Morgunblaðið - 23.10.2019, Side 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. OKTÓBER 2019
Kveðja frá
bræðrum í Odd-
fellowstúkunni
Hásteini
Bjarni Jónsson lést eftir langa
baráttu við illvígan sjúkdóm hinn
3. október sl., 73 ára að aldri.
Bjarni var virkur í Oddfellow allt
frá því hann vígðist í stúku okkar
árið 2000. Bjarni gegndi mörgum
embættum innan stúkunnar og
var við andlátið einn af fyrrver-
andi meisturum hennar. Bjarni
tók þátt í starfi fleiri regludeilda
svo sem búða og var m.a. stofn-
félagi í búðum nr. 6, Odda á Sel-
fossi.
Bjarni Jónsson
✝ Bjarni Jónssonfæddist 23.
júní 1946. Bjarni
lést 3. október
2019.
Útför Bjarna fór
fram 11. október
2019.
Í Oddfellow nefn-
um við hvert annað
bræður eða systur.
Bjarni var svo sann-
arlega mikill vinur
okkar allra og sann-
ur bróðir í hverju
máli. Það kom
snemma í ljós að
hann var ekki aðeins
virkur þátttakandi
heldur mikilvirkur í
öllu sem við tókum
okkur fyrir hendur. Megin-
inntakið í starfsemi okkar eru
mannúðar- og líknarmál. Þar
gekk Bjarni í fararbroddi okkar.
Sérstaklega er þess minnst nú
þegar stúkan í samvinnu við
kvennastúkuna á Selfossi tók að
sér að innrétta kapellu í sjúkra-
húsinu á Selfossi. Bjarni var þar
verkefnisstjóri og gerði því verk-
efni einstaklega góð skil.
Hann var óþreytandi að snúast
og reka erindi til þess að koma því
verkefni áfram og fór m.a. ótal
ferðir til Reykjavíkur til þess að
velja efni í innréttingarnar, hús-
gögn og fleira sem til þurfti.
Margt fleira mætti tína til af verk-
efnum sem Bjarni kom að eins og
endurbyggingu og innréttingu
regluheimilis okkar. Það var gott
að eiga Bjarna að í okkar starfi á
öllum sviðum og vill sá sem ritar
þessar línur sérstaklega minnast
með miklum hlýhug samstarfs
okkar í stjórn stúkunnar það kjör-
tímabil sem við sátum í henni sam-
an. Rósemi og yfirvegun voru
áberandi einkenni í fari Bjarna.
Stundum þegar honum fannst við
ætla að fara of hratt eða af of mikl-
um ákafa í einhver mál kom fyrir
að hann segði: „Ef eitthvað er ekki
bilað þarf ekki að gera við það.“
Með þessu vildi hann benda okkur
á að íhuga vel fyrirliggjandi mál
og haga gerðum okkar varlega.
Útför Bjarna var gerð frá Sel-
fosskirkju föstudaginn 11. október
sl. Oddfellowbræður stóðu þar
heiðursvörð og báru kistu hans úr
kirkju. Það var með trega og sorg
sem við kvöddum látinn vin og
bróður sem við munum sakna úr
starfi okkar um ókomin ár. Það er
við hæfi að minnast Bjarna með
þessum línum úr Hávamálum:
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
Bjarni rækti stúkustarfið af-
skaplega vel og alveg fram á síð-
ustu stund í lífi sínu.
Hann sat fyrsta fund vetrarins
með okkur nokkrum dögum fyrir
andlát sitt þótt sárþjáður væri.
Við leiðarlok sendum við Há-
steinsbræður Bjarna innilegar
þakkir fyrir samfylgdina í hart-
nær 20 ár og söknum þess að eiga
ekki lengur vísan vísdóm hans, yf-
irvegun og góð ráð.
En minning hans mun lifa með
okkur og við munum reyna að
vinna áfram í hans anda.
Ásu, eiginkonu Bjarna, og börn-
um þeirra sendum við innilegar
samúðarkveðjur með þeirri von að
þau bönd sem við bundum við
Bjarna og fjölskyldu hans megi
halda þótt hann sé horfinn af velli.
Guðmundur Ingi Gunnlaugsson.
Þann 4. október
síðastliðinn var Jón
Ólafur bróðir minn
til moldar borinn.
Það er ævinlega erfitt að
kveðja systkini sitt og við börnin
þeirra Þórðar Júlíussonar og
Báru Hjaltadóttur höfum horft á
eftir þremur okkar yfir í annan
heim og átt við þann missi sem
því fylgir.
Þegar ég hugsa til Nonna
bróður, eins og hann var ávallt
kallaður hér heima á Vinaminni,
minnist ég margs úr lífi hans.
Lög og réttur voru heilagt
Jón Ólafur
Þórðarson
✝ Jón ÓlafurÞórðarson
fæddist 16. janúar
1946. Hann varð
bráðkvaddur 23.
september 2019.
Útför hans fór
fram 4. október
2019.
fyrirbæri fyrir
Nonna. Hann fór
eftir lögum sama
hvað á dundi enda
hafði hann ríka
réttlætiskennd.
Réttlætiskenndin
varð til þess að
hann var ekki alltaf
sammála lögum og
dómum og ræddi
hann það oft af mik-
illi innlifun. Trú
hans var þó á því að lagadómstóll
væri æðri almenningsdómstól.
Þetta varð til þess að ég treysti
Nonna til að túlka lögin þá sjald-
an að til þess kom fyrir mína
hönd. Þegar ég bað bróður minn
um aðstoð sem lögfræðings en
ekki bróður þá var það ævinlega
gert af greiðvikni og án endur-
gjalds.
Jón Ólafur hafði gaman af því
að leika sér með íslenskuna enda
var hann vel máli farinn. Kímni-
gáfan og hans einstaka málfar
gerðu sögur hans litríkar.
Nonni var mjög barnelskur og
sem dæmi má nefna að ég gleymi
því aldrei þegar hann heimsótti
son minn á Landspítalann og
hversu natinn hann var þegar
Hjalti var þriggja ára og var
fluttur suður í sjúkraflugvél með
sprunginn botnlanga stuttu eftir
að mamma var jörðuð.
Nonni fylgdist vel með frétt-
um, heima og erlendis, enginn
kom að tómum kofunum þar og
ef hann hafði misst af einhverju
þá var hægt að klappa í stein að
við næsta fund var hann búinn
að lesa sér til og tilbúinn að ræða
málin ofan í kjölinn.
Ég passaði Fríðu og Þórð á
meðan Badda og Nonni bjuggu á
Ísafirði og á þeirra heimili lærði
ég að meta Nat King Cole og
Elvis. Þau fluttu síðar suður á
höfuðborgarsvæðið. Eftir öll
þessi ár þeirra hjóna fjarri
heimahögum eru mínar sterk-
ustu minningar um Nonna að
leita uppi ekta vestfirskan harð-
fisk.
Nonni hafði gaman af því að
ferðast og upplifa nýja menning-
arheima fordómalaust og með
næstum barnslegri gleði og for-
vitni. Hann gat lýst svo vel upp-
lifun sinni að það var næstum
eins og viðmælandi væri með í
för.
Hann hafði einnig gaman af
eldamennsku. Eldaði oft heima í
Mosfellsbænum og gerði vel við
matargesti.
Jón Ólafur var ættrækinn,
fjölskyldumót sótti hann og hann
kunni milljón skemmtilegar sög-
ur bæði úr hversdagslífinu og úr
bókum og var góður sögumaður
Ég á margar gamlar minning-
ar um bróður minn: Stolt for-
eldra minna þegar hann varð
stúdent og síðar lögfræðingur;
að hann las ætíð Moggann þótt
hann væri honum ekki alltaf
sammála og kallaði hann Soss-
ann; treysti á ameríska bílafram-
leiðslu og hvað hann var mikill
sjálfstæðismaður.
Síðasta sumar misstum við
systkinin frá Vinaminni Ásthildi
Cesil, elsta systkini okkar, úr
bráðu krabbameini. Ég tel að ég
tali fyrir okkur öll þegar ég segi
að okkur þótti óskaplega vænt
um þau bæði, minnumst þeirra
og syrgjum.
Inga Bára.
Látin er í hárri
elli Maj-Lis Tómas-
son.
Maj-Lis var
finnsk, fædd í Helsinki og lauk þar
námi í hjúkrun og einnig fram-
haldsnámi í barnahjúkrun og
heilsuvernd. Hún starfaði í Finn-
landi, Skotlandi og síðan á Íslandi
eftir að örlögin leiddu þau saman,
Benedikt Tómasson lækni og
Maju.
Benedikt var eina systkini móð-
ur okkar og með þeim miklir kær-
leikar og árleg sumarheimsókn
hans til Seyðisfjarðar ætíð mikið
tilhlökkunarefni. Eftirvæntingin
var þó óvenju mikil þegar Maja
kom með honum í sinni fyrstu
heimsókn til Íslands og við urðum
sannarlega ekki fyrir vonbrigðum.
Hún tengdist fjölskyldunni
fljótlega sterkum böndum og urðu
hún og mamma nánar og góðar
vinkonur. Auk finnsku talaði Maja
bæði sænsku og ensku og sýndi
strax áhuga á að bæta íslenskunni
við. Úr þessu gat stundum orðið
Maj-Lis
Tómasson
✝ Maj-Lis Tóm-asson, fædd
Ahlfors, fæddist í
Helsinki, Finnlandi,
24. ágúst 1920. Hún
lést 16. ágúst 2019.
Útförin fór fram
6. september 2019.
skemmtilegur leik-
ur.
Við kenndum
henni eitt og eitt orð
í íslensku og fengum
finnsk orð í staðinn
sem flest gleymdust
fljótt en Maja hélt
ótrauð áfram ís-
lenskunáminu.
Hún var kröfu-
hörð við sjálfa sig og
vildi læra málfræði
og rétta beygingu orða og æfði sig
af kappi.
Er ekki að orðlengja það að hún
hafði erindi sem erfiði og tungutak
hennar kraftmikið og blæbrigða-
ríkt.
Sambúð þeirra Maju og frænda
var falleg og farsæl. Ólík voru þau
á margan hátt en allt sem þau áttu
sameiginlegt ræktuðu þau vel.
Maja var glaðleg og hláturmild,
talaði hátt, hló skærum hljóm-
miklum hlátri og tjáði sig af
ákveðni og einurð. Benedikt var
hægur og íhugull, talaði lágt og
hló ekki hátt en hafði skemmtilega
kímnigáfu og það höfðu þau bæði.
Sameiginlega deildu þau áhuga á
heilbrigðismálum, höfðu yndi af
tónlist og lásu mikið, bæði fræði-
bækur og skáldskap og Benedikt
var mikill ljóðaunnandi.
Það skorti því ekki umræðuefn-
ið á heimilinu og mikið eru dýr-
mætar minningarnar um sam-
verustundir með þeim og
foreldrum okkar.
Benedikt og Maja bjuggu alla
tíð á Víðimel og voru heimsóknir
tíðar meðan við bjuggum líka í
Vesturbænum en eftir að við flutt-
um í Breiðholtið fækkaði þeim.
Frændi taldi vetrarheimsóknir
þangað ekki áhættulausar, vildi
ekki verða „veðurtepptur“ En
þegar dró úr heimsóknum fjölgaði
símtölum að sama skapi og þau
voru skemmtileg og gefandi.
Eftir lát Benedikts, 1990, bjó
Maja áfram á Víðimelnum og
sýndi vel hversu sjálfstæð og lífs-
hæf hún var. Hún synti á hverjum
degi, fór út að ganga og var dugleg
að sækja ýmsa listviðburði.
Dætur Benedikts, þær Ragn-
hildur og Þorgerður, ræktu Maju
vel alla tíð. Hún ferðaðist töluvert
meðan hún gat, fór oft til Finn-
lands og einnig til Ameríku til
Hildar, dóttur Ragnhildar.
Við systur eigum kærar minn-
ingar um frænda okkar og Maju
og margt gott að þakka. Heimili
þeirra stóð okkur alltaf opið og í
veikindum móður okkar, sem lést
langt um aldur fram, voru Maja og
frændi stoðin. Það var ómetanlegt.
Maja lést 16. ágúst sl. og útför
hennar fór fram frá Fossvogskap-
ellu þann 6. september.
Við þökkum og blessum minn-
ingu hennar.
Margrét Erlendsdóttir
Álfhildur Erlendsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
ÞÓRARINN BRYNJAR ÞÓRÐARSON,
Pósthússtræti 3,
Keflavík,
lést á Landspítalanum v/Hringbraut,
sunnudaginn 20. október.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju, fimmtudaginn 7. nóvember
klukkan 13.
Jóhanna Valtýsdóttir
Þóranna Þórarinsdóttir Kristmann Klemensson
Valdís Þórarinsdóttir
Kristján Þórarinsson Erla Sólbjörg Kjartansdóttir
Brynjar Þórarinsson Hulda Guðlaug Sigurðardóttir
Ásta Þórarinsdóttir Árni Þór Árnason
Sigurþór Þórarinsson Inga Sif Gísladóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
DR. ODONT. ÞÓRÐUR EYDAL
MAGNÚSSON,
Suðurlandsbraut 62,
lést á Vífilsstöðum laugardaginn
19. október. Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju fimmtudaginn
24. október, klukkan 15. Blóm og kransar eru vinsamlegast
afþakkaðir.
Kristín S. Guðbergsdóttir
Magnús Þórðarson Kristín Kristjánsdóttir
Björn Eydal Þórðarson Dögg Káradóttir
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÚN JÓHANNA JÓNSDÓTTIR,
Kjóalandi 9, Garði,
lést 4. október.
Útför hennar fer fram frá Lindakirkju
föstudaginn 25. október klukkan 15.
Hafsteinn Á. Ársælsson
Ragnar Lövdal Kristín Halldórsdóttir
Jóhann Lövdal Inga Þórsdóttir
Ólafía Lövdal
Sigrún Edda Lövdal Rögnvaldur Ólafsson
Ingiberg Baldursson Steinunn Kristinsdóttir
Sigurgeir Gunnarsson
Ársæll Hafsteinsson Ingveldur Ýr Jónsdóttir
Bergþóra Hafsteinsdóttir Ólafur S. Hauksson
Klara Guðrún Hafsteinsd.
ömmu- og langömmubörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
HANNESÍNA TYRFINGSDÓTTIR,
Sísí,
Vallarbraut 10,
Njarðvík,
lést í faðmi fjölskyldunnar miðvikudaginn 9. október.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir til starfsfólks D-deildar Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja fyrir yndislega umönnun.
Andrés Magnús Eggertsson
Eggert Þór Andrésson Guðrún Arthúrsdóttir
Sæunn Andrésdóttir Tryggvi Einarsson
Þóranna Andrésdóttir Halldór Reinhardtsson
Tyrfingur Andrésson Guðríður Kristjánsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HELGA JÓHANNA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Gnoðarvogi 20, Reykjavík,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
fimmtudaginn 3. október.
Útförin fer fram frá Langholtskirkju fimmtudaginn
24. október klukkan 13.
Kristjana G. Magnúsdóttir Egill Jónsson
Erla G. Magnúsdóttir
Helgi M. Magnússon Ingunn G. Björnsdóttir
Hafdís Magnúsdóttir Hjörleifur L. Hilmarsson
Jóna Björg Magnúsdóttir
Smári Magnússon Regína Ásdísardóttir
barnabörn og barnabarnabörn