Skessuhorn - 06.06.2018, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 6. JÚNÍ 201818
Sunnudaginn 27. maí síðastliðinn stóð Steinunn Jóhannesdótt-
ir rithöfundur og leikkona fyrir svokölluðum afmælisgjörn-
ingi á Akranesi í tilefni af sjötugsafmæli hennar þremur dög-
um áður. „Ég bauð manni mínum, dætrum okkar og fjölskyld-
um þeirra, sem og systkinum mínum og þeirra fjölskyldum og
Haddý frænku minni, þ.e. Ragnheiði Ríkharðsdóttur, að taka
þátt,“ segir Steinunn. „Við hittumst við Bíóhöllina um miðj-
an dag og þræddum Skagann fram eftir síðdeginu. Tilgangur-
inn var að leiða þennan hóp um bernskuslóðir mínar og staldra
við þau hús, staði og stofnanir sem höfðu afgerandi áhrif á
mig sem barn og mótuðu mig í uppvextinum,“ segir Stein-
unn. Meðal þeirra staða voru Bíóhöllin, Reynisstaður, Rakara-
stofan, Iðnskólaportið, Akraneskirkja, Bjarnalaug, Íþróttahús-
ið og Róló, Kaupfélagið þar sem hún fæddist, Sjúkrahúsið, hús
Garðars Finnssonar frænda hennar, Sunnubraut 30, Einarsbúð,
Elliheimilið, Barnaskólinn, Brekkubraut 7, Stillholt 13, húsið
sem foreldrar hennar byggðu, Heiðarbraut 53, hús Hadda og
Ninnu, Gagnfræðaskólinn, Langisandur og Íþróttavöllurinn
svo helstu staðir séu nefndir.
„Veðrið var einkennandi fyrir maí, heldur verra en spáin
hafði sagt fyrir um. Það gerði varla nokkra uppstyttu á rigning-
unni svo þennan dag féll hundrað ára úrkomumet í maí. Viss
sárabót var að eiga hlut í meti úr því enginn ofkældist,“ segir
Steinunn og hlær. „Við nútímafólkið erum svo heppin að eiga
góðan hlífðar- og skófatnað, mun fullkomnari búnað en nokkur
átti þegar ég var barn að alast upp á Akranesi. Það rigndi reynd-
ar oft á Skaganum, það komu mörg rigningasumur. Og þá óx
í drullupollinum langa og breiða fyrir framan Sunnubraut 30,
hús afa og ömmu. Það þótti mér gaman! Eins og ég reyndi að
sýna þátttakendum á steyptri uppfyllingunni.“
Hlé var gert á göngunni á veitingastaðnum Galito áður en
rispa var tekin ofan við Langasand, þar sem fullorðna fólkið brá
á leik við börnin og hvert annað. „Gjörningnum, sem nú hefur
hlotið heitið, „Blautgangan“ lauk með kvöldkaffi hjá systursyni
mínum Þorsteini Gíslasyni og Svölu Smáradóttur, konu hans.
Dagurinn varð einstaklega ánægjulegur eins og sést á meðfylgj-
andi myndum Hilmars Þorsteins tengdasonar míns. Enginn lét
veðrið á sig fá, hvað þá spilla gleðinni yfir því að vera saman og
heyra sögur um það Akranes sem einu sinni var,“ segir Stein-
unn Jóhannesdóttir. Leyfum ljósmyndum Hilmars Þorsteins
Hilmarssonar að segja sína sögu.
mm
Stóð fyrir Blautgöngu um bernskuslóðirnar
á Akranesi á sjötugsafmælinu