Skessuhorn - 21.10.2015, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 201518
Nú í október hafa um 200 norsk-
ar konur heimsótt Ísland í skipu-
lögðum hópferðum. Tilefnið er
að heimsækja land íslenska lop-
ans. Íslenska ullin býr yfir ein-
stökum eiginleikum. Lopi og garn
úr henni er afar eftirsótt í prjóna-
skap í Noregi. Ekki spillir fyrir
að íslenska sauðféð er jú upphaf-
lega frá Noregi. Konurnar dvelja
nokkra daga hér á landi, skoða sig
um í Reykjavík og nágrenni og
heimsækja ullarvinnslu og versl-
anir. Heilum degi er varið á Vest-
urlandi til að kynnast íslensk-
um landbúnaði, bæði sauðfjár-
rækt og ullarvinnslu. „Þessar kon-
ur kaupa mikið og ánægjulegt að
fá þær í heimsókn. Þetta er viðbót
við ferðamannatímabilið því þessir
hópar koma nú í haust og svo aftur
í apríl í vor. Síðan hafa þær einlæg-
an áhuga á ull, lopa, prjónaskap og
öllu því sem tilheyrir. Þessar kon-
ur koma hingað í þeim tilgangi að
fræðast og afla sér hráefnis í það
sem þær eru með á prjónunum,“
segir Ragnhildur Helga Jónsdótt-
ir í Ausu. Hún tók á móti norsku
prjónahópunum þegar konurnar
komu á Hvanneyri.
Farsótt í Noregi
Blaðamaður Skessuhorns slóst í för
með norsku prjónakonunum nú á
sunnudaginn þegar þær fóru um
Hvalfjörð og Borgarfjörð. Sjón er
sögu ríkari eins og sjá má á ljós-
myndunum sem fylgja hér með.
„Það er mikill og stigvaxandi áhugi
á prjónaskap í Noregi, sérstaklega
á prjónuðum peysum. Það má helst
líkja þessu við farsótt. Þessi áhugi
er alveg með ólíkindum. Prjóna-
mennskan hefur verið í stöðugri
sókn síðustu árin og nú seinast er
hægt að tala um hreina vakningu,“
segir Githa Kristensen. Hún er
bæði prjónakona og fararstjóri hjá
norskri ferðaskrifstofu sem hefur í
haust staðið fyrir því að skipuleggja
prjónaferðir til Íslands. Þetta er ný-
mæli og hefur aldrei verið gert fyrr
en nú.
Githa segir að í þessari vakningu
felist meðal annars áhugi á því að
taka upp gömul prjónamynstur.
Að leita upprunans. „Fyrir nokkr-
um misserum kom út bók eftir
tvær konur sem heitir Kofteboken.
Þær höfðu leitað uppi þessi gömlu
mynstur og safnað saman. Salan á
þeirri bók hefur verið ótrúleg. Nú
eru þær búnar að senda frá sér bók
númer tvö. Á sama tíma er fjöldi
annarra prjónabóka komnar út eða
eru á leiðinni. Þessar bækur roksel-
jast. Fólk, og þá einkum konur, hef-
ur verið að uppgötva hvað það er
góð slökun að vinna svona handa-
vinnu og búa til eitthvað fallegt.
Svo gerir netið mikið gagn á sam-
skiptasviðinu sem aftur eflir áhug-
ann.“
Hugmynd fæddist
á netinu
Á Facebook er hópur sem heit-
ir Koftegruppa. Í honum eru nú
rúmlega 50 þúsund manns og fjölg-
ar ört. „Hugmyndin um að fara til
Íslands kom upphaflega fram þar.
Ein kvennanna í hópnum varpaði
nýlega fram þeirri spurningu í um-
ræðum í hópnum hvort ekki gæti
verið sniðugt að fara í prjónaferð
til Íslands. Ég er í þessum hópi og
sá þessi ummæli fyrir tilviljun. Ég
starfa á ferðaskrifstofu í Noregi og
bauðst til þess að skipuleggja slíka
ferð. Við bjuggum til dagskrá og
pöntuðum 20 flugsæti. En svo var
eftirspurnin og áhuginn svo mik-
ill að við þurftum að panta 20 í við-
bót. Og svo aftur rúmlega 20 í við-
bót. Skyndilega vorum við komnar
með 70 kvenna hóp sem vildi fara
í prjónaferð til Íslands. Þetta var
fyrsti hópurinn sem dvaldi hér á Ís-
landi 8. – 12. október,“ segir Ghita.
„Ég hafði svo samband við rit-
stjóra tímaritsins Familien sem
fjallar mikið um prjónaskap, birtir
uppskriftir og þess háttar, til að at-
huga hvort Familien hefði áhuga á
að kynna svona prjónaferðir til Ís-
lands fyrir sínum lesendum. Það
reyndst vera. Við byrjuðum varlega
með því að bjóða 40 sæti í svona
ferð en það var eins og í Facebook-
hópnum. Þetta vatt bara upp á sig.
Við fylltum strax upp í 70 kvenna
hóp og urðum að búa til enn eina
ferð með 70 til viðbótar. Þetta var
langt umfram allar væntingar. Það
er þessi þriðji aukahópur sem er hér
á Íslandi núna. Í heildina verða þetta
200 norskar konur á öllum aldri og
alls staðar frá í Noregi sem heim-
sækja Ísland nú í október. Við skipu-
leggjum svo tvær til þrjár svona ferð-
ir í apríl og maí og svo aftur í sept-
ember og október næsta haust. Það
er þegar upppantað í fyrstu ferðina
nú í vor.“ Af þessu má ráða að um
600 konur heimsækja land og þjóð í
svona verslunar- og fræðsluferðum
nú í haust og á næsta ári.
Pílagrímaferð norskra prjónakvenna í Borgarfjörð
Fyrsti viðkomustaður á sunnudaginn var Bjareyjarsandur í Hvalfirði. Þar biðu geitur og gæs á hlaðinu að taka á móti norsku
konunum og kvöddu einnig með virktum þegar þær fóru.
Ein norsku kvennana fékk að taka í rokkinn á Bjarteyjarsandi og kunni greinilega að spinna. Sigríður Inga Bjarnadóttir (til
vinstri) og Kolbrún Eiríksdóttir (yst til hægri) fylgjast með. Á Bjarteyjarsandi var mikið spáð í ull, prjónauppskriftir og peysur.
Fjárhundurinn Hróar á Bjarteyjarsandi eignaðist norska vinkonu og var alsæll
með það.
Margar kvennanna versluðu fangið fullt af lopa og garni í Ullarselinu á Hvann-
eyri. Þess má geta að 70 kvenna hópurinn sem kom á undan þeim fór frá Íslandi
með 200 kíló af lopa og garni sem þær keyptu hér á landi. Það gerir að meðaltali
2,85 kíló á hverja konu. Hið eina sem stoppaði þær var plássið í ferðatöskunum.
Örtröð við hillurnar í Ullarselinu. Þær voru komnar í himnaríki prjónakvennanna.
Norsku prjónakonurnar voru yfir sig hrifnar af lítadýrð garnsins frá Hespuhúsinu
og það var mikið myndað og keypt.