Heimsmynd - 01.06.1991, Side 92

sem játa kristna trú. Sjálf átti Astrid eftir
að kynnast því á áþreifanlegan hátt að
starf þeirra hafði borið ávöxt.
„Við Jóhann vorum búin að ákveða að
fara til Kína þegar við værum komin á
ellilífeyrisaldur. Þegar Jóhann var dáinn
hugsaði ég, að hann hefði óskað þess að
ég gæti farið,“ segir Astrid. Lét hún
verða af því að fara til Hong Kong árið
1978 og bauð systur sinni með sér. Varð
þessi ferð henni til mikillar ánægju. Hún
heimsótti skólann þar sem Jóhann hafði
kennt. Andrés Hisiao, rektor skólans
(Lutheran Theological Seminary), hafði
verið nemandi Jóhanns og kona hans
hafði verið í unglingaskóla hjá þeim.
„Það var sunnudagur og ég fór á sam-
komu í skólanum. Andrés Hisiao var
stiginn í stólinn þegar ég kom inn í sal-
inn, en varð litið á mig þar sem ég hafði
fengið mér sæti á bekk. Og allt í einu er
hann kominn fram á gólfið og segir:
’Þetta er þó ekki frú Hannesson?’ Urðu
þar miklir fagnaðarfundir.“ Varð þessi
ferð henni til mikillar ánægju. „Þau
Andrés og kona hans eru bæði dæmi um
þann undursamlega árangur sem orðið
hefur af sáningarstarfi kristniboðsins í
Kína þrátt fyrir erfiðar aðstæður,“ segir
Astrid.
Og það er greinilegt að Kína hefur enn
aðdráttarafl fyrir fjölskylduna því nú
er Gunnhildur dóttir þeirra hjóna komin
þangað. Hún var tíu ára gömul er þau
fluttust heim frá Hong Kong árið 1952.
Maður hennar er Sigurvin Ólafsson og
vinnur hann nú við olíuboranir við
strönd Kína. Hafa þau í hyggja að heim-
sækja æskuslóðir Gunnhildar í Hong
Kong og í Húnan-fylki.D
Briemsætt. . .
framhald af bls. 81
mestur umsvifamaður í íslensku þjóðlífi,
beitti sér fyrir stórfelldum skútukaupum
til landsins, stofnaði ótal mörg félög,
reisti brýr og lagði vegi. Hann var þing-
maður árum saman og sat einnig í bæjar-
stjórn Reykjavíkur. Hann var grafinn í
Alþingishússgarðinum, mynd hans prýð-
ir peningaseðla og ævisaga hans hefur
verið skrifuð í mörgum bindum. Kona
hans var Kristín Halldóra Þorsteinsdóttir
en þeim varð ekki barna auðið.
2. Kristjana Gunnarsdóttir (1836-
1927), gift Pétri Havsteen, amtmanni á
Möðruvöllum (sjá Hafsteinsætt,
HEIMSMYND 7. tbl. 1989). Þeirra og
hinna fjölmörgu afkomenda þeirra verð-
ur ekki getið nánar hér en frægasti sonur
Kristjönu var Hannes Hafstein (1861-
1922), ráðherra íslands og skáld, en
hann naut ekki síst valda Tryggva Gunn-
arssonar, móðurbróður síns. Meðal
þekktra núlifandi afkomenda Kristjönu
eru Anna Kristrún Jónsdóttir (f. 1952)
borgarfulltrúi, Hallgrímur Thorsteinsson
(f. 1955) fréttamaður, Kristjana Milla
Thorsteinsson (f. 1926) viðskiptafræðing-
ur, Geir Sveinsson (f. 1964) handbolta-
kappi, Pétur Hafstein (f. 1949), sýslumað-
ur á ísafirði, Ásgeir Hannes Eiríksson (f.
1947), fyrrverandi alþingismaður, sr.
Ragnheiður Erla Bjarnadóttir (f. 1953),
prestur á Raufarhöfn, Hannes Hafstein
(f. 1938), sendiherra og aðalsamn-
ingamaður íslands í viðræðum EFTA og
Evrópubandalagsins í Genf, Júlíus Haf-
stein (f. 1947) borgarfulltrúi, Hannes
Hafstein (f. 1925), forstjóri Slysavarnafé-
lagsins, Stefán Jón Hafstein (f. 1955),
forstöðumaður Rásar 2 í Ríkisútvarpinu,
Pjetur Hafstein Lárusson (f. 1952) rithöf-
undur, Davíð Sch. Thorsteinsson (f.
1930), forstjóri Sólar hf., og Gunnar
Hansson (f. 1944), forstjóri IBM.
YNGSTA BARNIÐ FRÁ GRUND
Séra Jóhann Kristján Briem (1818-
1894), prófastur í Hruna, var yngsta barn
Gunnlaugs og Valgerðar Briem á Grund
sem upp komst. Jóhann byrjaði guðfræð-
inám í Kaupmannahöfn en varð að
hverfa frá því vegna féleysis. Fékk hann
veitingu fyrir Hruna fljótlega eftir að
hann kom heim og þjónaði honum síðan.
Séra Jóhann tók allmikinn þátt í þjóð-
málum og var frjálslyndur eins og bræð-
ur hans yfirleitt. Kona hans var Sigríður
Stefánsdóttir og meðal barna þeirra voru
Steindór Briem (1849-1904), prestur í
Hruna, Jóhann Kristján Briem (1882-
1959), prestur á Melstað í Miðfirði, og
ÓlöfBriem (1851-1902), kona séra Valdi-
mars Briem, vígslubiskups og sálma-
skálds, frænda síns (sjá hér á undan).
Laundóttir séra Jóhanns var:
1. Kristín Briem (1837-1884), kona Pét-
urs Bjarnasonar, útgerðarmanns og
hreppstjóra í Hákoti í Njarðvík. Meðal
barna þeirra:
a. Bjarni Pétursson (1873-1923) kenn-
ari, söngstjóri og verkstjóri í Reykjavík
(ein dóttir hans var Ólína Bjarnadóttir
(1904-1981), móðir Werners Ivans Ras-
musson (f. 1931), apótekara í Ingólfsa-
póteki og ráðamanns í Pharmaco og
fleiri fyrirtækjum.
(Greinin er að mestu leyti unnin upp
úr Briemsœtt /-//, Rvík 1990.)
P.s. Þar sem hér er fjallað um Briemsætt
er rétt að koma að leiðréttingu við Haf-
steinsætt þó að langt sé um liðið síðan
hún birtist (7. tbl. 1989). Þar láðist að
geta Guðbjargar Elínar Þórarinsdóttur,
eiginkonu Þorsteins Thorsteinssonar
verkfræðings, dóttursonar Hannesar
Hafstein. Börn þeirra eru Dóra (f. 1965),
Geir (f. 1967) og Sigurður Jóhann (f.
1973). □
Mickjagger. . .
framhald af bls. 63
Ég er orðin nokkuð afslöppuð í návist
Jaggers og eiginlega búin að gleyma því
hversu frægur hann er. Hann er fullur
áhuga þegar hann talar um framtíðar-
áform sín og það leynir sér ekki að leik-
listin á meira í honum en hann vill segja
berum orðum. Það er auðvelt að halda
uppi samræðum við hann, hann hefur
hlýlegt viðmót og það einkennilega er að
hann vekur þægilega öryggistilfinningu
hjá þeim sem eru nálægt honum. Hann
virðist þrátt fyrir alla frægðina bera virð-
ingu fyrir fólki.
Það gefur auga leið að sú staðreynd að
Mick Jagger fer með eitt aðalhlutverk-
anna í myndinni dregur athygli fjölmiðla
að henni og mun ef að líkum lætur skila
sér í mikilli aðsókn. „Þetta er ein hlið á
kvikmyndaiðnaðinum. Framleiðendur
treysta á að fræg nöfn dragi áhorfendur
að. Ég er ekki í aðstöðu til að gagnrýna
þetta því einmitt þessi staðreynd gerir
mér mögulegt að komast inn í kvik-
myndaiðnaðinn. Fólk þekkir mig og það
gefur mér möguleika,“ segir Jagger og
yppir öxlum hálf afsakandi.
Hvernig heldur þú að áhorfendur
bregðist við þér? Heldur þú ekki að þeg-
ar þeir sjá þig á breiðtjaldinu sjái þeir
aðeins rokkstjörnuna Mick Jagger en
ekki persónuna Vacendak? „Ég veit það
ekki. Hvað gerir fólk þegar það sér and-
lit sem það þekkir, til dæmis andlit frægs
leikara? Það hefur ef til vill séð síðustu
mynd hans þar sem hann var í allt öðru
hlutverki. Það hefur lesið í einhverju
blaðinu að nú eigi hann í ástarsambandi
við hina og þessa leikkonuna og hefur
séð hann í sjónvarpi. Auðvitað gera
áhorfendur sér grein fyrir því að við er-
um fólkið á bak við persónuna og það
veit að maður er aðeins að leika hlut-
verk. Ef hins vegar myndin og leikurinn
er góður þá gleymist það fljótt þegar far-
ið er að horfa á hana.
Ég er sannfærður um að almenningur
verður mjög dómharður í minn garð. Ég
efast heldur ekkert um að gagnrýnendur
munu nánast rífa mig í sig. En sem betur
fer skiptir það ekki öllu máli í kvikmynd-
um. Gagnrýni getur kæft leikhússupp-
setningu í fæðingu því þar skiptir sú
gagnrýni sem verkið fær öllu. En þetta á
ekki við um kvikmyndir. Reyndar er ég
búinn að gleyma hvernig samskipti mín
við gagnrýnendur voru þegar ég lék í
fyrri tveim myndum mínum, það er orð-
ið svo langt síðan,“ segir Jagger og hlær.
- Ertu ekkert hræddur um að slæmir
dómar gagnrýnenda muni skaða tónlist-
arferil þinn? „Sum gagnrýni getur verið
mjög lærdómsrík. Góðir gagnrýnendur
fella ekki aðeins dóma heldur tiltaka
hvað þeim fannst gott og hvað ekki.
Ábendingar frá fólki sem maður virðir
92 HEIMSMYND