Skessuhorn - 21.02.2018, Blaðsíða 11

MIÐVIKUDAGUR 21. feBRúAR 2018 11


Þeir sem geta sótt um styrk eru einstaklingar
og lögaðilar sem:
 stunda framleiðslu á vörum sem falla
undir c-bálk íslensku
atvinnugreinaflokkunarinnar ÍSAT2008.
Sjá nánar á vef Hagstofu Íslands.
 flytja þurfa framleiðsluvöru sína meira
en 245 km frá framleiðslustað á
innanlandsmarkað.
Opnað verður fyrir umsóknir 1. mars og
er umsóknafrestur til og með 31. mars.
Nánari upplýsingar má finna á heimasíðu
Byggðastofnunar og í síma 455-5400.
1269. fundur bæjarstjórnar Akraness verður haldinn í
bæjarþingsalnum að Stillholti 16-18, þriðjudaginn 27. febrúar
kl. 17:00. Fundirnir eru öllum opnir og eru bæjarbúar hvattir
til að mæta og kynna sér bæjarmálin. Vakin er athygli á því að
hægt er að hlusta á fundinn á FM 95,0.
Bæjarmálafundir flokkanna verða sem hér segir:
Sjálfstæðisflokkurinn í Garðakaffi, laugardaginn 24. febrúar •
kl. 10.30.
Björt framtíð að Smáraflöt 1, sunnudaginn 25. • febrúar
kl. 20.00.
Samfylkingin í Stjórnsýsluhúsinu, 1. hæð, Stillholti • 16-18,
laugardaginn 24. febrúar kl. 11.00.
Fundur Frjálsra með framsókn fellur niður.•
Bæjarstjórnarfundur
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
8
Snorrastofa, menningar- og miðaldasetur
í Reykholti
Sími 433 8000
www.snorrastofa.is
snorrastofa@snorrastofa.is
Dánarbúsuppskriftir
og munasöfn
Íslenskt samfélag á 19. öld í gegnum efnismenningu
Anna Heiða Baldursdóttir doktorsnemi í sagnfræði flytur
Umræður og kaffiveitingar
Aðgangur kr. 500
Snorrastofa í Reykholti
Fyrirlestrar í héraði
Þriðjudagurinn 27. feb. 2018
kl. 20:30 í Bókhlöðu Snorrastofu
Leitað verður svara við því,
hvernig hægt sé að meta
íslenskt samfélag 19. aldar með
því að skoða efnislegar minjar
þess. Greint verður frá
rannsókn á borgfirskum
dánarbúsuppskriftum frá
þessum tíma.
Íslandsklukkan er hugarsmíði Björns
Ágústs Magnússonar frá eystri-Leir-
árgörðum í Hvalfjarðarsveit. eins og
nafnið gefur til kynna er um klukku
að ræða, en enga venjulega klukku
þó. Hún sýnir ekki aðeins hvað
klukkan er, heldur segir hún það
einnig. er henni ætlað að gera blind-
um og sjónskertum kleift að fylgjast
með tímanum með auðveldum hætti.
Björn kveðst hafa fengið hugmynd-
ina að Íslandsklukkunni þegar amma
hans tapaði sjóninni. „Þegar amma
mín, Ólöf friðjónsdóttir frá Leirár-
görðum, missti sjónina. Hún var að
fylgjast með tímanum með því að
hringja í klukkuna og hlusta á útvarp-
ið. Lengi eftir að hún missti sjónina
bjó hún heima og náði að bjarga sér
vel, en þrátt fyrir það þá var þetta
vandamál,“ segir Björn í samtali við
Skessuhorn. „Þannig að ég hugsaði
með mér einhverju sinni að nú færi
ég og keypti klukku fyrir ömmu sem
einfaldlega segði henni hvað tíman-
um liði. en hvar sem ég leitaði þá var
engin slík klukka til. Þá fyrst datt mér
í hug að ég gæti kannski bara smíðað
svona klukku. Ég hef unnið töluvert
við hugbúnað og tækni í gegnum tíð-
ina, en þetta var samt fyrir utan mitt
reynslusvið,“ segir hann. „Ég sendi
því tölvupósta og fyrirspurnir á alla
sem mér datt í hug að gætu aðstoð-
að mig. fyrir rælni sendi ég póst á
Halldór Axelsson hjá elab sem kom
sterkur inn í þetta verkefni. Hann út-
vegaði mér alla íhluti, kóðaði klukk-
una og setti að miklu leyti saman.“
Einföld í notkun
Því næst fór Björn með klukkuna í
fabLab í Breiðholti þar sem kass-
inn utan um hana var hannaður og
leysiskorinn. Að nokkrum viknum
loknum var frumgerðin að klukk-
unni tilbúin. Ólöf, amma Björns,
fékk að prófa hana og hefur verið
í notkun hjá henni síðan. Þá hófst
hugmyndavinna og síðan vinna við
að koma slíkri klukku í framleiðslu.
„Síðan þá hefur meðgangan ver-
ið nokkuð löng, en nú er ég loks-
ins kominn með Íslandsklukkuna á
fæðingadeildina,“ segir Björn. „Ég
ákvað að halda hönnuninni sem er
á klukkunni hennar ömmu og hafa
einfaldleikann í fyrirrúmi. Klukk-
an hefur aðeins eitt hlutverk; að
segja fólki hvað tímanum líður á ís-
lensku. Hún er einföld í notkun. Á
henni er aðeins einn hnappur. Þegar
þrýst er á hann les hún hvað klukk-
an er. Klukkan er knúin með raf-
hlöðu svo hægt sé að taka hana með
sér úr einu herbergi yfir í annað og
jafnvel í ferðalög,“ segir hann. „Það
væri hægt að nettengja klukkuna og
láta hana lesa veður, fréttir og hvað-
eina. en ég ákvað að fara þá leið að
halda mig við einfaldleikann, fólk
fær klukkuna í hendurnar og það fer
ekkert á milli mála hvað hún gerir,“
útskýrir Björn.
Safnar til að geta
hafið framleiðslu
einhvern veginn er innbyggt í okkur
mannfólkið að fylgjast með því hvað
tímanum líður. Líklega lítum við öll
á klukku að minnsta kosti 20 til 30
sinnum á dag án þess að leiða hug-
ann sérstaklega að því. Það er ekki
fyrr en fólk tapar sjóninni sem það
áttar sig á því hversu náið það fylgd-
ist í raun með tímanum. „Ég sá hvað
frumgerðin af klukkunni gerði mik-
ið fyrir ömmu og langar að leggja
mitt af mörkum til að bæta lífsgæði
þeirra sem eru í sömu sporum og
hún. Þessi klukka er einfalt tæki sem
getur aukið lífsgæði blindra og sjón-
skertra til muna,“ segir Björn.
Um þessar mundir stendur Björn
fyrir hópfjármögnun til að geta haf-
ið framleiðslu á Íslandsklukkunni.
Það gerir hann með því að selja ein-
tök í forsölu í gegnum Karolina-
fund. „Allur peningur sem safnast
þar fer beint í að framleiða klukk-
urnar. fyrst verður gert prufueintak
og sent til Íslands. Ég skoða það og
ef það er í lagi þá hefst framleiðsla.
ef allt gengur að óskum ættu kaup-
endur að geta fengið klukkurnar
sínar eftir tvo til þrjá mánuði,“ segir
Björn Ágúst Magnússon að endingu
og hvetur áhugasama til að panta
eintak í forsölu.
kgk
Íslandsklukkan segir blindum og
sjónskertum hvað tímanum líður
„Einfalt tæki sem getur
aukið lífsgæði til muna“
Björn Ágúst Magnússon ásamt ömmu sinni, Ólöfu Friðjónsdóttur. Hugmyndina að
klukkunni fékk Björn eftir að Ólöf tapaði sjóninni.
Frumgerð klukkunnar sem Björn smíðaði fyrir ömmu sína.
Þannig lítur Íslandsklukkan 2.0 út, en Björn vonast til að geta hafið framleiðslu á
henni áður en langt um líður.