Fréttablaðið - 10.12.2015, Síða 72

Fréttablaðið - 10.12.2015, Síða 72
Páll Valsson, rithöfundur og ritstjóri, hlaut Íslensku bókmenntaverðlaunin árið 2000 fyrir ævisögu Jónasar Hallgrímssonar. Árið 2009 hlaut Páll mikið lof fyrir bók sína Vig- dís – kona verður forseti og að auki liggur eftir Pál fjöldi þýðinga og rit- stjórn fjölda fræðirita og skáldverka. En nú fyrir jólin kveður við léttan og skemmtilegan tón í verkum Páls sem hefur sett saman sögu Egils Ólafssonar, tónlistarmanns og leikara, sem nánast hvert íslenskt mannsbarn þekkir. Bókin kallast Egils sögur – á meðan ég man og þar fara þeir félagar yfir ævi og starf Egils í léttu máli og myndum. Páll segir að hann hafi langað til þess að gera öðruvísi bók en hann hafi verið að fást við á síðustu árum. „Einhverja bók sem gæti verið ekki bara persónusaga heldur líka tíðar- andasaga. Mig langaði líka til þess að kafa ofan í tónlistarsenuna á áttunda áratugnum sem var geysilega frjó og merkileg. Þegar maður fer að stúdera það þá verða fyrir manni hljómsveitir eins og Spilverk þjóðanna, Stuðmenn og Þursaflokkurinn og þær eiga allar einn samnefnara: Egil Ólafsson. Þegar bætist svo við að hann fer þarna inn í leikhúsin og er svo í annarri hverri bíómynd í íslenska kvikmyndavorinu, þá er ljóst að hann er ákveðinn lykil- maður í menningarlífi þessa tíma. En aðal atriðið er nú, sem ég hafði kynnst, að Egill er frábær sögumaður. Skipst á sögum í þrjú ár Þannig að við settumst niður og byrjuð- um að tala saman. Erum búnir að tala saman í tvö, þrjú ár og úr verður þessi bók. Pælingin er líka sú að um leið og við segjum sögu Egils þá erum við líka að segja sögu tíðarandans. Sögur Egils endurspegla svo hann sjálfan. Þannig að pælingin er að eftir lestur bókarinn- ar sitji lesandinn eftir með góða tilfinn- ingu fyrir persónunni og stemningu fyrir tímanum. Þetta er svona mósaík- mynd af persónu og tíma.“ Páll segir að þessi bók sé ekki þann- ig að kafað sé djúpt í einkalífið. „Auð- vitað er komið inn á einkalífið og tog- streituna sem myndast milli þess og bransans og það eru þarna sögur af alls kyns dóti í kringum það. En það kemur líka fram hvað mikið hefur breyst í þjóðlífinu. Egill er alinn upp við gamlan skipstjóra á heimilinu, afa hans og alnafna, sem vakti hann alltaf klukkan 5.30 á morgnana með „Ræs“. Þannig að hann var alltaf vaknaður fyrir allar aldir og mætir hálf vank- aður í skólann, þetta er tími sem er horfinn. Tónlistarsenan hefur að sama skapi breyst alveg gríðarlega frá því að hann er að byrja í bílskúrshljómsveit með hinum kornungu Glömpum, þá var einfaldlega allt annar mórall. En bókin er svo sannarlega ekki graf- skrift, heldur portrett af listamanni sem hefur fengist við margt. Og ég leyfi mér að fullyrða að þetta er skemmtileg bók. Það er stundum vanmetið. Húmorinn fleytir mönnum nefnilega oft í gegnum hremmingar. En auðvitað er líka þarna alvarlegri undirtónn og átök bæði í listalífinu og einkalífinu.“ Góður sagnamaður Páll segir að bókin sé þannig byggð upp að þeir félagar hafi orðið til skiptis. „Hann í fyrstu persónu og ég í þriðju. Ég tengi þetta svo og reyndi að finna jafnvægi í frásögnina. Þetta hefur óneitanlega verið öðru- vísi vinna en ég hef verið í en það var einmitt ástæðan fyrir því að ég fór í þetta verkefni. Þetta var í senn ákveðin hvíld og feikilega skemmtilegt. Að tala við og skiptast á sögum við Egil Ólafs- son í þrjú ár er ekki leiðinleg vinna. Ég vissi að Egill er ekki bara góður sagna- maður heldur blundaði í honum rit- höfundur sem ég leiði þarna fram á sviðið. Slíkt fer ekki alltaf saman því sumir miklir snillingar í munnlegri frásagnarlist koma svo alls ekki orð- unum á blað.“ Páll og Egill hafa á liðnum vikum farið víða að kynna bókina og Páll segir að það hafi nú verið ákaflega létt og skemmtilegt verk fyrir sig. „Ég er svona eins og rótari hjá Agli, kynni bókina og les kannski eitthvað smá- vegis en svo tekur performerinn við, les og leikur og syngur eins og enginn sé morgundagurinn. Það er rosaleg orka í honum. Við komum líka aðeins inn á þetta í bókinni, Egill hugsar vel um sig og passar upp á hljóðfærið sitt sem er röddin. Þetta er maður sem hefur verið samtals í sjö ár samfleytt á böllum, það er ansi langur tími. En eins og hann segir sjálfur þá er hann heppinn með stamínu og byggingar- lag, stendur vel á sviðinu. Og nú er hann kominn á skútu og segir að hans byggingarlag falli vel að báti. Það er margt svona skemmtilegt sem streymir frá honum.“ Ég leyfi mér að fullyrða að þetta er skemmtileg bók Páll Valsson skrifaði Egils sögur  – á meðan ég man, ásamt viðfangsefninu Agli Ólafssyni og hann segist hafa vitað að það blundaði rithöfundur í tónlistarmanninum. Þeir skiptust á sögum í þrjú ár. Páll Valsson rithöfundur og meðhöfundur Egils Ólafssonar að Egils sögum hafði ákaflega gaman af ferlinu við að vinna þessa bók. Fréttablaðið/VilhElm Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is „Ég  er með vinnustofuna mína opna, er þar með stóran sal með þverskurði af því sem ég er að gera,“ segir grafíski hönnuðurinn Gísli B. Björnsson, sem nú sýnir málverk í Skipholti 1 til 13. desember, milli klukkan 14 og 18. „Myndirnar eru svo til allar á háveginn og ég er að skoða land og liti. Sæki mest af formunum í Suður- landið, dálítið í Vesturlandið líka en svo getur verið um hvaða hól eða fjall að ræða sem er, bara úr mínum hugarheimi.“ Gísli kveðst hafa fengist við mynd- list alla ævi en ekki alvarlega fyrr en eftir að hann hætti í grafískri hönnun og kennslu. „Síðustu ár hef ég gefið mér tíma til að fást við mál- verkið,“ segir Gísli sem vinnur með olíukrít. „Það eru  fáir myndlistar- Skoðar land og liti og sækir formin mest í Suðurlandið menn að glíma við það verkfæri, skilst mér. Ég nota krítina alltaf sem skissutæki en er nú að gera myndir sem eru allt upp í 1x1,40 m að stærð.“   Vinnustofan hans Gísla B. er í gamla Myndlista- og handíðaskóla- húsinu, hann kveðst hafa tengst því húsi frá 1956, þegar hann hóf nám við skólann og þar verður hann á vaktinni frá tvö til sex fram á sunnu- dag. – gun Gísli b. björnsson hefur í auknum mæli fengist við myndlistina síðustu ár. ÞEttA Er mAður sEm hEfur VErið sAmtAls í sjö ár sAmflEytt á böllum, ÞAð Er Ansi lAngur tími. En Eins og hAnn sEgir sjálfur Þá Er hAnn hEPPinn mEð stAmínu og byggingArlAg. 1 0 . d e s e m b e r 2 0 1 5 F I m m T U d A G U r52 m e n n I n G ∙ F r É T T A b L A ð I ð
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.