnar nokkur Rögn-
valdsson. Hann telur m.a.
brýna nauðsyn fyrir Ísland
að geta niðurgreitt rafmagn
(selt á kostnaðarverði) til
stóriðju til að skapa hér
störf. Ég hef alltaf verið
andstæðingur stóriðju á
grundvelli ríkisstyrkja.
Þarna erum við einfaldlega
ósammála um grundvall-
aratriði. Dæmi svo hver fyrir
sig hvor afstaðan samrýmist
betur sjálfstæðisstefnunni.
Gagnrýni náttúru-
verndarsinna
Margir vina minna lá mér
mjög fyrir stuðning við
virkjunarstefnu. Þeir telja
OP3 munu greiða fyrir lagn-
ingu sæstrengs sem ekki
stenst. En það er ekki O3 né
strengurinn sem þeir óttast,
heldur framhaldið. Landinu
verði breytt í einn stóran
virkjunarpoll; freistingin
verði einfaldlega of mikil
fyrir landann. Við þá vil ég
segja að hér breytir O3
engu; verði hér almennur
vilji til að leggja strenginn
þá verður vöntun á O3 engin
fyrirstaða þegar að kemur.
Eigum við þá að fallast á
allt sem kemur frá ESB?
Sum mál eru þess eðlis að
um grundvallarhagsmuni Ís-
lands er að tefla. Þá er það
ljóst frá upphafi. Ríkið eða
a.m.k. einhverjir stjórn-
málaflokkanna mun þá viðra
afstöðu sína. Þá mun and-
staðan liggja fyrir allt inn-
leiðingarferlið innan EES.
Færi svo að slíkt mál slysað-
ist í gegn þrátt fyrir and-
stöðu meirihluta þjóðar og
þings, þá myndi koma upp sú
staða að þingið hafnaði EES
gerð. Sama kynni að gerast
ef EFTA dómstóllinn færi í
auknum mæli að taka sér
vald sem honum ekki var
ætlað svo sem um eign-
arhald og yfirráð orkuauð-
linda (líkt og Róbert Spanó,
dómari við MDE, hefur orðið
uppvís að, sér til ævarandi
minnkunar).
Þriðji orkupakkinn –
að lokum
Eftir Einar S.
Hálfdánarson » Við sjálfstæð-
ismenn sem
styðjum þriðja
orkupakkann
(OP3) höfum verið
sakaðir um svik
við stefnu Sjálf-
stæðisflokksins.
Einar S. Hálfdánarson
Höfundur er hæstarétt-
arlögmaður.
Bréfaskriftir
geta verið hættu-
legar af því þær
koma upp um
mann, - lýsa því í
hvaða sálarástandi
maður er þá
stundina. Og auð-
vitað hefnir það
sín, ef illa liggur á
manni, - þá miklar
maður hlutina fyr-
ir sér og freistast til að fara
ekki rétt með. Faðir minn
kenndi mér að senda ekki slík
bréf frá mér fyrr en að
morgni, sem var holl ráðlegg-
ing og olli því að þau voru
aldrei send.
Áður en lengra er haldið
rifja ég upp, að afmælishátíð
Sjálfstæðisflokksins að Val-
höll var mjög vel heppnuð.
Þar var fjöldi fólks og renn-
ingur, þannig að stöðugt bætt-
ust gamlir vinir og kunningjar
í hópinn. Margir söknuðu þess
þó, að sjá ekki sína gömlu for-
menn, þig og Þorstein Páls-
son. Hvorugur ykkar sýndi
sig en hefði þó farið vel á því
að þið hefðuð komið saman, -
jafnaldrar og slituð barns-
skónum á Selfossi og bjugguð
meira að segja um hríð við
sömu götuna hvor á móti öðr-
um.
Ég hef fundið það glöggt,
að meðal sjálfstæðismanna er
mikil ánægja yfir stöðu þjóð-
mála og forystu flokksins.
Þrátt fyrir gjaldþrot Wow-air
og hrun loðnu-
stofnsins er
svigrúm til að
bæta lífskjör og
lækka skatta.
Menn taka eftir
því að það er
traust milli for-
manna stjórn-
arflokkanna,
sérstaklega
Katrínar Jak-
obsdóttur og
Bjarna Bene-
diktssonar, og
skilja af reynslunni að það er
forsendan fyrir því, að áfram
megi vel takast um stjórn
þjóðmála. Saman fer sterk
staða þjóðarbúsins, meiri
kaupmáttur og jafnvægi í efn-
hagsmálum.
Í Reykjavíkurbréfi gerir þú
orð Jóns Hjaltasonar að þín-
um. Það var ógætilegt og það
hefðir þú ekki gert, ef betur
hefði legið á þér. Í grein Jóns
er mikið af rangfærslum og
raunar bein ósannindi. Ég tek
dæmi en af nógum er að taka.
Jón skrifar til forystu Sjálf-
stæðisflokksins: Þið réðuð Má
Guðmundsson sem seðla-
bankastjóra ekki einu sinni
heldur tvisvar. Hið rétta er,
að Már var ráðinn í júlí 2009
en þá var vinstri stjórn í land-
inu. Már var síðan endurráð-
inn eftir auglýsingu 2014 og
skipaði Bjarni Benediktsson
fjármálaráðherra í stöðuna.
Sigmundur Davíð Gunn-
laugsson var þá forsætisráð-
herra og hafði um það að
segja. Rétt er að rifja upp, að
hann var formaður Fram-
sóknarflokksins í byrjun árs
2009 þegar allur þingflokkur
þess flokks greiddi atkvæði
með því að breyta lögum um
Seðlabankann til þess að losna
við þá seðlabankastjóra sem
þá voru. Einn þeirra varst þú,
Davíð Oddsson. Margt fellur
mér illa í þessu þínu síðasta
Reykjavíkurbréfi en verst þó,
að þú skulir halda því fram að
í þriðja orkupakkanum felist
framsal á yfirráðum yfir ís-
lenskum orkumarkaði til
stofnana Evrópusambands-
ins. Það er ekki fótur fyrir
þessari fullyrðingu. Og það er
raunar athyglisvert, að þú
skulir setja hana fram. Þjóðin
á það þér að þakka, að samn-
ingar tókust um hið Evrópska
efnahagssvæði og þú sann-
færðir mig og aðra um, að sá
samningur rúmaðist innan
ákvæða stjórnarskrárinnar.
Sömuleiðis fyrsti og annar
orkupakkinn. Þar vannstu
gott verk og þarft.
Mér liggur meira á hjarta
en það verður að bíða næstu
greinar sem birtist innan
fárra daga ef guð lofar.
Eftir Halldór
Blöndal » Saman fer sterk
staða þjóðarbús-
ins, meiri kaup-
máttur og jafnvægi
í efnhagsmálum.
Halldór Blöndal
Höfundur var ráðherra í ríkis-
stjórn Davíðs Oddssonar.
Orð til Davíðs Oddssonar
Ég kynntist Sig-
urði Örlygssyni
þegar ég hóf nám
við Myndlista- og
handíðaskóla Ís-
lands 1967. Ég
hafði áður heyrt af honum í út-
varpsþætti þar sem hann sagði
frá áhuga sínum á varðveislu
gamalla húsa. Í því samhengi
lýsti hann hann módelsmíði
sinni af Reykjavík fyrri tíma.
Fljótlega tókst með okkur góð
vinátta og það var ýmislegt
brallað í skólanum. Strax í byrj-
un kom í ljós hvað hann var
stór í sinni sköpun. Hann var
hafsjór þekkingar um myndlist
og aðalsprautan í ýmsum við-
burðum innan skólans s.s. ljóða-
og kvikmyndakvöldum o.þ.h.
Oftast voru kvikmyndirnar
fengnar að láni frá sendiráðum
þáverandi austantjaldslanda.
Sýnd voru verk eins og t.d. Po-
temkin, Alexander Nevsky,
myndir eftir Carl Dreyer og
fleira íþessum dúr, þetta voru
skemmtilegir tímar. Við áttum
því láni að fagna að Hörður
Sigurður
Örlygsson
✝ Sigurður Ör-lygsson fæddist
28. júlí 1946. Hann
lést 30. maí 2019.
Útförin fór fram 6.
júní 2019.
Ágústsson listmál-
ari og þáverandi
skólastjóri MHÍ
fékk okkur Sigga
og Ómar Skúlason
til að vinna ákveðið
verkefni sem hann
hafði á sínum
snærum. Það var
að mæla og teikna
upp hús í Reykja-
vík sem voru á vál-
ista eða átti að rífa.
Auk þess áttum við að smíða
stórt módel af skipulagi Árbæj-
arsafns í þrívídd með hæðarlín-
um og öllu tilheyrandi þar sem
húsin voru sett upp, þetta var
sem sagt æðisleg sumarvinna.
Við höfðum aðsetur í húsnæði
MHÍ í Skipholti 1, nema þegar
við gengum um miðborgina með
pappír upp á það að við værum
á vegum hins opinbera til þess
að mæla upp viðkomandi hús-
næði sem voru ansi mörg s.s.
Uppsalir, Fjalakötturinn, o.fl.
Mér er ofarlega í minni að þeg-
ar við við félagarnir bönkuðum
upp á í húsi í Hafnarstræti 16
sem var gamla Hótel Alexandra
þar sem SÍM hefur aðsetur.
Þar lá maður uppi í sófa og
hraut hátt án þess að rumska á
meðan við gerðum okkar mæl-
ingar. Á þessum tíma komst lít-
ið annað að hjá þáverandi borg-
aryfirvöldum en að fletja út
miðbæinn og „sterilsera“ eins
og dæmin sanna. Einn morg-
uninn þegar við félagar mætt-
um til vinnu sagði Siggi, þetta
gengur ekki við verðum að
gera eitthvað. Við vorum sam-
mála, það þarf að benda yf-
irvöldum á að við erum með
menningarverðmæti í borginni
sem eru látin grotna markvisst
niður þannig að hægt sé að
losna við þau á auðveldan hátt.
Þá var ákveðið að gera stór
skilti sem á stóð; Verndum
svip borgarinnar! og Leyfum
gömlu húsunum að standa! auk
mynda af Bernhöftstorfunni
sem málaðar voru á skiltin.
Nokkrir höfðu bæst í hópinn,
Jón Reykdal var með mynda-
vélina eins og alltaf og „dókú-
mentaði“ gjörninginn. Við
gengum Laugaveginn niður á
Bernhöftstorfu og negldum
skiltin niður í svörðinn fyrir
utan Torfuna þar sem þau
stóðu síðan um nokkurn tíma
en þetta var fyrir tíma Torfu-
samtakanna. Eftir námsárin í
MHÍ skildi leiðir okkar í bili,
við fórum báðir í framhalds-
nám. Eftir það vorum við alltaf
í sambandi sem hefði þó mátt
vera meira. Þú fórst þína leið
og ég mína. Ég er þakklátur
fyrir þann tíma sem við áttum
saman, hann var alltaf upp-
byggilegur og gefandi. Við
Þorbjörg sendum fjölskyldunni
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur, minningin lifir í
myndlist hans.
Þórður Hall.
Soffía Ólafsdóttir
✝ Soffía Ólafs-dóttir fæddist
8. ágúst 1924. Hún
lést 14. maí 2019.
Útför Soffíu fór
fram 21. maí 2019.
ani á Engjaveg 12.
Ég þorði varla
fram úr herberg-
inu þegar mér var
boðið að borða og
ég man að hún
sendi hann inn til
mín með brauð og
mjólk í bláu glasi.
Hún vissi hvernig
mér leið og gaf
mér þann tíma sem
ég þurfti. Hún tók
mér strax af mikilli hlýju og
umhyggju. Ung urðum við for-
eldrar, nýlega orðin 18 og 19
Soffía Ólafsdótt-
ir er fallin frá,
kona sem var mér
mjög kær. Ég var
17 ára sveitastelpa,
þegar leiðir okkar
Soffu lágu fyrst saman. Ég var
bæði feimin og vandræðaleg
þegar ég kom fyrst með Kjart-
ára og alltaf áttum við vísan
stuðning við þetta nýja hlut-
verk og börnin aufúsugestir hjá
ömmu og afa. Alltaf hélst um-
hyggjan fyrir okkur og þó að
leiðir okkar Kjartans hafi skilið
var oft hringt til okkar, svona
til að heyra í okkur hljóðið þeg-
ar við bjuggum í öðrum lands-
fjórðungi. Nú er komið að leið-
arlokum hjá Soffu, næstum 95
ár eru löng ævi. Þó að sam-
skipti okkar hafi ekki verið
mikil í seinni tíð, þá er hlýjan
og væntumþykjan sem ég naut
í rösklega 50 ár mér efst í
huga. Ég kveð Soffíu Ólafsdótt-
ur með einlægri þökk fyrir
samveruna.
Sigríður Ása Einarsdóttir.