Skessuhorn - 26.09.2018, Blaðsíða 14

MIÐVIKUDAGUR 26. SEpTEMBER 201814
Haustþing SSV
Veikir Grundfirðingar gripu
í tómt er þeir ætluðu að leita
læknis á mánudagsmorgun, en
þá var enginn læknir á heilsu-
gæslustöðinni. Fyrirkomulag-
ið er með þeim hætti að lækn-
ir er í Grundarfirði á virkum
dögum en um helgar er eng-
inn læknir í bæjarfélaginu og
bakvaktir í höndum lækn-
is í Ólafsvík. Eitthvað hefur
skipulagið riðlast þessa vikuna
því ekki tókst að útvega lækni
á vakt. Heilsugæslustöðvarn-
ar á Snæfellsnesi eru mannað-
ar með læknum sem koma sem
verktakar og hefur sá háttur
verið hafður á undanfarin ár.
Bæjarbúar geta því fátt annað
en vonað að ástandið batni og
læknir fáist til starfa sem fyrst.
tfk
Læknislaust í
Grundarfirði
Heilsugæslustöðin í Grundarfirði.
Boðið var til sérstaks hátíðar-
kvöldverðar sl. fimmtudagskvöld á
haustþingi Sambands sveitarfélaga
á Vesturlandi, sem haldið var á Bif-
röst á fimmtudag og föstudag. Þar
voru heiðraðir reynslumiklir sveit-
arstjórnarfulltrúar af Vesturlandi;
Ása Helgadóttir Hvalfjarðarsveit,
Björn Bjarki Þorsteinsson Borg-
arbyggð, Ingibjörg pálmadóttir
Akraneskaupstað, Kristján Þórðar-
son Snæfellsbæ og Sturla Þórðar-
son Stykkishólmsbæ. Öll eiga þau
það sammerkt að hafa setið í sveit-
ar- og bæjarstjórnum á Vesturlandi
í 16 ár eða lengur, þar til fyrir síð-
ustu sveitarstjórnarkosningar.
páll S. Brynjarsson, fram-
kvæmdastjóri SSV og Rakel Ósk-
arsdóttir, fráfarandi formaður SSV,
færðu fimmmenningunum lista-
verk að gjöf sem þakklætisvott fyrir
vel unnin störf.
kgk
Reynsluboltar í sveitar-
stjórnarmálum heiðraðir
Þau voru heiðruð fyrir störf sín í þágu sveitarstjórnarmála á Vesturlandi. F.v. Björn Bjarki Þorsteinsson, Ingibjörg Pálma-
dóttir, Sturla Böðvarsson, Ása Helgadóttir og Kristján Þórðarson ásamt Rakel Óskarsdóttur, fráfarandi formanni SSV.
Læknamál á Vesturlandi komu til
tals í pallborði um velferðarmál á
haustþingi SSV fyrir helgi. Um-
ræðan spratt eftir að spurt var út
í læknamál á Snæfellsnesi. Kom
fram í máli þeirra sem kvöddu sér
hljóðs að lækni vantaði til starfa í
Stykkishólmi og að enginn hefði
sótt um stöðu læknis fyrir Grund-
arfjörð og Ólafsvík. Þá hafi tveir
hjúkrunarfræðingar hætt störfum
í Snæfellsbæ á liðnu sumri sem og
læknir í Borgarnesi. Enginn hefði
sótt um þær stöður sem losn-
uðu þegar starfsmennirnir hættu.
Sáu sveitarstjórnarmenn sér leik
á borði að spyrja Jóhönnu Fjólu
Jóhannesdóttur forstjóra HVE
út í stöðu mála, en hún sat ein-
mitt í pallborðinu. „Það er okkur
áhyggjuefni að heilsugæslulækna
með sérfræðimenntun í heimil-
islækningum er erfitt að finna og
fá til starfa. Það er áhyggjuefni og
stærsta áskorunin að manna þjón-
ustuna,“ sagði hún. „Læknisþjón-
usta er auðvitað öllum ofarlega í
huga. Heilsugæslan er ekki að fara
til baka í kerfi þar sem einn læknir
á hverjum stað er á vakt allan sólar-
hringinn. Það er ekki fýsilegt fyr-
ir þá sem starfa í þessu. Þess vegna
þurfum við og erum að skoða hvað
við getum gert. Auðvitað er búin
að vera óánægja úti á Snæfells-
nesi og ég óska eftir að við förum í
samtal sérstaklega, bíðum ekki eft-
ir smáatriðum í velferðarstefnunni
heldur förum í samtal þar,“ sagði
Jóhanna Fjóla.
Yngra fólk vill ekki
bindingu á bakvöktum
Jóhanna var spurð hvort stjórnend-
ur HVE hefðu haft reglubundna
fundi með stjórnendum sveitar-
félaga. Hún svaraði því að fundir
væru ekki reglulegir, en væri óskað
eftir fundi yrðu stjórnendur stofn-
unarinnar alltaf við þeirri bón. Að
loknum nokkrum umræðum kvaddi
Kristinn Jónasson, bæjarstjóri í
Snæfellsbæ, sér hljóðs. Hann lagði
til og kvaðst sjálfur ætla að kalla
eftir fundi með stjórnendum HVE
eftir helgina. „Því það er greinilegt
að við upplifum þetta allt öðruvísi
en í Borgarbyggð og á Akranesi,“
sagði hann og leit á kollega sína frá
Snæfellsnesi. Lilja Björg Ágústs-
dóttir, forseti bæjarstjórnar Borgar-
byggðar, kvaðst reyndar ekki sam-
mála því að þau upplifðu ekki sömu
hluti og úti á Snæfellsnesi. „Ég varð
vör við það í kosningabaráttunni að
íbúar í Borgarbyggð upplifa skerð-
ingu á þjónustu. Mest hvað varðar
aðgengi að læknum, hvort sem um
er að ræða símatíma eða viðtöl við
lækna. Þó er aldrei talað um lækna-
skort hjá okkur,“ sagði hún. Jó-
hanna Fjóla svaraði því til að erf-
itt væri að fá heilsugæslulækna með
sérfræðimenntun í heimilislækn-
ingum til starfa. „Við þurfum að
horfa fram á veginn því við erum
ekki eina landið sem glímir við
þennan vanda. Yngra fólk vill ekki
bindingu á bakvöktum. Við þurfum
að búa til umhverfi sem er meira
aðlaðandi að starfa í en gamla kerf-
ið gerir ráð fyrir,“ sagði hún. „Að
reyna að finna lausn á þessu tekur
talsverðan tíma í starfi okkar núna,“
bætti hún við.
Tæknin styðji
við þjónustu
Björn Bjarki Þorsteinsson, forstöðu-
maður Brákarhlíðar í Borgarnesi,
kvaddi sér hljóðs. „Nú ætla ég að
leyfa mér að hafa skoðun á heilsu-
gæsluumhverfinu. Mér hefur fund-
ist heilsugæslan vera að víkka á að-
gengi til sín, til dæmis með vaktsíma
hjúkrunarfræðinga. Ég leyfi mér að
þora að segja um öll þessi símtöl við
lækna að hjúkrunarfræðingar hafa
fulla burði til að leysa mörg af þeim
erindum,“ sagði Bjarki og Jóhanna
skaut því inn í að það hlutfall væri
um 70%. „Höfum við kannski ver-
ið að ofþjónusta samfélagið í tím-
ans ráð með þessu miklu aðgengi
að læknum? Ég leyfi mér að hafa þá
skoðun,“ bætti Bjarki við.
Upp úr þessu spruttu nokkrar um-
ræður um möguleika tækninnar og
hvernig mætti nýta hana í sambandi
við heilsugæslu og heilbrigðisþjónus-
tu. Rætt var meðal annars um svokal-
laðar fjarlækningar. Björg Ágústsdót-
tir, bæjarstjóri í Grundarfirði, kvad-
di sér hljóðs. „Fjórða iðnbyltingin
mun sýna að störfum fækkar, sérhæf-
ing verður með öðrum hætti en við
erum vön. En í málaflokkum eins
og velferðarþjónustu megum við til
með að hugsa hvernig við ætlum að
mæta þessu. Hvað er átt við með fjar-
lækningum? Þýðir það að sjúklingur
á Snæfellsnesi þurfi að tala við lækni á
Akranesi eða í Boston og upplifi það
sem algera þjónustuskerðingu? Þýðir
það ekki líka að hjúkrunarfræðingur
eða heimilislæknir á Snæfellsnesi geti
ráðfært sig við sérfræðing á Akranesi,
Akureyri eða Boston?“ spurði hún.
„Ég er ekki til í samtal um að minn-
ka þjónustuna af því að tæknin á að
leysa málið, eins og mér finnst VÍS
og fleiri fyrirtæki hafa sagt við okkur.
Það er gat þarna á milli og við viljum
ekki óskýr fyrirheit um eitthvað sem
þýðir ekkert annað en verri þjónus-
tu,“ sagði Björg.
Jóhanna Fjóla tók undir með Björ-
gu að tala ætti um tæknilausnir sem
gætu stutt við þjónustuna, en ætti
ekki að koma í staðinn fyrir hana.
„Við eigum að tala um hvernig megi
nýta hana til stuðnings við þjónustu-
na sem fyrir er,“ sagði hún. „Erlendis
eru dæmi úr dreifðum byggðum þar
sem læknir er á heilsugæslustöð og
annar læknir eða sjúkraliði heima hjá
viðkomandi, til dæmis. En það krefst
þess að það sé alltaf einhver á hi-
num endanum. Á Kirkjubæjarklaus-
tri hefur í nokkur ár verið læknir eina
viku og hjúkrunarfræðingur aðra. Þá
viku sem hjúkrunarfræðingur er með
viðveru hefur hann aðgengi að læk-
ni til að tala við, skoða hjartalínurit,
kíkja í augu eða eyru því tækin sem
þeir hafa gefa mjög skýrar myndir.
Þarna eru tækifæri sem ég held að
við verðum að tala um í sambandi
við þjónustu í heimabyggð,“ sagði
Jóhanna Fjóla.
kgk
„Læknisþjónusta er öllum ofarlega í huga“
Umræðurnar spruttu í tengslum við pallborðsumræður um velferðarmál. Í pallborðinu sátu f.v. Rakel Óskarsdóttir, Ásmundur Einar Daðason, Björn Bjarki Þorsteinsson, Jóhanna Fjóla Jóhannesdóttir og Inga Björk
Margrétar Bjarnadóttir.