Skessuhorn - 25.10.2017, Blaðsíða 24

MIÐVIKUDAGUR 25. OKTÓBER 201724
Johan Grønlund Arsenal er skóg-
fræðinemi frá Óðinsvéum í Dan-
mörku. Hann er búsettur í Hvammi
í Skorradal og starfar sem nemi hjá
Skógræktinni við hvert það verk sem
fellur til við skógrækt á Vesturlandi.
Í frítíma sínum sinnir Johan ástríðu
sinni, sem er listin. Hann er hagleiks-
maður mikill, sker út tré með keðju-
sög. Skessuhorn hitti Johan að máli á
verkstæðinu í Hvammi þar sem hann
var að leggja lokahönd á eitt af verk-
um sínum. „Ég kom fyrst hingað í
Skorradal síðasta haust. Ég er að læra
skógfræði og kom hingað sem nemi.
Ég stefni að því að verða arboristi í
framtíðinni,“ segir Johann en blaða-
maður hváir. Hvað er arboristi? „Ar-
borist er sá sem klifrar upp í tré og
snyrtir þau eða fellir, ef ekki er pláss
til að láta þau falla til jarðar,“ útskýrir
hann. „Ég held að það myndi henta
mér mjög vel að starfa sem slíkur. Ég
myndi þá fara til dæmis í garða hjá
fólki og saga helming ofan af trénu.
Þá gæti ég tekið afskurðinn með mér
heim og búið til listaverk úr honum,“
segir hann.
Vill starfa við
listina og skógrækt
Johan segist alltaf hafa verið list-
hneigður. „Mér hefur alltaf fund-
ist gaman að skapa eitthvað. Ég hef
málað mikið í gegnum tíðina, bæði
á striga en líka verið í graffítí,“ segir
hann. „Fyrir tveimur og hálfu ári síð-
an skráði ég mig í lýðháskóla í Dan-
mörku. Á leiðinni í skólann rakst ég
á mann sem stóð yfir stórum trjá-
drumbi og var að skera orm út úr
honum með keðjusög. Ég var alveg
heillaður, fór upp að manninum og
spurði hvernig ég gæti lært þetta.
Hann rétti mér keðjusög og sagði að
ég yrði bara að prófa. Ég hef verið að
prófa mig áfram allar götur síðan,“
segir Johan og brosir. „En ég komst
seinna í læri hjá útskurðarlistamanni
í Danmörku. Þeir eru nokkrir sem
hafa það sem aðalstarf að skera út í
tré. Þar lærði ég betur til verka,“ seg-
ir hann. Einn daginn vonast hann til
að geta haft útskurðinn sem sitt að-
alstarf.
„Draumurinn er að geta unnið í
skóginum tvo til þrjá daga vikunnar,
en sinnt listinni hina dagana,“ segir
Johan. „Þetta tvennt fer svo vel sam-
an. Þegar unnið er í skóginum eru
jafnan felld nokkur tré sem ekki er
hægt að selja. Þau eru stundum köll-
uð „badwood“ í skógarbransanum.
En fyrir mér eru það bestu trén því
þau get ég tekið með heim og gefið
nýtt líf sem listaverk. Ástæða þess að
ég byrjaði að læra skógfræði var ein-
mitt sú að mig langaði að læra meira
um viðinn sem ég meðhöndla við
listsköpunina. Ég vil vera í tengslum
við allt ferlið, allt frá því sáð er fyr-
ir tré og þar til það verður að lista-
verki.“
Keðjusögin leyfir
engin mistök
„En það tekur tíma og æfingu að
ná tökum á þessu og það er ákveðin
tækni sem þarf að beita. Þetta krefst
töluverðrar æfingar því keðjusögin er
frekar gróft verkfæri og maður hef-
ur mjög lítið svigrúm til að gera mis-
tök,“ segir Johan. „Auðveldasta leið-
in til að læra er að fylgjast með öðr-
um. Ég varði löngum stundum í ekk-
ert annað en að horfa á menn skera úr
tré. Þá áttar maður sig á því hvernig
þetta virkar,“ bætir hann við. „Þeg-
ar kom að því að fara sjálfur að skera
út fannst mér gott að teikna á blað
og síðan æfa mig að skera út í leir.
Þá hnoðaði ég bara kúlu úr leirnum
og skar síðan úr henni með keðju-
söginni. Þannig fékk ég tilfinningu
fyrir ferlinu. Það má segja að ferl-
ið sé öfugt við að búa til leirstyttu,
þar sem maður byrjar með ekkert en
bætir við efni þangað til maður hef-
ur skapað eitthvað listaverk. Við út-
skurð þarf að ná verkinu úr trénu,“
segir hann.
Johan segir að mistökin séu vissu-
lega til þess að læra af þeim. Þau
kenni listamanninum að bregðast við
og breyta um stefnu. Búa til eitthvað
annað en hann upphaflega ætlaði sér.
„En það er samt skemmtilegra núna
þegar maður er farinn að ná tökum
á þessu og hættur að gera jafn mörg
mistök og í upphafi. Nú fæ ég hug-
mynd og hún kemur nánast eins út
sem listaverk og hún birtist mér í
huganum áður en farið var af stað.“
Sker út hvað sem er
Efnistök listamannsins eru eins
margvísleg og þau eru mörg. „Ég
bý til nánast hvað sem er en er sér-
staklega hrifinn af þessum hawaiísku
tíkí-styttum,“ segir hann og bendir
á listaverkið sem hann er að leggja
lokahönd á. „Þegar ég byrjaði lang-
aði mig að búa til afrískar grímur og
tíkí-styttur. En mér finnst líka mjög
skemmtilegt að skera út dýr. Það er
sterk hefð fyrir því að skera út dýr
með keðjusög, sérstaklega í Banda-
ríkjunum og Kanada. Þeir eru mikið
fyrir að skera út birni, erni og aðrar
verur skógarins,“ segir Johan.
Aðspurður segist hann sjaldnast
eiga í vandræðum með að fá inn-
blástur. „Venjulega fæ ég hugmyndir
á meðan ég sit og teikna eða skissa.
En stundum rekst ég á eitthvað snið-
ugt á netinu, skoða hvað aðrir eru
að gera og fæ hugmyndir þaðan,“
segir hann. „Það er svo margt sem
mér finnst skemmtilegt að skera út
að venjulega er innblásturinn ekk-
ert vandamál. Stundum sest ég bara
niður og byrja, því það er hægt að
skera allt út í tré. Einu sinni fékk ég
verkefni fyrir fyrirtæki í Danmörku
sem selur ruslafötur. Þeir báðu mig
að skera ruslafötu úr stórum trjábol.
Ég gerði það, skar út ruslafötu með
loki og öllu. Það fannst mér mjög
skemmtilegt listaverk því ég hefði
aldrei farið út í skóg, fundið stóran
trjádrumb og hugsað: „nú ætla ég
að búa til ruslafötu“,“ segir hann og
hlær við.
Selur í Borgarnesi
fyrir jólin
„Þessa dagana hef ég mikið skor-
ið út af jólaskrauti; snjókarla, jóla-
sveina, tré og fleira. Ég ætla að reyna
að koma upp bási í Borgarnesi í að-
draganda jólanna og selja jólaskraut-
ið mitt, sem allt er búið til úr ís-
lenskum viði úr héraði, sem og önn-
ur litaverk,“ segir hann. Að því búnu
fer Johan af landi brott, að minnsta
kosti í bili. „Ég verð hér þangað til
í desember. Þá fer ég til Danmerk-
ur til að halda áfram í skólanum eft-
ir áramót. En ég er að velta því fyrir
mér að koma aftur. Ég hef bara verið
hér um haust og vetur. Mig langar að
sjá vorið, hvernig Ísland lítur út þeg-
ar allt er í blóma,“ segir listamaður-
inn Johan Grønlund Arsenal að end-
ingu. kgk
Johan Grønlund Arsenal sker úr tré og stefnir á að verða arboristi
„Við útskurð þarf að ná verkinu úr trénu“
Johan Grønlund Arsenal, listamaður og skógfræðinemi.Johan leggur hér lokahönd á eitt af listaverkum sínum. Það er tíkí-stytta í hawa-
iískum stíl sem hér fær nokkrar pensilstrokur á verkstæðinu í Hvammi í Skorradal.
Johan skissar gjarnan eða teiknar verkin á pappír áður en hann hefst handa við
útskurð. Ef verkin eru einföld teiknar hann stundum beint á viðinn með sprey-
brúsa, eins og hér sést.
Ugla eftir Johan.
Verk Johans má sjá víða í kringum
í Hvammi. Örninn stendur efst á
öndvegissúlunni sem stendur við inn-
ganginn að skrifstofu skógarvarðarins
á Vesturlandi. Ef vel er að gáð má sjá
að örninni hefur læst klónum í fisk.Skógarbúi á verkstæðinu.
Snjókarlar á verkstæðinu í Hvammi. Johan ætlar að hafa þá,
ásamt ýmsum öðrum verkum eftir sig, til sölu í Borgarnesi í
aðdraganda jólanna.
Lundabekkur fyrir utan verkstæðið. Johan segir að lundinn
sé nokkurs konar tákn Íslands út á við. Átti hann von á að
sjá fuglinn á hverju strái hérlendis en hefur engan lifandi
lunda séð enn sem komið er.