Morgunblaðið - 11.06.2019, Blaðsíða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. JÚNÍ 2019
✝ Sigríður ErlaJónsdóttir
fæddist í Keflavík
23. maí 1935. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Suður-
nesja 29. maí 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Einar
Bjarnason, f. 27.6.
1910, d. 30.11.
1982, og Kristín
Þórðardóttir, f.
21.9. 1912, d. 27.3. 1988.
Systkini Sigríðar eru, Ragn-
ar Birkir, Elías Símon (látinn),
Björg Birna, Þórður (látinn),
Gréta Svanhvít, Kristján Þór,
Ásmundur Sv., Jón Einar Berg-
mann og Borgar Lúðvík.
Sigríður, eða Sigga eins og
hún var alltaf kölluð, bjó í
Keflavík fyrstu æviárin, en 5-6
ára fluttist fjölskyldan til
Sandgerðis. Þar misstu þau
heimili sitt að Laufási í bruna
þegar hún var átta ára og
fluttu þá í Skálholt í Garði. Þar
bjuggu þau þar til Sigga var 16
ára en þá fluttu þau til Kefla-
víkur aftur. 17 ára kynntist
Sigga Olgeiri Magnúsi Bárð-
arsyni f. 22.12. 1935, d. 29.7.
Eyrún Erla, maki Unnar Örn
Ólafsson og eiga þau þrjú börn.
5. Bárður, f. 1966, maki Jónína
Gunnarsdóttir, fyrrverandi
kona hans er Trine Heiberg,
þau eiga eina dóttur, Tinna
Charlotte Heiberg, maki Pat-
rick Oxholm Snede. Sigríður
og Olgeir skildu.
Sigga fór í sveit nokkur
sumur í Kolbeinsstaðahreppi.
Hún varð fyrsti Suðurnesja-
meistari kvenna í kúluvarpi.
Sigga starfaði aðallega við
verslunarstörf. Lengst af hjá
aðalverslun Varnarliðsins á
Keflavíkurflugvelli og var þar
deildarstjóri íslensku deild-
arinnar til starfsloka. Sigga
var í Kvenfélagi Njarðvíkur til
margra ára og allt til dán-
ardags. Þar sinnti hún ýmsum
störfum og var formaður til
nokkra ára.
Sigga var í sóknarnefnd
Ytri-Njarðvíkurkirkju í mörg
ár. Hún var virk í Félagi eldri
borgara, sat þar í varastjórn
frá 2008 og mætti á alla fundi.
Hún var einnig í kaffinefnd og
ýmsum störfum fyrir félagið.
Sigga tók þátt i Landsmótum
UMFÍ 50+ og þar keppti hún
m.a. í hóplínudansi og unnu
þau til gullverðlauna á
Hvammstanga árið 2011.
Sigríður Erla verður jarð-
sungin frá Ytri-Njarðvík-
urkirkju í dag, 11. júní 2019,
klukkan 14.
1998, og byrjuðu
þau sinn búskap
fljótlega í Njarðvík
þar sem þau
byggðu sér heimili
að Brekkustíg 17.
Sigga bjó þar allt
til ársins 1988. Sig-
ríður og Olgeir
giftu sig þegar þau
voru 20 ára. Þau
eignuðust fimm
börn: 1. Jón Davíð,
f. 1954, maki Guðbjörg Vil-
hjálmsdóttir, fyrrverandi kona
hans er Magnea Þorsteins-
dóttir, þau eiga tvö börn a)
Magnús Geir, maki Þórunn
Jónsdóttir og eiga þau þrjú
börn, b) Sigríður Erla, maki
Haraldur Björnsson. 2. Eyrún
Kristín, f. 1955. 3. Sigurveig
Ósk, f. 1959, maki Georg Arnar
Þorsteinsson, þau eiga þrjú
börn a) Þorsteinn Atli, maki
Birna Sif Magnúsdóttir, þau
eiga einn son, b) Edda Ýr, maki
Haraldur Leví Gunnarsson,
þau eiga tvær dætur, c) Olga
Ýr, maki Ólafur Frímann
Kristjánsson. 4. Sjöfn, f. 1962
maki Sigurgeir Guðni Tóm-
asson, þau eiga eina dóttur,
Elskulega mamma mín er fall-
in frá. Þetta er ennþá svo mikil
fjarstæða og verður örugglega
lengi að síast inn.
Mamma var algjör gullmoli,
hún var hress og skemmtileg og
hafði svo góða nærveru. Hún
gerði bestu pönnukökurnar, það
er bara svoleiðis. Í gegnum árin
hafa það verið nokkuð fastir liðir
að skreppa til mömmu í pönnu-
kökur á sunnudögum. Þar hitt-
umst við systkinin með börnin
okkar þegar þau voru lítil og svo
þau núna síðustu ár með sín börn,
yndislegar stundir, líf og fjör.
Mamma hafði gaman af að
halda kaffiboð, fá fólkið sitt til sín.
Mamma átti níu systkini og það
er ótrúlegt að hugsa til þess að á
hverju ári frá því ég man eftir
mér hélt hún jólaboð á jóladag
fyrir fjölskylduna sem stækkaði
með hverju árinu. Þetta var henni
eðlilegt, og þegar hún ákvað að
fara í minna húsnæði árið 1988
var ómögulegt að koma öllum
fyrir í litlu íbúðinni. Þá var ekkert
annað í stöðunni en að við börnin
og systkinabörnin hennar tókum
okkur til og fórum að halda jóla-
ball fjölskyldunnar á hverju ári
þaðan í frá þar til í fyrra.
Mamma var félagsvera, hún
elskaði að dansa, samkvæmis-
dansar, línudansar og hverskyns
dansspor heilluðu hana. Hún tók
oft dansspor heima fyrir ef hún
heyrði gott lag. Hún gat tjúttað
við barnabörnin sín og barna-
barnabörnin af minnsta tilefni við
mikla gleði barnanna.
Hún hafði mjög gaman af að
spila á spil alls konar og svo auð-
vitað bingó. Bingóferðir fór hún
tvisvar í viku til Reykjavíkur til
fjölda ára með systrunum sínum
Björgu og Grétu.
Mamma hafði gaman af að
ferðast bæði innanlands sem ut-
an. Sumarbústaðaferðir með
henni voru alltaf skemmtilegar.
Mamma hefur ferðast víða er-
lendis. Hún fór oft til Danmerkur
þar sem tvö börn hennar, tengda-
dóttir og barnabarn búa. Hún fór
til Flórída á hverju ári í nóvem-
bermánuði í mörg ár með systur
sinni Björgu og Hilmari manni
hennar og vinum Guðrúnu og Má.
Ég er svo þakklát fyrir ferðina
til Flórída núna í nýliðnum apr-
ílmánuði. En hana fórum við sam-
an systurnar þrjár, makar okkar
og mamma. Þetta var yndisleg
ferð, við náðum að gera svo
margt skemmtilegt saman, góðar
minningar í minningabankann.
Hjarta mitt er kramið, ég sakna
mömmu.
Ósk.
Elskulega móðir mín, Sigríður
Erla Jónsdóttir, lést á HSS mið-
vikudaginn 29. maí eftir mjög svo
stutta dvöl þar. Við hjónin komum
við hjá henni síðla kvölds með
sloppinn hennar og fleiri nauð-
synjar og einnig til að kveðja hana
þar sem ég var á leiðinni til út-
landa morguninn eftir og óskaði
hún okkur góðrar ferðar og
skemmtunar og sagði að við ætt-
um að fara varlega. Við vorum svo
ánægð með það að hún væri nú
komin inn og að hún fengi nú bót á
sínu meini. En eitthvað gekk illa
að sofna þetta kvöld, sjálfsagt
spenningur og að hvort maður
mundi ná að sofna eitthvað þar
sem við þurftum að fara snemma á
fætur en í framhaldi á þessu brölti
að þá fengum við símtalið um að
móður mín væri látin.
Mamma var afskaplega lífsglöð
og jákvæð manneskja, alltaf hress
og kát, heilsaði og talaði við alla þó
svo að hún þekkti viðkomandi
ekki, tók alltaf upp hanskann fyrir
hvern sem er ef það var verið að
ræða eitthvað sem fór miður, sá
alltaf björtu hliðarnar á öllu, alveg
yndisleg kona og það er svo skrýt-
ið að maður fattar það ekki fyrir
en maður fer að hugsa til hennar
hvað hún var einstök.
Einnig var hún mamma svo
dugleg kona, vildi allt fyrir alla
gera eða tilbúin að leggja fram
sína hjálp, alveg sama hvað það
var. Ef einhver var að flytja eða
fara að halda veislu þá var hún
alltaf fyrst til að bjóða sig fram.
Og svo var hún alltaf svo gestrisin,
átti alltaf eitthvað með kaffinu og
svo ég tali nú ekki um pönnukök-
urnar hennar, þær bestu í heimi.
Þegar ég og minn maður giftum
okkur þá ætluðum við bara að fara
á Þingvöll og gifta okkur þar í
lopapeysum og fínt en nei hún hélt
nú ekki, hélt okkur veislu heima í
stofu fyrir nánustu fjölskylduna.
Svona var hún elsku mamma.
Við vorum mjög nánar og góðar
vinkonur, fórum í nokkrar ferðir
saman og brölluðum margt
skemmtilegt saman og við syst-
kinin öll. Hennar síðasta ferð var
til Flórída um páskana s.l. með
okkur systrum og mökum og var
sú ferð alveg yndisleg. Við gistum
í sama húsinu og mamma, Björg
systir hennar, Hilmar mágur
hennar, Guðrún og Már voru vön
að gista í þegar þau fóru í sína ár-
legu ferð til Flórída til margra ára.
Og var það mjög gaman og var
hún alsæl að hafa farið með okkur
þangað.
Ég vil fá að þakka elskulegri
systur hennar, henni Björgu, og
honum Hilmari fyrir hvað þau
voru einstök við hana og buðu
henni með í svo margar ferðir í
gegnum líf hennar.
Hvíl í friði, elsku mamma, ég
elska þig, þín dóttir
Sjöfn.
Elsku amma Sigga, farin frá
okkur svona skyndilega. Enginn
átti von á því. Alltaf svo hress,
skemmtileg og með frábæran
húmor. Hún var svo mikil fé-
lagsvera og allt henni að þakka
hversu náin við frændsystkinin er-
um.
Okkur leiddist aldrei hjá
ömmu. Hún átti svo mikið af fal-
legu glingri, slæðum, skóm og var
algjört ævintýri að fá að leika við
það. Sjálf var hún alltaf svo fín
með skartgripina sína og langar
lakkaðar neglur. Yfir jól og páska
skreytti amma allt hátt og lágt og
það mátti alveg leika sér með
skrautið. Það var allt svo ótrúlega
spennandi.
Það var alltaf stutt í fjörið og
hláturinn. Amma hafði þann hæfi-
leika að gera alla íþróttaleiki
skemmtilega með því að horfa á þá
með henni. Þótt hún þekkti hvorki
íþróttina né liðið þá vantaði ekki
spenninginn. Amma varð á svip-
stundu stuðningsmaður númer
eitt og ekki hrædd við að láta leik-
menn heyra það ef þeir stóðu sig
ekki.
Amma vildi alltaf spila við okk-
ur og gekk oftar en ekki með spila-
stokk í veskinu. Keppnisskapið
var mikið í spilum og var hún ekk-
ert að leyfa okkur að vinna þegar
við spiluðum við hana.
Amma Sigga var líka ótrúlega
gjafmild. Allt pakkaflóðið á jólun-
um og alltaf eitthvað spennandi
frá Ameríku. Hún var engin
venjuleg amma því hún var alltaf
nýmóðins og vissi alveg hvað var
vinsælt. Gjafirnar sem standa svo
sannarlega upp úr eru þó þær sem
hún gerði sjálf. Hún gerði svo fal-
lega hluti úr gleri. Allar fallegu
skálarnar og diskarnir sem við
munum varðveita alla ævi. Amma
skrifaði líka bestu kortin þar sem
hún þurfti oft að nota báðar hliðar
til að koma öllu því fallega frá sér
sem hún vildi segja við okkur.
Að heimsækja ömmu á sunnu-
dögum og fá pönnukökurnar henn-
ar er ein ljúfasta minning okkar
allra, enda bestu pönnukökur í
heimi. Þá var lengi von á einum í
After Eight-kassanum fína. Best
var þegar tími gafst til að fá hana
til að spá í kaffibolla. Oftast gafst
þó ekki tími til þess því hún þurfti
að drífa sig í bingó og stundum var
hún rokin út þótt við sætum
ennþá. Það mun ekki líða einn
sunnudagur án þess að við hugsum
til hennar með þakklæti í hjarta.
Við söknum hennar strax svo
sárt. Það eru algjör forréttindi að
hafa átt hana ömmu Siggu.
Þín barnabörn.
Magnús Geir,
Þorsteinn Atli, Sigríður
Erla, Edda Ýr, Eyrún
Erla, Olga Ýr og Tinna.
Það tekur á að skrifa minning-
arorð um systur sína með augun
full af tárum, sérstaklega þegar
andlát ber brátt að. Sigga systir
var meira en bara systir, hún var
besta vinkona mín og við vorum
mjög nánar.
Við ferðuðumst mikið bæði hér
heima og erlendis, hér áður fyrr
fórum við í mörg ferðalög ásamt
eiginmanni mínum Hilmari og
manni Siggu, honum Olla, sem var
góður vinur okkar en er nú látinn.
Síðastliðin 20 ár höfum við farið
á hverju ári til Orlando, við systur
með Hilmari og vinum okkar,
hjónunum Má og Guðrúnu frá
Hafnarfirði. Þetta voru ógleyman-
legar ferðir sem við hlökkuðum
alltaf til að fara í.
Sigga systir á fimm yndisleg
börn, sjö barnabörn og sjö lang-
ömmubörn.
Það var mikill samgangur hjá
okkur þegar börnin okkar voru
yngri í útileigum og í sumarbústað
sem við byggðum saman ásamt
Grétu systur og Palla heitnum sem
var giftur Grétu. Sigga var alltaf
kölluð Sigga systir af öllum systk-
inabörnum hennar, og ég veit bara
með börnin mín að Sigga var þeim
mjög kær, það kemur enginn í
staðinn fyrir Siggu systur sem var
elskuð.
Sigga var stoð og stytta systk-
ina sinna, sem eru átta á lífi af tólf.
Sigga var mikil félagsvera og
undi sé best þegar nóg var að gera.
Hún vann mörg störfin með eldri
borgurum, sá t.d. um félagsvistina,
bingó var í sérstöku uppáhaldi, var
í dansi og svona mætti lengi telja.
Sigga systir var kát og glaðvær,
jákvæð og alveg sérstaklega dug-
leg.
Ég votta samúð mína elsku
Davíð, Eyrúnu, Ósk, Sjöfn og
Bárði, mökum þeirra og börnum.
Takk fyrir allt elsku systir,
sjáumst síðar.
Þín systir
Björg.
Sigga mín. Nú hefur þú kvatt
okkur að sinni.
Fyrstu kynni okkar Siggu voru
þegar ég flutti í Njarðvík 1956.
Þá var mér boðið í saumaklúbb.
Það var mitt lán og mér var svo vel
tekið, því gleymi ég ekki. Margs er
að minnast frá okkar samveru-
stundum. Alltaf varst þú glöð og
hress, og gafst af þér til okkar
hinna. Mér er hugsað nú til
margra góðra stunda okkar.
Margt var stundum spjallað og
alltaf gleði. Alltaf var gaman þeg-
ar við fórum í ferðir með mökum
okkar. Þá var gleði og við sáum
margt skemmtilegt. Saumaklúbb-
urinn okkar frábæri sem hefur
starfað í rúm 60 ár. Þá var saumað
og prjónað og líka spjallað. Ég
kann þér miklar þakkir fyrir þá
tíma. Það er gott að eiga minningu
um það, hún yljar.
Blessuð sé minning yndislegrar
konu.
Ég votta fjölskyldunni mína
innilegustu samúð.
Ada Elísabet Benjamíns-
dóttir (Lella).
Elsku besta frænka mín er lát-
in.
Sigga „systir“ eins og ég og
fleiri kölluðum hana var systir
mömmu minnar. Mikill samgang-
ur var á milli systranna og kom
Sigga ávallt í öll afmæli og veislur
hjá okkur ásamt sumarbústaða-
ferðir.
Á hverju ári í yfir 20 ár fór hún
með mömmu, pabba, Guðrúnu og
Má til Orlando í nóvember. Alltaf
var jafn gaman svo að kíkja í kaffi
til hennar í desember og skoða all-
ar jólagjafirnar sem hún keypti og
hafði hún jafn gaman af að sýna
mér þær. Hún var svo gjafmild.
Siggu fannst gaman að spila og fór
oft í bingó. Ég fór ósjaldan með
henni og mömmu í Stapann í
gamla daga. Við fórum oft í ferða-
lög saman. Ein minnisstæð ferð er
þegar við fórum hringveginn og
gistum í fellihýsinu okkar Ómars
og vorum við með tvö elstu börnin
okkar, foreldrar mínir og yngsti
bróðir minn og svo Sigga „systir“.
Það fór vel um okkur þó að mörg
værum og var þetta hin skemmti-
legasta ferð. Mamma og Sigga
voru mjög nánar og fylgdust að
alla tíð. Nú verður mikið tómarúm
hjá henni. Ég á margar góðar og
dýrmætar minningar um elsku
bestu Siggu mína sem ég mun
varðveita vel.
Elsku Eyrún, Davíð, Ósk, Sjöfn
og Bárður, ég vil votta ykkur og
fjölskyldum ykkar mína dýpstu
samúð. Megi Guð styrkja ykkur í
sorg ykkar. Siggu „systur“ verður
sárt saknað.
Íris B. Hilmarsdóttir.
Sigríður Erla
Jónsdóttir
FALLEGIR LEGSTEINAR
Verið velkomin
Á góðu verði
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Opið: 10-17 alla virka daga
Okkar ástkæri eiginmaður, faðir og afi,
JÓN GUNNAR SKÚLASON
verkfræðingur,
lést 7. júní á Hjúkrunarheimilinu Sóltúni.
Útförin verður auglýst síðar.
Hildigunnur Ólafsdóttir
Marta María Jónsdóttir Jóakim Uni Arnaldarson
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi
PÁLL JAKOBSSON
bóndi, Hamri á Barðaströnd,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestfjarða á
Patreksfirði fimmtudaginn 6. júní.
Hann verður jarðsunginn frá Brjánslækjarkirkju 15. júní klukkan
14.
Guðrún Jóna Jónsdóttir
Jón Bjarni Pálsson Kolbrún Vídalín
Ólöf Sigríður Pálsdóttir Finnbogi Kristjánsson
Jóna Bryndís Pálsdóttir Sigurður Sigurðsson
Auðbjörg Gerður Pálsdóttir Víðir Ingason
Dóra Eydís Pálsdóttir Pétur Gunnarsson
Jakob Pálsson Guðný Matthíasdóttir
Útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu
SIGFRÍÐAR ERLU RAGNARSDÓTTUR
fer fram frá Hafnarkirkju, Höfn í Hornafirði,
laugardaginn 15. júní klukkan 14.
Minningarathöfn verður haldin í Kapellu
HSA á Egilsstöðum föstudaginn 14. júní klukkan 17.
Okkar innilegustu þakkir til starfsfólks HSA fyrir góða
umönnun og hlýju.
Hver minning er dýrmæt perla. Ljós og friður fylgi þér.
Dætur, tengdasynir,
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæra móðir
JAKOBÍNA KRISTÍN STEFÁNSDÓTTIR
Hjúkrunarheimilinu Hlíð, lengst af
búsett í
Aðalstræti 8 á Akureyri, lést 27. maí.
Að ósk Jakobínu fór útför hennar fram í
kyrrþey.
Fjölskyldan þakkar samúð og hlýjar kveðjur frá vinum og
ættingjum. Sérstakar þakkir fær starfsfólk
Beykihlíðar fyrir einstaka umönnun og gæsku til Bínu á
undanförnum árum.
Anna Ringsted Stefán Guðlaugsson
Guðlaug Ringsted Gísli Sigurgeirsson
Sigurður Ringsted Bryndís Kristjánsdóttir
og aðrir laukar frá Bínu, stórir sem smáir