Árbók Nemendasambands Samvinnuskólans - 01.06.1972, Qupperneq 189

6 tíma vinnutíma bænda, sem hann hafði nefnt, og hvatti
kvenfólkið til að tala, því þær væru sízt verri ræðumenn en
karlar, ef þeir tækju sig til, en það bar engan árangur.
Sigurjón Bragason talaði um harkalegar aðferðir til að
afnema niðurgreiðslur en kvað þær e.t.v. ekki gerðar af
hræðslu við kosningar. Sagði hann þá nokkrar fískisögur
frá Akureyri og taldi Svalbak hafa grætt 250 þúsund á því
hve áhöfnin át lítið kjöt.
Tillaga kom frá Baldri um að auglýsa umræðuefni funda
með 3ja daga fyrirvara, og var hún samþykkt með allsherjar
handauppréttingu.
Formaður lýsti góðu áliti sínu á tillögunni og sagði fundi
slitið.
Jón Illugason.
Fundur var haldinn í Skólafélagi Samvinnuskólans mið-
vikudaginn 25. nóvember 1959.
Formaður setti fundinn og skipaði Guðmar Magnússon
fundarstjóra og Árna Reynisson ritara. Ritari las upp
fundargerð og kom þá Kári með þá fyrirspurn hver Þorkell
Eyjólfsson væri. Reyndist það vera Olli, Eyjólfur Þorkels-
son og var því breytt og fundargerðin samþykkt. Hóf síðan
mál sitt fyrri framsögumaður Lilja Ólafsdóttir, um kven‘
réttindi.
Rakti hún í fáum orðum hvernig konan hefði verið ambátt
karlmannsins fram á þennan dag, en kjörorð kvenþjóðar-
innar skyldi vera „Fullkomið jafnrétti“. Annar framsögu-
maður var Örn Friðriksson og réðist allharkalega á allar
þær kvenfélagskonur og pilsvarga sem hann kvað krefjast
forréttinda en ekki jafnréttis, og ærðust þær af frekju til
að hafa sitt fram. Og giftar konur tóku sig jafnvel saman um
að neita að samrekkja mönnum sínum. Lauk hann máli
sínu með að lesa upp úr „Svarkinum“ eftir Grím Thomsen.
Hófust nú frjálsar umræður og tók Lilja til máls og varði
hraustlega sinn málstað. Sigurjón Bragason sagði frá
185